حجت الاسلام والمسلمین مهدی طائب در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، با اشاره به اثرات دعا و توسل در دفع بلا، اظهار داشت: در بلایا و حوادث، اعم از حوادثی که ظاهراً دست بشر در آن دخالتی ندارد که با نام حوادث طبیعی از آن یاد می‌کنند، مثل زلزله، طوفان‌های مهیب، صاعقه و بعضاً سیل‌ها یا بیماری‌هایی که منشأ بشری ندارند و تعمدی در کار نیست، در چنین وضعیتی، طبع و فطرت بشر او را به سمت دعا می‌برد و این یک امر تجربه شده بشری است.

تمام قدرت ها در دست خداست

وی افزود: قرآن فرموده است: «فَإِذا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَی الْبَرِّ إِذا هُمْ یُشْرِکُونَ»، وقتی که سوار بر کشتی می‌شوند و در طوفان‌ها قرار می‌گیرند و در آن جا احساس می‌کنند دستشان از همه جا کوتاه است، یک باره به آن منجی، خالق و کسی که تمام قدرت‌ها در دست او است، متوجه می‌شوند و چون در آن شرایط دست‌های دیگر را کوتاه می‌بینند، خالصانه خدا را می‌خوانند، اما وقتی نجات پیدا می‌کنند، دوباره به مددخواهی از غیر خدا روی می‌آورند؛ یعنی مستقیما ابزار و دیگران را دخیل می‌دانند.

قطع امید از دیگران و توجه به خدا

رئیس شورای قرارگاه راهبردی عمار تصریح کرد: طبع و فطرت بشر در سختی‌ها و جایی که سایر اسباب را ناتوان می‌بیند، او را به سمت تقاضای خالصانه می‌کشاند و آن نقطه جایی است که حتی به ترغیب هم نیاز نیست؛ یعنی کسی به او نمی‌گوید که برو دعا کن، خودش به سمت دعا می‌رود، بنابراین به سمت دعا رفتن، به یک نقطه قطع امید از سایر وسایل نیاز است، قطع امید به این معنا که به یقین برسد که‌کاری از دست بشر ساخته نیست و هیچ بشری در این جا نمی‌تواند دخالتی داشته باشد. در همان جا است که وقتی خدا را می‌خواند، احساس آرامش پیدا می‌کند، یعنی به یک نقطه امید خود را وصل می‌کند و یک آرامش نسبی به دست می‌آورد. این امر فطری بشر است.

غوطه‌وری در مسائل دنیوی

کارشناس مذهبی ادامه داد: غفلت‌ها، غوطه‌وری در مسائل دنیوی، اعتمادهای بیش از اندازه به قدرت بشری، باعث می‌شود که رسیدن به آرامش برایمان دیر باشد که در این جاها تذکر، بیدارسازی و توجه دادن بسیار مهم است؛ یعنی وقتی در ابزارهای خودش غوطه‌ور است، مدام با یک ناراحتی مواجه می‌شود که چرا این ابزار جواب نداد؟ اگر من فلان ابزار را داشتم، چنین می‌شد و ناراحتی‌های فراوانی به او دست می‌دهد. در این جا تذکر به اینکه فوق این اسباب موجودی هست و این عالم مدبری دارد که تمام امور عالم به دست او انجام می‌پذیرد، بسیار آرام بخش است.

«أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»

وی افزود: خداوند متعال فرمود: «أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ». ذکر خدا در جایی که قلب آرام است، خیلی برای افراد مفهوم نیست که یعنی چه، اما در جایی که ابزار بحران، ناراحتی و نگرانی فراوان می‌شود، خیلی معنا پیدا می‌کند.

حجت الاسلام والمسلمین طائب خاطرنشان کرد: وقتی انسان وارد مرحله اولیه تذکر شد، یک نقطه بالاتر هم وجود دارد که اگر معتقدیم که عالم تحت تدبیر الهی است، حوادثی مثل زلزله، صاعقه‌ها و بیماری‌هایی که منشأ انسانی ندارد و ما احساس می‌کنیم طبیعی محض است، بیهوده رخ نمی‌دهد. اگر این حوادث با تدبیر الهی رخ می‌دهد، حکمت و دلیلی دارد. یکی از این حکمت‌ها که خداوند برای بشر بیان می‌کند، این است که انسان متوجه خدای متعال شود، یعنی در چنین مواقعی باب دعا را باز کند و از غفلتی که دچار آن شده است خارج شود.

قرآن می فرماید «در خانه خدا بروید»

کارشناس مذهبی ادامه داد: خدای متعال در قرآن می‌فرماید: «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَیٰ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِکَ»، ما قبل از تو هم پیامبر فرستادیم، این آیه ظاهرا خطاب به پیامبر است؛ زمانی که پیامبر اکرم آمده بود و قبل از پیامبران دیگر، سختی‌هایی پیش می‌آمد، به او می‌گفتند که این سختی‌ها ناشی از حضور تو است. اگر تو نبودی، ما دچار این سختی‌ها نمی‌شدیم. چنان که خدای متعال در سوره یاسین نقل می‌کند که: «قَالُوا إِنَّا تَطَیَّرْنَا بِکُمْ»، مردم به پیامبران الهی می‌گویند ما شما را باعث بدبختی‌ها می‌دانیم، از زمانی که شما می‌آیید، ما دچار مشکلات می‌شویم و مصیبت‌ها بر ما وارد می‌شود. خدای متعال می‌فرماید: ما قبل از تو هم فرستادیم. «فَأَخَذْنَاهُمْ بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ »، منشأ این سختی‌ها خود من هستم، مخصوصا می‌فرستم. خدای متعال، چرا این سختی‌ها را می‌فرستی؟ « لَعَلَّهُمْ یَتَضَرَّعُونَ»، به این امید که بیایند در خانه من و با من صحبت کنند. بعد می‌فرمایند: « فَلَوْلَا إِذْ جَاءَهُمْ بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا»، چرا وقتی این سختی‌ها می‌آید، به در خانه من نمی‌آیند و خودش می‌فرماید: «وَلَٰکِنْ قَسَتْ قُلُوبُهُمْ»، به دلیل اعمال خود دچار قساوت قلب شده‌اند. «وَ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ ما کانُوا یَعْمَلُونَ »، چون در این رفتارهای روزمره‌ای که شیطان آن‌ها را زینت داده و آن‌ها را اصل قرار داده است.

 مشروب و مواد مخدر راه درمان بحران روحی نیست

وی ادامه داد: این نکته باید برای ما روشن باشد که ظاهر مسیر شیطان زیبایی است، اما در باطن دچار بحران شدن است. اگر کسی در مسیر تفکرات و نقشه‌های شیطانی حرکت کند، اولین اتفاقی که برایش می‌افتد، این است که دچار بحران روحی می‌شود، از این جهت می‌بینیم جوامعی که از خدا دور می‌شوند، برای رها شدن از این بحران‌ها به سراغ شراب و مواد مخدر و در صورتی که شراب پاسخ گو نباشد به سراغ قرص‌های قوی می‌روند.

زودتر به سمت دعا برویم

رئیس شورای قرارگاه راهبردی عمار افزود: خداوند متعال می فرماید اگر از قساوت قلبی که در نتیجه اعمال در آن‌ها شکل گرفته است، دور شوند و بیایند در خانه من تضرع کنند، آنگاه به ساحل آرامش می‌رسند. شرایط کرونا هم دارد شبیه انسان‌هایی که سوار بر کشتی هستند می‌شود؛ ما به دلیل ارتباطی که با قرآن، پیامبر اسلام و ارتباطی که با ائمه اطهار(ع) داریم، باید زودتر از جاهای دیگر به سمت دعا برویم.

خدای متعال «منجی» است

کارشناس مذهبی افزود: وقتی به سمت دعا رفتیم، آنگاه پایان این آیه است: «وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ»؛ یعنی در این صورت است که می‌فهمیم این عالم مدبر دارد و زمانی که انسان سوار کشتی است و دستش از همه کوتاه می‌شود، خدای متعال منجی است.

در این عالم یله و رها نیستیم

حجت الاسلام والمسلمین طائب تصریح کرد: حال که حرکت کشتی بشریت دچار چنین حالتی شده است، بهترین راه این است که بروند در خانه خدا. وقتی که خدا و رب را دیدند، آنگاه «قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ»، ما مال خدا هستیم و به سمت او می‌رویم، بنابراین ما در این عالم یله و رها نیستیم و کسی که ما را به این دنیا آورده است، خوب بلد است راه‌ها را باز کند، خوب بلد است وسیله‌ها را بگشاید و رفع بلا کند.

دو اثر مهم دعا و نیایش

رئیس شورای قرارگاه راهبردی عمار تصریح کرد: دعا، تضرع و نیاز را به در خانه خدا بردن، دو اثر دارد. نخست این که آرامش روحی عنایت می‌کند و دوم این که رفع بلا می‌کند.

وی افزود: خداوند متعال فرموده است «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ»، مرا بخوانید، اجابت می‌کنم. البته برای این که ما به نقطه بهره بردن کامل از بلایا برسیم، ممکن است «استجب لکم» متناسب با آن زمان ببرد. دعا به شکل نجوا و به شکل فریاد؛ یعنی پیش خودمان نجوا کنیم و هم فریاد بزنیم و ادعیه بخوانیم، به یاری خدا هم آرامش بر ما نازل می‌شود و هم رفع بلا می‌شود.

ویروس توسط شاگردان شیطان ساخته شده است

کارشناس مذهبی اظهار کرد: آنچه تا به حال گفته شد، مربوط به بلایایی است که ظاهرا دست بشر در آن دخالتی ندارد، اما اگر منشأ بلا دست بشر باشد؛ یعنی چیزی که اکنون در جریان است، این ویروس دقیقا توسط شاگردان شیطان ساخته شده است. گرچه تلاش می‌کنند که به گردن هم بیندازند، اما مسأله اصلی این است که این ویروس به دست بشر ساخته شده و هدفمند هم ساخته شده است، لذا آنچه در بلایای طبیعی گفتیم، در این جا دوچندان می‌شود.

هنگام بلا و مصیبت فقط خدا می‌تواند کمک کند

وی افزود: در این صورت، نخستین نکته پناه بردن به خدا و خواستن از اوست، به این دلیل که یک دشمنی متفکرانه شیطانی است. خدای متعال از همان ابتدا به ما گفت: حتی وقتی می‌خواهی قرآن بخوانی و می‌خواهی در خط هدایت من بیایی، «فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»، به من پناه ببر، چون شیطان در نقطه پنهانی که تو نمی‌بینی، ایستاده است و می‌خواهد به تو حمله کند و بعد از این که حمله کرد و مدتی طول کشید، تازه می‌فهمی و می‌خواهی وارد دفاع شوی که بر تو مصیبت‌ها و سختی‌های زیادی وارد کرده است، بنابراین در این نقطه‌های پنهانی فقط منِ خدا می‌توانم به تو کمک کنم.

دشمن می خواهد خط بصیرت دینی و هدایت الهی را ببندد

حجت الاسلام والمسلمین طائب تصریح کرد: یقینا و بی‌تردید و بر اساس گفت و گوهایی که بین خودشان دارند، این ویروس چیزی است که شاگردان شیطان آن را ساخته‌اند و انتشار دادند. حضرت امام(ره) فرمود: «آمریکا شیطان بزرگ است»، منشأ او است، بنابراین این ویروس را ساخته و هدفش هم ضربه زدن به بشریت است. بالاتر از این، هدفش این است که خط بصیرت دینی و هدایت الهی را ببندد، چون دید که جمهوری اسلامی ایران و ملت ایران مشعل هدایت دنیا شدند.

وی اظهار کرد: ما در روایات داریم که علم از قم به جهان افاضه می‌شود، لذا این مسأله را خوب فهمیدند و آمدند این مشعل را خاموش کنند. خاموش شدن این مشعل به بشریت ضربه می‌زند. برای آن‌ها مهم نبود که چند نفر از مردم دنیا به این ویروس مبتلا می‌شوند و چند نفر کشته می‌شوند.

دعا و صبر دو ابزار مهم رسیدن به آرامش

کارشناس مذهبی در پایان گفت: در این شرایط پناه بردن به خدا، دعا، صبر و حفظ آرامش معنای بالاتری پیدا می‌کند و تبدیل می‌شود به یک نبرد هوشمندانه در مسیر خدا. در این جا خیلی باید به خدا پناه ببریم، از او کمک بخواهیم و به یاری او از این ابتلا سربلند بیرون بیاییم.

انتهای پیام/