دوشنبه ۲۸ آبان ۱۴۰۳ |۱۶ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 18, 2024
یادداشت

حوزه/ مگر می‌شود محب امام رضا (ع) باشیم ولی مهربانی امام رضا را در زندگی خود پیاده نکنیم؟ مگر می‌شود پیرو سخت این حضرات باشیم و اخلاق رضوی نداشته باشیم؟

خبرگزاری حوزه | مهربانی و عطوفت یک ویژگی فطری است که در قلب‌های آحاد بشر نهفته است. ما انسان‌ها با استفاده از این ویژگی اخلاقی در هر شرایطی به یاری خلق خدا می‌شتابیم و بدین‌وسیله موجبات رضایت خداوند و بندگانش را فراهم می‌نماییم.

شیعیان، مهربانی را از اولیای حق آموخته‌اند؛ چراکه آن‌ها آیینه‌ی تمام نمای این صفت والای انسانی هستند؛ در میان حضرات معصومین علیهم‌السلام پیشوای هشتم شیعیان، امام رضا (ع) ملقب به امام رئوف، مصداق بارز این ویژگی برجسته هستند؛ همان‌گونه که هنگام قرائت زیارت‌نامه، ایشان را این‌گونه خطاب قرار می‌دهیم السلام علی الامام الرئوف. سلام بر ضامنی که مهربانی‌اش از انبوه زائرانش بیشتر است.

   

رأفت امام رضا (ع) بر دو گونه است: رأفت عام و رأفت خاص.

امام (ع) ویژگی هدایت بخشی دارند و این صفت ارزشمند اقتضا می‌کند که رأفت عام امام شامل حال همه‌ی موجودات شود و به همین دلیل همان‌گونه که در روایات آمده است مهربانی ایشان شامل حال انسان‌ها و حتی حیواناتی همچون آهو نیز شد و به همین جهت ایشان را ضامن آهو می‌نامند. آری رأفت عام ایشان شامل حال همه است؛ همان‌گونه که ایشان را رئوف بالعباد یعنی رئوف به بندگان می‌خوانیم.

هرساله خیل زائران به سمت مرقد این امام همام سرازیر می‌گردند و مشمول مهر و عطوفت ایشان می‌شوند. به نظر می‌رسد زائری نیست که غم و اندوهی داشته باشد و به این بارگاه بیاید و غمش برطرف نشود و گناهکاری نیست که به بارگاهش بیاید و از خداوند طلب مغفرت کند و در دایره‌ی رأفت عام امام قرار نگیرد. رأفت تام ایشان چراغ منیری است که عالم را روشن می‌کند و همه‌ی ما از برکات ویژه‌ی معنوی آن بهره‌مند ‌می شویم.

رأفت خاص ایشان اما شامل حال خواص است و عده‌ی قلیلی را شامل می‌شود. انسان اگر بخواهد در دایره‌ی رحمت خاص امام قرار گیرد باید خود را مجهز به اخلاق امام نماید؛ همان‌گونه که وجود امام مملو از رحمت است پیروان او نیز باید رأفت گونه خود را شبیه امام نمایند.

بر ما شیعیان واله و شیدای این امام رئوف لازم است که عطوفت داشتن نسبت به هم نوع را سرلوحه‌ی زندگی خود قرار داده و با تأسی به سیره‌ی ملکوتی آن حضرت توشه‌ای برای آخرت خود برگزینیم و از این رهگذر رأفت خاص امام مهربانی‌ها را جذب نماییم.

   

 از جمله کارهایی که می‌توانیم اخلاق رأفت گونه‌ی خود را به اثبات برسانیم و خلق‌وخوی خود را شبیه امام مهربانی‌ها نماییم، پهن کردن سفره‌ی مهربانی برای دیگران است تا از این طریق هم مورد لطف و عنایت خاص خداوند و خورشید هشتم قرار گیریم و هم آنانی که در تنگنای معیشتی، جسمی، روحی، معنوی و...هستند از این سفره بهره‌ای ببرند.

امروزه بشر در مواجه با مشکلات و مصائبی که برای او حادث ‌شده، بیش از هر زمان دیگری به همدلی و دوستی نیاز دارد. همان‌گونه که در روایات آمده است: (من فرج من مومن، فرج الله عن قلبه یوم القیامه الکافی، ج ۲، ص ۲۰۰) هر کس غم مؤمنی را بزداید، خداوند غم او را در آن دنیا برطرف می‌کند.

اکنون در شرایط شیوع کرونا انواع و اقسام پویش‌های همدلی، سفره‌های مهربانی و خدمت‌های مؤمنانه انجام می‌گیرد؛ این خدمات شامل توزیع غذا بین نیازمندان، کمک به بیماران، همدلی و همدردی با خانواده‌های داغداری که عزیزی را ازدست‌داده‌اند، همیاری کسانی که نان‌آور خانواده بودند و اکنون شغلی ندارند، کمک‌های جهادی در بیمارستان‌ها و پرستاری از بیماران کرونایی، تهیه کپسول‌های اکسیژن، بخشیدن اجاره و... می‌شود که همه و همه الهام گرفته از سبک زندگی رضوی و تمسک به پیشوا و مقتدای هشتم شیعیان، امام رضا (ع) است. مگر می‌شود محب امام رضا (ع) باشیم ولی مهربانی امام رضا را در زندگی خود پیاده نکنیم. مگر می‌شود پیرو سخت این حضرات باشیم و اخلاق رضوی نداشته باشیم.

چه خوب است که این صفت والای امام رضایی را در زندگی خود به‌کارگیریم و با قلب‌های مملو از عاطفه‌ی خود مرهمی باشیم بر زخم‌های دیگران.

   

طاهره کنگازیان کنگازی، عضو گروه تبلیغی نسیم هدایت، وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha