به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، حجت الاسلام حجت الله بیات معاون علمی موسسه موضوع شناسی احکام فقهی پیش از ظهر امروز در همایش و کارگاه آموزشی تبلیغی «منبر محرم »که در سالن همایش های مدرسه عالی دارالشفاء برگزار شد، با اشاره به واژه «آیین» گفت: آیین یعنی هر نوع رفتاری که به نسبت موضوع مشخصی در جامعه رواج دارد برای مثال در ادیان الهی آیین های فراوانی وجود دارد.
وی در ادامه با اشاره به آیین تکریم اهل بیت(ع) در مکتب تشیع اظهار داشت: تمام اعمال ما در رابطه با اهل بیت(ع) همچون زیارات، ادعیه، برگزاری مراسم اعیاد و وفیات آیین تکریم اهل بیت(ع) است و آسیب شناسی در این مساله از اهمیت بالایی برخوردار است.
مدیر سابق رادیو معارف بیان کرد: آیین تکریم اهل بیت(ع) شامل انواع رفتار ها و نماد هایی است که سبب انتقال مفاهیم و فرهنگ می شود.
وی در ادامه افزود: در بین آیین های تکریم اهل بیت(ع)، تکریم امام حسین(ع) و روضه کربلا از سهم بالایی برخوردار است و مبلغان باید از این فرصت تبلیغی به نحو احسن استفاده کنند و همچنین باید با بررسی آسیب های این آیین به تبلیغ دین بپردازند.
معاون علمی موسسه موضوع شناسی احکام فقهی خاطرنشان ساخت: توجه نکردن به فرهنگ یکی از آسیب های آیین تکریم اهل بیت(ع) است، برای مثال در حال حاضر سبک عزاداری ها به روز شده و شعر های کهنه را جامعه نمی پذیرد.
وی در ادامه افزود: بعضی از عناصر در فرهنگ، همچون حجاب از عناصر ثابت به شمار می روند و بخشی از آن همچون مدل حجاب عنصر متغیر است به همین سبب باید اصل ثابت آیین ها حفظ شود.
حجت الاسلام بیات با بیان اینکه همه آسیب در یک رده نیستند، بیان داشت: آسیب ها همه دارای یک وزن نیستند و آسیب های اعتقادی بزرگ ترین ضربه را به جامعه وارد می کنند.
وی در ادامه با اشاره به عوامل موثر درآسیب های آیینی بیان کرد: حاکمان، نخبگان، پژوهشگران، هنرمندان، رسانه ها، خطیبان، مداحان، عرضه کنندگان محصولات فرهنگی و در آخر خود مردم از عوامل مهم در آسیب های اجتماعی به شمار می روند.
این محقق حوزوی با اشاره به ریشه های آسیب های آیینی تصریح کرد: اندیشه های افراطی و تفریطی، اندیشه های خرافی و خطا های تاریخی ریشه های اصلی آسیب های آیینی به شمار می روند.
وی در پایان گفت: سه اعتقاد وجود دارد در مبارزه با آسیب های آیینی، نخست اعتقاد تعطیلی، یعنی مردم را به حال خود بگذاریم و این با فلسفه بعثت مخالف است، دوم مقابله فیزیکی، که قابل اجرا در تمام عرصه ها نیست، سوم فرهنگ سازی، که نیاز به مدت زمان دارد.
