به گزارش خبرگزاری حوزه از تهران، حجت الاسلام والمسلمین کاظم صدیقی در نشست اخلاقی ویژه مدیران، معاونان و اساتید مدارس علمیه خواهران استان تهران که صبح امروز در مدیریت حوزه خواهران تهران برگزار شد، با اشاره به آیه «وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ کُلَّهَا » گفت: مقام آدمیت،  مقام کمال در عالم ممکنات است. موجود ممکن کامل؛ همان کسی است که معلمش خداست. در شاگردی اش ظرفیت این معنا را دارد که گنجینه اسماء و صفات الهی و مظهر این اسماء باشد.

وی با بیان علم موهبتی انبیاء تصریح کرد: خدای متعال حجت های خود را که همان انبیاء(علیهم السلام) و اوصیای آنان هستند را به علم موهبتی مشرف فرموده و همه انبیاء(علیهم السلام) از این علم موهبتی که لازمه آدمیت، حجیت و کمال هست، بهره مند بودند.

تولیت مدرسه علمیه امام خمینی(ره) تهران با بیان استعداد نوع بشر در علم آموزی، بیان کرد: خداوند در فرزندان آدم نیر استعداد علم آموزی را قرار داده است. علمی که آدم را آدم می کند، علم به فقر و نداری خودمان است که ما از خودمان چیزی نداریم.

وی ادامه داد: اینکه ما حداقل روزی ده بار در نمازها «اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ» می گوئیم به دلیل همین عجز و فقر ماست. اعتراف به فقر و عجز است. اعتراف به اینکه خدایا هر چه دارم را تو داده ای و هر لحظه به من اعطا نکنی من چیزی از خود ندارم. هدایت، ایمان، عفت، عدالت، سواد و .... را تو داده ای.

امام جمعه موقت تهران اظهار داشت:  اگر خدا داده های خودش را از ما بگیرد، جز خسارت و بدبختی چیزی نصیب ما نمی شود. لذا همواره دعایمان این باشد که خدایا اول چیزی که از من می گیری، جانم باشد.

وی افزود: شکر نعمت هایی که داریم به این است که بدانیم ولی نعمت داریم، لذا چون خود خدا این نعمت ها را به ما داده، هر زمان که بخواهد از ما می گیرد.

حجت الاسلام والمسلمین صدیقی ادامه داد: باید حواسمان جمع باشد که با این نعمت ها چه می کنیم. لذا از خدا می خواهیم، خدایا اگر هدایتم کردی، رهایم نکن، دستم را که گرفتی به سوی قرآن و اهل بیت(علیهم السلام) بردی و در خط قرار دادی، رهایم نکن، اگر من را تنها بگذاری دچار تاریکی و غضبت می شوم.

امام جمعه موقت تهران اظهار کرد: «قل رب زدنی علما»، همین «اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ» است. لذا انسان تا در این دنیا هست باید توجه به دو مسئله داشته باشد، یکی علم و یکی هدایت که هر دو هم عاریتی است.

امام جمعه موقت تهران با اشاره به آیه 27 سوره ابراهیم «یُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَفِی الْآخِرَةِ ۖ وَیُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمِینَ ۚ وَیَفْعَلُ اللَّهُ مَا یَشَاءُ» ادامه داد: ایمان یا مستقر است یا مستودع که اگر مستودع و عاریه ای باشد، از ما پس گرفته می شود، اما اگر مستقر باشد، برای ما تثبیت می شود.

وی افزود: انسان می تواند علم و هدایتی که به او اعطا شده را توسعه دهد و تثبیت کند، زیرا خداوند این استعداد را به انسان داده است؛ این عطش در انسان هست که به هر درجه از علم برسد، می تواند بر آن علم اضافه نماید. وقتی انسان خدا را اطاعت می کند، شیرینی این طاعت در کام او مزه می کند و به دنبال طاعت بیشتر است، فقط باید مراقبه کند تا شیطان آن را از انسان نگیرد؛ رفیق بد و همسر بد، دارایی معنوی و تقوای انسان را به آتش می کشد، بنابراین هم علم قابل زوال است و هم هدایت.

حجت الاسلام والمسلمین صدیقی در پایان خاطرنشان کرد: پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) در مناجات های شبانه می فرمودند «اللَّهُمَّ لَا تَکِلْنِی إِلَی نَفْسِی طَرْفَةَ عَیْنٍ أَبَداً». پس همیشه در مناجات های خود بگوییم خدایا، لحظه ای من را به خودم وامگذار، لحظه ای من را رها نکن، که هیچ دردی بدتر از رها بودن نیست، که ما انسان های ظلوم و جهول هستیم. این بزرگترین درد است.

انتهای پیام