به گزارش خبرنگار«حوزه» در بیرجند؛ معمولا هنگامی که فردی معلول را در کوچه، خیابان و یا خانه ای می بینیم که از دید ما از محدودیت خاصی همچون عدم توانایی در راه رفتن، ندیدن و یا نشنیدن رنج می برد ، شاید در ابتدا و یا به طور ناخواسته نگاهی ترحم آمیز به او داشته باشیم و دلمان برای آن فرد بسوزد که از معلولیتی رنج می برد و با همین نگاه ترحم آمیز بخواهیم به او کمک کنیم.

البته این فرهنگ، همواره موجب آزردن معلولان ما نیز شده و آنان همواره تلاش کرده اند تا توانایی های خود را ثابت کرده و به مردم بگویند که از توانایی های زیادی برخوردار هستند.

مرکز توانبخشی حضرت علی اکبر(ع) بیرجند، محلی برای آموختن درس زندگی

مرکز توانبخشی حضرت علی اکبر(ع) بیرجند، جایی برای آموختن درس زندگی است، درسی که شاید در جای دیگری تدریس نشود.

معلولان این مرکز که درس استقامت و خودباوری را در کنار معلولیت، به نمایش می گذارند و به دیگران می آموزند، بزرگ تر از آن چیزی هستند که دیگران فکر می کنند.

 جمعی از طلاب و اساتید مدرسه علمیه امیرالمومنین(ع) به دیدن معلولان مرکز توانبخشی حضرت علی اکبر(ع) بیرجند رفتند تا هم یادی از آنان کرده باشند و هم شادی را به آنها هدیه کنند.

قبل از ورود به مرکز و دیدن چهره های با صفا و بدون ریا، به سراغ نمایشگاهی که محصولاتش ساخته دست معلولان همین مرکز است، می رویم، آنچه می بینیم غیر قابل تصور است و همگان را متحر کرده که چطور فردی که دارای محدودیت است اینگونه زیبا نقش آفرینی می کند.

با دیدن نقاشی ها و تابلوهایی این نمایشگاه، معنای معلولیت، محدودیت نیست را بیشتر درک کرده، و بیش از پیش مشتاق دیدن دستان هنرمند این آثار شدیم.

طلبه ها صد سال است که این بچه ها را می شناسند

حال دیگر شوق دیدار در چشمان تک تک روحانیونی که در مقابل درب ورودی ایستاده اند، هویداست. برای دیدار سر از پا نمی شناسند، یکی شوقش را با قدم زدن پنهان می کند و دیگری نیز با کتابی که در دست دارد!

برخی از افرادی که در بیرون و داخل مرکز قرار دارند، از حضور روحانیت تعجب کرده اند و چشمان خود را معطوف به آن ها قرار داده اند.

 با ورود طلاب به داخل مجتمع بهزیستی، حال و هوای طلبه ها و بچه های مجموعه حضرت علی اکبر(ع) نیز دگرگون شده، گویی طلبه ها صد سال است که این بچه ها را می شناسند، یکی با معلولان جسمی و ذهنی در حال عکس گرفتن است و دیگری نیز کودکی خردسال را مانند پدری مهربان در آغوش کشیده و در حالی که چشم هایش را غباری از اشک فرا گرفته، بر گونه هایش بوسه می زند.

ارتباط صمیمی که بین طلاب و بچه های این مرکز غیر قابل وصف است، خنده ها و صحبت ها گاهی آن قدر زیاد است که جای هیچ گونه دخالتی را نمی دهد، دست دادن ها و روبوسی کردن های مداوم جلوه ای زیبا را خلق کرده و خوشحالی، شور و شعف در اوج خود قرار دارد.

دو نفر از طلبه ها در کنار معلولی که شعری از امام رضا(ع) را حفظ کرده و به گفته خودش،، هفته گذشته در حرم مطهر علی بن موسی الرضا(ع) نیز خوانده بود، نشستند. او شروع به خواندن می کند، فضای محفل به گونه ای می شود، که دیگر طلبه ها نیز با خنده ای که بر لب دارند، تصاویری تکرار نشدنی را در حافظه گوشی خود به ثبت می رسانند.

دل های بچه های مجموعه حضرت علی اکبر(ع) بی ریا و صاف است

طلبه جوانی که ملبس به لباس مقدس روحانیت است، با لبانی خندان می گوید: دل های بچه های مجموعه حضرت علی اکبر(ع) بی ریا و صاف است، گویی صادق در وجودشان نهفته است، لبخندشان لذت بخش است.

هر چه می گذرد، فضای صمیمی تری بر مرکز توانبخشی حضرت علی اکبر(ع) حاکم می شود. حال دیگر صدای خنده ها از هر سوی به گوش می رسد. برخی از لبخندها هم نیز به قهقهه تبدیل شده، گویی خیلی زود با روحانیون انس گرفته اند. هر کدام از بچه ها به طور مجزا با طلاب ابراز محبت می کنند و آن ها را به گرمی به آغوش می کشند.

در ادامه وارد سالنی می شویم که تولیدات هنری بچه های این مجموعه را نشان می دهد، هر اتاق مخصوص به یک هنر است، چهره های بچه ها معصوم، دل هایشان صاف و لب‌هاشان نیز غرق در خنده است، هر کدام به کاری مشغول هستند، یکی بر تختی دراز کشیده و به سقف می نگرد، دیگری نیز با دستان نحیفش تلاش دارد، اثری دیگر از نقاشی های زیبایش را خلق کند.

به طرف هنرهای زیبایشان می رویم، از همه چیز پیدا می شود، از عروسک هایی که در همان نگاه اول بسیار جذاب به چشم می خورند، تا کارهای دستی که بسیار هنرمندانه طراحی شده اند.

هیچ کس احساس غریبگی نمی کرد

دیگر وقت رفتن است، این دید و بازدید یک ساعته به گونه ای فضا را از مهربانی پر کرده بود که گویی هیچ کس احساس غریبگی نمی کرد.

آری این بار، طلبه ها آمدند تا در بین این افراد، درس مهربانی و سخاوت را بیاموزند و نعمت سلامتی را شکر گویند. اقدامی که بسیار قابل تقدیر بود و باید بیش از پیش در بین مسئولان نیز ترویج یابد.

در حاشیه این بازدید حجت الاسلام خونیکی، مسئول فرهنگی مدرسه علمیه امیر المومنین(ع) بیرجند در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در بیرجند، با بیان این که 35 نفر از طلاب در این بازدید حضور دارند، اظهار کرد: هدف از این بازدید، شکر گذاری نعمت هایی از جمله سلامتی، امنیت و آزادی بود، که خداوند به ما عطا کرده است.

وی افزود: کلاس های اخلاق بسیاری در محل حوزه برگزار می شود، لذا بر آن شدیم، تا با عزیزان مجموعه توانبخشی حضرت علی اکبر(ع) دیداری داشته باشیم و قدر سلامتی و نعمت آزادی را طلبه ها از نزدیک درک کنند.

وی با بیان اینکه این دیدار همچنین تعاملی بین مدیریت مجموعه توانبخشی با حوزه علمیه ایجاد کرد تا در مساجد و منابر اطلاعاتی در خصوص کمک به معلولان در اختیار مردم قرار دهند، افزود: با توجه به اینکه اعتبارات دولتی کمتر از میزانی بود که برای هر معلول هزینه می شود، لذا کمبودها و نیازها مطرح شد تا در این خصوص نیز از مردم درخواست کمک کنیم.

معاون فرهنگی حوزه علمیه امیرالمومنین(ع) بیرجند با بیان این که بازدید از توانمندی های معلولین حس "ما می توانیم" را در انسان زنده می کند، افزود: معلولین علی رغم محدودیت هایی که داشتند، توانسته بودند، آثار بسیار ارزشمندی را به وجود آورند و این نشان از اراده قوی آنان در عرصه خدمت رسانی بود.

بازدید از معلولین حداقل وظیفه یک مسلمان است

حجت الاسلام حسین سابقی استاد حوزه علمیه امیرالمومنین(ع) بیرجند نیز در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، با اشاره به اینکه، وظیفه حداقلی یک مسلمان و یک طلبه، بازدید از مراکز مختلف، بخصوص مراکزی چون توانبخشی حضرت علی اکبر(ع) است، افزود: نماد فرهنگ اسلامی وسبک زندگی اسلامی رسیدگی به حال محرومین و ناتوانان در جامعه است.

وی ادامه داد: بیماران و معلولین فقط نیازمند کمک های مادی ما نیستند بلکه نیازمند ارتباطهای معنوی و عاطفی ما نیز هستند.

معلولین نیازند ارتباط با مردم هستند

استاد حوزه علمیه بیرجند با اشاره به اینکه محبت راز ماندگار است، افزود: معلولانی که به خاطر مشکل جسمانی و ذهنی که در توانبخشی ها نگه داری می شوند، نیاز به ارتباط با مردم دارد و باید نسبت به او محبت داشته باشیم.

حجت الاسلام سابقی خوشحالی معلولین را در زندگی انسان ها تأثیرگذار عنوان کرد و افزود: در روایات مختلف توجه به اقشار پایین تر و آسیب پذیر تأکید شده، در مجموعه توانبخشی حضرت علی اکبر(ع) گروه های مختلف از جمله معرق کاری، گلیم بافی و نقاشی فعالیت داشتند، در برخی مواقع می بینیم که یک انسان سالم توانمندی های خود را به فعلیت تبدیل نمی کند، اما این معلولان با محدودیت هایی که دارند به این توان رسیده اند.

این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به این که، پیام بازدید، شکرگذاری نعمت های خدا بود افزود: پیام دیگر این بود که ظرفیت و توامندی های انسان ها بسیار زیاد است و باید برای شکوفایی آن تلاش کرد.

وی، ارتباط گسترده مبلغین با توده مردم را رمز تاثیرگذاری طلبه ها عنوان کرد و افزود: مبلغین باید، برخی از آسیب ها و خطرات را به مردم گوشزد کنند و این بازدید نیز زمینه ساز ارتباط مردم و کمک کردن آن ها به این موسسات خیریه دولتی و خصوصی خواهد شد.

سخن پایانی

چنین اقداماتی همانند بازدید طلبه ها از معلولین، در زمینه های فرهنگی می تواند نگرش جامعه را نسبت به معلولان تغییر دهد، این برنامه و فعالیت های مشابه، حاوی پیامی برای همه جامعه است و آن این که به توانایی های معلولان ایمان آورده و آنان را باور کنیم.

معلولین افرادی هستند که شاید از یک نعمت خداوند محروم باشند، اما دارای چندین نعمت دیگر هستند که اگر به آن ها توجه شود و استعدادهایشان به فعلیت تبدیل کنیم، شاهد آثار بی نظیری خواهیم بود که کمتر کسی می تواند خالق آن باشد.

این افراد چیز زیادی از ما نمی خواهند، پس بیاییم آنان را نیز در کنار خود جای داده و کمکشان کنیم تا همچون دیگران خود را قسمتی از جامعه بدانند و خودشان را باور کنند.

گزارش: ابوالفضل طالبی