به گزارش خبرگزاری «حوزه» از تهران، دکتر سعید نمکی در نامه ای به رهبر معظم انقلاب، از حمایت های معظم له مدافعین سلامت قدردانی کرد.

وزیر بهداشت در این نامه آورده است: اینجانب به عنوان سربازی کوچک که از روزهای قبل از ورود بیماری به کشور خدمتگزار بوده ام و یاد هر روزش را در دفتر خاطراتم می‌نگارم، گرانبهاترین اوراق این نگارش را سرشار از ردپای کلام، عمل و محبت حضرتعالی می‌بینم و امروز که پس از آن همه بردباری و حمایت، به جای شادمانی و رضایت، اندوه در آهنگ صدایتان می‌شنوم، برایم بسیار، بسیار غم انگیزست، اما دیری نخواهد پایید تا بر چهره نازنین فرمانده مهربانمان لبخند رضایتمندی بنشانیم.

حضرت آیت ا...خامنه‌ای
مقام معظم رهبری (مدظله العالی)

سلام علیکم.
به استحضار می‌رسد:

فراز اول فرمایشات حکیمانه امروزتان که همچون پیش، مایه وفاق و همگرائی ملی بود پس از چند هفته تلاش شبانه روزی و نفس گیرمان در مدیریت بیماری کرونا بخصوص در استان های مرزی و پرمشکل کشور که به لطف پروردگار به مهار نسبی آن نیز انجامید بارانی لطیف بود بر تنهای رنجور و دل‌های داغدیده مان، اما آهنگ محزون صدایتان در فراز دوم که غمگینانه از افتادن آتش دوباره بیماری بر نیستان وجود هموطنانمان گفتید و سوز دل مهربانتان را از داغ فقدان عزیزانمان بر زبان جاری فرمودید وجودم را گداخت و نگاشتن سوز دل را تنها راه علاج این رنج جان گداز یافتم.

اگر در دوره اول بیماری سربازان حضرتعالی بعنوان مدافعین سلامت در کنار دیگر عزیزان دستاوردی شگرف در اوج تحریم و تنگدستی نثار ملت شریف ایران کردند علاوه بر همه جان فشانی ها، همدلی ها و هم افزائی های مردم و کارگزاران نظام، حمایت های بزرگ منشانه رهبری مهربان و فرزانه بود که یقین دارم در تاریخ این سرزمین بعنوان برگ زرین بی بدیل، جاودانه به یادگار خواهد ماند.

اینجانب به عنوان سربازی کوچک که از روزهای قبل از ورود بیماری به کشور خدمتگزار بوده ام و یاد هر روزش را در دفتر خاطراتم می‌نگارم، گرانبهاترین اوراق این نگارش را سرشار از ردپای کلام، عمل و محبت حضرتعالی می‌بینم و امروز که پس از آن همه بردباری و حمایت، به جای شادمانی و رضایت، اندوه در آهنگ صدایتان می‌شنوم، برایم بسیار، بسیار غم انگیزست.

قبل از این موج جدید بلاخیز پیش بینی ایام را به دلیل غفلت‌های ساده انگارانه به محضرتان تقدیم کرده بودم، دلم نمی‌خواست آنچه می‌دیدم، تحقق یابد. دلم می‌خواست در عالم پیش بینی و رویا بماند همچون انسانی که خوابی تلخ می‌بیند و در عالم بیداری خوشحال می‌شود که خواب بود، ولی متأسفانه به حقیقت پیوست. اما بگویم عزیز دل، هنوز دیر نشده است، تا خدا هست که یاریمان کند، شما هستید که نصیحت و دعایمان کنید، مردمی هستند که حرفهایمان را بشنوند و همراهیمان کنند، قوای سه گانه ای هستند که دست در دست هم حمایتمان کنند، نیروهای مسلح، سازمان های مردم نهاد و خیرینی هستند که دستمان را بگیرند، جوانان و دانشگاهیان فرهیخته‌ای هستند که در راه پیشگیری و درمان، معجزه خلق کنند. مدافعین عاشق سلامتی هستند که مهر بورزند و خسته نشوند، مادران و پدران شهدائی هستند که دعای نیمه شبانشان عطر دل انگیز کاروانمان باشد هراسی از هجمه بیماری نداریم و یقین داریم که مهارش می‌کنیم و بی تردید دوباره بر می‌گردیم به روزهائی که مردم عزیز کشورمان با سلامتی و شادمانی در کنار هم زندگی کنند و دیری نخواهد پایید تا بر چهره نازنین فرمانده مهربانمان لبخند رضایتمندی بنشانیم. ان شاءالله

انتهای پیام