حجت الاسلام سید مهدی حائری زاده، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، با اشاره به اثرات دعا و توسل در دفع بلا اظهار داشت: ضمن این که باید تمام نکات بهداشتی که اطبا میگویند، رعایت کنیم و ما در زمینه پزشکی مقلد هستیم، اما از طرف دیگر هم نباید فراموش کرد که توسل و دعا کردن، چه نسبت به حضرت حق و چه نسبت به ذوات مقدس معصومین (س) اثرات زیادی دارد.
«اِدفَعُوا أمواجَ البَلاءِ بِالدُّعاءِ»
کارشناس مذهبی تصریح کرد: یکی از اثرات دعا کردن که در روایات هم آمده این است که دعا کردن میتواند قضا و قدر را برطرف کند و یا تغییر بدهد. در روایات داریم که «اِدفَعُوا أمواجَ البَلاءِ بِالدُّعاءِ »، وقتی بلاها به شما هجمه میآورند، سعی کنید آن را با دعا کردن رفع کنید؛ در واقع دعا کردن قطرهای است که به دریا و اقیانوس وصل میشود، همان خاصیت بالندگی دریا و اقیانوس را پیدا میکند.
وی افزود: دعا کردن به انسان یاد میدهد که همهکاره عالم پروردگار است و به تعبیر حضرت آیت الله جوادی آملی با یک ویروس کوچک ۷ میلیارد گرفتار شدند و این قدرت نمایی پروردگار است که میخواهد به ما ثابت کند که همه چیز دست من است.
«دعا و نیایش» آرامش بخش است
حجت الاسلام حائری زاده خاطرنشان کرد: «دعا و نیایش» آرامش بخش است و استرس و اضطراب را از انسان دور میکند و او را به این باور میرساند که بن بست روحی و روانی وجود ندارد.
وی گفت: وقتی انسان میفهمد که همهکاره عالم پروردگار است، تکبر و استکبار وجودیش کم میشود. بنده فکر میکنم در اوضاع کنونی، یکی از کارهایی که همه میتوانیم انجام بدهیم، توسل به خود پروردگار و ذوات مقدس معصومین است، در قالب استغاثه به امام عصر (ع) که در مفاتیح هم آمده دو رکعت نماز است و دعایی باید زیر آسمان خوانده شود. حدیث شریف کسا، تلاوت قرآن است و این که انسان در خلوت خود تفکر کند و شکرگزاری کند. همین نشان میدهد کهگاهی ما ناسپاسی کردیم و باید با شکرگزاری این ناسپاسیها را جبران کنیم.
هر چه قدر بلاها بیشتر شود، توسل و تمسک ما هم باید بیشتر شود
کارشناس مذهبی گفت: در نهایت هم از مردم و هم مسئولین تقاضا دارم که آیندهنگری و برنامهریزی داشته باشند، اما در کنار آن به تعبیر سوره مبارکه کهف «وَلَا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فَاعِلٌ ذَٰلِکَ غَدًا»، یک انشاءالله هم بگویند. گاهی بعضیها به گونهای صحبت میکنند کهگویی تصمیمگیرنده کل عالم آدمها هستند. بگویید ما برنامهریزی کردیم، تدبیر و آیندهنگری کردیم، اما به اراده و اذن خدا؛ یعنی «انشاءالله» به حول و قوه الهی و فضل الهی از زبانها نیفتد و این که هر چه قدر بلاها بیشتر شود، توسل و تمسک ما هم به خدا باید بیشتر شود.
انتهای پیام/