به گزارش خبرگزاری حوزه، جواد موگویی (نویسنده و مستندساز) به مناسبت درگذشت روح‌الله رجایی سردبیر روزنامه جام جم در شبکه اجتماعیش نوشته است:
این کرونا دو بار دلم را به درد آورد.
اول وقتی شیخ احمد خسروی رفت؛ طلبه جهادی سیستان و خوزستان و بیابان‌های هرمزگان و قم و ...
و امروز هم که روح‌الله رجایی رفت.
رفاقتم با روح‌الله فقط در سیل و بحران بود!
من رفقایی دارم که فقط در سیل و زلزله و آتش‌سوزی هم‌را می‌بینیم!
خودمان خنده‌مان می‌گیرد که در بدبختی کنار هم جمع می‌شویم. لکن چه می‌شود کرد!
اغراق نمی‌کنم که امسال عرصه جهادی و کمک‌رسانی در بحران و محرومیت‌زدایی دو نفر اساسی را از دست داد.
سال‌های سال باید بگذرد تا مثل این دو پیدا شود.
هردو فصل مشترک داشتند:
کمک حال مردم بودن در غم و فقر و میل نداشتن به «دیده شدن».
رسانه مثل میدان مین است. ممکن است ناگهان بروی روی مین! لکن باید شجاع بود و نترسید از سرزنش‌ها و تشویق‌ها!
گاه تشویق‌ها تو را می‌برد به ناکجاآباد و «دیده شدن» می‌شود بلای جانت و یادت می‌رود برای چه قلم می‌زنی و مدام چشمت به لایک می‌رود.
روح‌الله میل به دیدن شدن نداشت. مثل شیخ احمد.
اما روح‌الله ۲۰سال در صف اول رسانه‌های اصولگرا و حزب‌اللهی بود. اینکه دو دهه رسانه‌ای باشی و این همه طیف‌های جورواجور سیاسی داغدارت شوند، یعنی خوب قلم زدی، برای مردم نوشتی و لجن‌مالی نکردی رقیب سیاسی‌ات را.
در این وانفسای رسانه، که همه ردای فعال سیاسی و رسانه‌ای بر تن کردند! آخرتت را به فالوور نفروختن هنریست که روح‌الله داشت.
چند روزی بود که همه در گروه‌های تلگرامی دست به دعا بودن برای شفای روح‌الله.
تا بحال ندیدم این همت را برای هیج فرد رسانه‌ای دیگر؛ از چپ و راست و اصلاح‌طلب بگیر تا مارکسیست و نهضت‌آزادی‌چی! و حتی اغتشاش‌گر، همه دست بدعای شفای روح‌الله شده بودند. و حال نیز داغدارش.
این یعنی او قلمش نان‌خور نشده بود و رفتار سیاسی‌اش اخلاق را به محاق نبرده بود.
از مواضعش کوتاه نیامد اما زبان گفتگو با مخالف را از بربود. حتی با اغتشاش‌گر! امری که این روزها عجیب محتاجش هستیم.
در این روزگار که ژورنالیست‌ها، پرسه‌زنِ افشاگری و سند رو کردن هستند، روح‌الله تراز روزنامه‌نگار انقلابی و باتقوا بود.
و همین اصلاح‌طلب و اصولگرا را داغدار کرد.
و این، یعنی همان خوب زندگی کردن.
خوب که زندگی کنی اینطور برایت سنگ تمام می‌گذارند.
پی‌نوشت:
لطفا همین الان هر دو را فاتحه‌ای مهمان کنید.
نظر شما