حجت الاسلام سید مهدی شجاعی، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، با اشاره به اثرات دعا و توسل در دفع بلا اظهار داشت: در این روزها که ویروس کووید ۱۹ بین مردم شیوع پیدا کرده است، و سلامت انسان ها را به ورطه‌ی خطر کشانده، انسان ها بیش از پیش به ضعف خود پی برده اند، روزگاری خدا برای اینکه به بشر نشان دهد چه میزان ضعیف و ناتوان است، نمرود قدرتمند را با پشه ای کوچک از پای در آورد، تا مغرور به قدرتش نباشد، و برای دیگران نیز درس عبرت شود.
ناتوانی بشر در مقابل ویروسی که دیده نمی شود!!!
کارشناس مسائل مذهبی تصریح کرد: شاید امروز هم بشر باید متوجه باشد که با همه ی ادعا و دستاوردها و زحمات علمی مختلف و شکوفایی ها، می شود که توسط ویروسی که حتی به چشم هم نمی آید، زمین گیر شود و با تمام صنعت و دانش و توانایی اش، نتواند به راحتی بر همین موجود کوچک بی ادعا، پیروز شود!
وی افزود: پس از شیوع این بیماری، جوامع بشری دستخوش اتفاقات مختلفی شدند، از جمله رکود در حوزه ی تجارت و تولید و گردشگری، گسترش فقر در میان طبقات تهی دست، کم شدن تعامل انسان ها با یکدیگر، اضطراب و تشویش در میان مردم و ملت های دنیا و ...
برخی با استرس و اضطراب فراوان گذران زندگی می کنند!
حجت الاسلام شجاعی خاطرنشان کرد: در این شرایط هر کسی بنا بر باور خویش عمل می کند، کسانی معتقدند که می توانند تمامی دستورالعمل های بهداشتی را رعایت کنند و هرگز دچار بیماری نمی شوند، عده ای قائل هستند که این ویروس آنقدرها هم خطرناک نیست، بعضی ها فکر می کنند، حتما بیمار می شوند و با استرس و اضطراب فراوان گذران زندگی می کنند، اما در این میان بد نیست به نگرش اسلام در مورد مواجه با بیماری ها بپردازیم و بدانیم اساسا چرا مضطرب می شویم؟! آیا اسلام برای اضطراب های ما راهکاری دارد یا خیر؟ و اینکه چگونه می توان بر مشکلات غلبه کرد؟
وی گفت: اگر بخواهیم از کمی پیش تر مسائل را واکاوی کنیم باید بپردازیم به علت و ریشه ی اضطراب، انسان زمانی که نقطه ی اتکاء خودش را از دست می دهد دچار پریشان خاطری و اضطراب می شود، این نقطه ی اتکا می تواند، حساب باز کردن روی اقوام و خویشان فرزندان باشد، یا مال و اموال، امنیت شغلی و خانوادگی و مهم تر از همه سلامتی.
عوامل آرامش بخش از دیدگاه خورشید ششم
این کارشناس مذهبی افزود: از امام صادق علیه اسلام نقل است که فرمودند: (پنج چیز است که هر کس یکی از آنها را نداشته باشد، همواره در زندگی اش نقص دارد و فکرش مشوّش و دلش نگران است: اوّل، سلامت جسم، دوم، امنیت، سوم، گشایش در روزی، چهارم، مونس و همراهِ همفکر». راوی می پرسد: مونس همفکر چیست؟ امام می فرمایند: «همسر خوب و فرزند خوب و هم نشین خوب» و می افزایند: «پنجم که در برگیرنده همه خصلت هاست، آسودگی خاطر است).
چه کسانی سرخورده و افسرده می شوند؟
وی خاطرنشان کرد: جالب این جاست که در بیان نورانی امام مهم ترین، خصلتی که اگر نباشد موجب اضطراب می شود، سلامتی جسم است، اما کیست که نداند، تمامی این نعمت هایی که موجب آرامش می شود گاهی هست و گاهی نیست؛ در این دنیا بلا ها و ابتلاها به علل مختلفی سر می رسند و حصار امن آرامش هایی که متکی به این پنج خصلت است را در هم می ریزند؛ گاهی این بلا ها فردی است و گاهی هم به صورت جمعی بروز پیدا می کند و جوامع بشری را تحت فشار و سختی می گذارد؛ کسانی که دنیا را صرفا با نگاه مادی می نگرند این نقاط اتکاء، آخرین پناهگاه آنهاست و پس از اینکه خللی به یکی از آنها وارد شود، دچار اضطرابی دائمی می شوند و راه گریزی از سختی ها ندارند، بنا براین دچار سرخوردگی شده و بیماری های حاد روحی و روانی و افسردگی می شوند.
ایمان نقش نجات دهنده ای در سختی ها دارد
حجت الاسلام شجاعی افزود: اینجاست که ایمان نقش نجات دهنده ای در سختی ها و مصائب پیدا می کند، انسان هر چه بیشتر متوجه باشد هر بلایی که می رسد از جانب خالق و مدبر عالم است، کمتر دچار اضطراب می شوند، زیرا انسان مومن باور دارد که خدای متعال جز خیر برای بندگانش نخواسته و نمی خواهد ، و می داند هر بلا و سختی و مکافاتی علتی دارد برای رسیدن به هدفی، از لسان روایات می توان فهمید، بلا گاهی کیفر است، گاهی باعث ارتقای مومن، بلایا اسباب آزمایش و امتحان هستند ، تا جوهره ی انسان مشخص شود.
بیماری دل خطرنک تر از بیماری تن است
کارشناس مذهبی گفت: انسان مومن که خدای خویش را می شناسد و با مسبب الاسباب آشناست، اگر چه دچار بیماری تن می شود، اما دلش بیمار نمی شود؛ بیماری دل خطرنک تر از بیماری تن است؛ بیماری دل امید و انگیزه را از بین می برد؛ بیماری دل تن را هم تباه و فرسوده می کند. نقل است از امیر مومنان علی علیه السلام که فرمودند: «هان! یکی از گرفتاری‌ها، تهیدستی است. سخت‌تر از تهیدستی، بیماری تن است و سخت‌تر از بیماری تن، بیماری دل.»
سه فایده بیماری از نگاه پیامبر اعظم(ص)
وی با بیان اینکه گاهی خدا تن جامعه ای را بیمار می کند که دلشان بیدار شود، گفت: البته خدای متعال در بیماری، ثمراتی هم برای کسانی که به واسطه ی ایمان از بیمار شدن دل جلوگیری می کنند، قرار داده است؛ از رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله نقل شده است که به سلمان فرمود: ای سلمان! اگر بیمار شوی، در بیماری‌ات سه فایده است: تو به یاد خدای تبارک و تعالی هستی؛ دعایت در این حال، مستجاب است؛ و بیماری هیچ گناهی را در تو نمی‌گذارد، مگر این که آن را فرو می‌ریزد. خداوند تو را تا پایان مهلت‌ات از بیماری به سلامت بدارد.»
بیماری عامل استجابت دعاست
کارشناس مذهبی افزود: از این بیان نورانی می توان فهمید، بیماری خود، عامل استجابت دعاست، و دعا عاملی برای تقرب به خداوند که نبی اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: الدعاء مخ العباده، یعنی عصاره و مغز عبادت، دعاست؛ دعا یعنی پناه بردن به قوی ترین نقطه ی اتکاء، دعا یعنی خدا را قدرت مطلق دانستن، دعا اظهار بندگی به تنها معبود عالم است، آری دعا آدمی را به نقطه ی امن آرامش نزدیک می کند، دعا صرفا خواندن عباراتی که به آنها اعتقاد نداریم نیست، دعا مانند سرودی الهام بخش برای درون انسان است که به او یاد آوری می کند از که باید بخواهد؟ و کیست قدرت لایزال عالم. دعا پناه بردن به نقطه ی اتکائی امن و قوی است که اضطراب و تشویش و پریشانی را از انسان دور می کند.
وی ادامه داد: این اثرات نفسانی دعاست و اما علاوه بر این، دعا آثار تکوینی هم در عالم دارد، خداوند در قرآن کریم می فرماید: ادعونی استجب لکم، یعنی در پس دعا استجابت هم هست؛ با دعا چه مرگ ها و بلایا که گردیده اند، چه عذاب ها که از سر امت ها رفع شده اند، چه دلها که آرام و قرار گرفته اند، چه خوشی هایی که زودتر از موعد رسیدند، و چه نشدنی هایی که شده است و چه شدنی هایی که هرگز اتفاق نیفتاده. و هان این دعاست که وقتی با خلوص همراه شود برکات بی شماری به ارمغان می آورد.
استجابت بدان معنا نیست که هر چه خواستِ ماست اتفاق بیفتد
حجت الاسلام شجاعی افزود: درست است که خداوند وعده استجابت داده است، اما استجابت نه بدان معنا که هر چه خواستِ ماست، برآورده شود؛ شاید جوابی که ما برای دعا می طلبیم، پاسخ صحیح نیاز ما نباشد، خدا هم که حکیم است و عادل و مهربان، بنا بر این استجابت دعا را به بهترین شکل ممکن انجام می دهد، یعنی خواسته ی تو را آنگونه که او با علم مطلق و لایتناهی خویش می داند و نیاز توست جواب می دهد، نه آنچه صرفا میل توست.
وی تصریح کرد: امام رضا علیه السلام به نقل از جد بزرگوارشان امام زین العابدین علیه السلام فرموده اند که: إِنَّ اَلدُّعَاءَ وَ اَلْبَلاَءَ لَیَتَرَافَقَانِ إِلَی یَوْمِ اَلْقِیَامَةِ إِنَّ اَلدُّعَاءَ لَیَرُدُّ اَلْبَلاَءَ وَ قَدْ أُبْرِمَ إِبْرَاماً، یعنی به راستی که دعا و بلا تا روز قیامت با یکدیگر همراه اند و محققا دعا بلای مبرم و محکم را بر می‌گرداند. با تمام این تفاصیل، سؤالی وجود دارد که باید به آن پرداخت، آن هم این است که آیا دعا به تنهایی می تواند انسان را از مشکلات و سختی ها، من جمله بیماری برهاند یا خیر؟
الزامات استجابت دعا
کارشناس مذهبی اظهار کرد: نکته ای که نباید از آن غفلت کرد این است که دعا یعنی درخواست؛ درخواست یعنی آن‌چیزی که میل آدمی به آن است و آن را خیر و صلاح می داند، از همین رو به وضوح مشخص می شود که اگر کسی چیزی را به زبان مطالبه کند و در عمل مخالف آن رفتار کند چه میزان غیر معقول و مسخره به چشم می آید. فرض کنید کسی از دیگران بخواهد، سکوت را رعایت کنند تا کمی استراحت کند، اما به جای اینکه به بستر برود و یا دمی بنشیند، مشغول کار و فعالیت شود و مدام از دیگران بخواهد خاموش باشند که بتواند استراحت کند؛ تا چه میزان همچین رفتاری غیر معقول است؟ به همین میزان هم غیر معقول است که انسان از خداوند طلب سلامتی کند اما برای سلامتی خویش قدم از قدم بر ندارد، از طرفی دعا کند که بیمار نشود و از طرفی به دستورات بهداشتی عمل نکند.
وی افزود: اگر چنین انسانی بیمار شد، نباید کسی را جز خودش سرزنش کند، راهکار اسلام این است که از خدا بخواه و برای خواسته ات زحمت بکش، اگر مضطرب هستی به آغوش او پناه ببر، اما عوامل اضطراب را هم مدیریت کن! اگر بیمار هستی از او شفا بخواه که اسمش شفاست و ذکرش دوا، اما به درمان هم مشغول شو، و بدان اگر دارو اثر می کند به اراده ی اوست.
به رحمت خداوند امیدوار باشیم و از گناهان توبه کنیم
حجت الاسلام شجاعی گفت: در این روزها باید فرصت را مغتنم شمرد؛ باید علت اضطراب های خود را پیدا کنیم، و با اراده ی خود در جهت رفع ضعف هایی که قابل رفع است اقدام کنیم. به رحمت خداوند امیدوار باشیم، از گناهان توبه کنیم، که اگر بلا برای پاک شدن گناهان است، زودتر از سر ما رفع شود، و اگر قرار است سبب تقرب بنده به خدا شود، با دعا و توجه این امر را محقق کنیم. خوب است با تمام ضعف ها و اضطراب ها دست به دامان اهل بیت(ع) و اولیا خدا باشیم، تا به وسیله ی آنها به رحمت و رحیمیت پروردگار پناه ببریم و با یادش قلب های خود را آرام کنیم که خودش در قرآن کریم فرموده است: الا بذکر الله تطمئن القلوب، همانا دل ها تنها با یاد خدا آرامش می گیرند.
انتهای پیام/
۰۵:۳۶ - ۱۳۹۹/۰۲/۲۲