به گزارش خبرگزاری حوزه از اصفهان، حجت الاسلام اکبر رضایی، در نشست برخط طلاب مدرسه علمیه زهرائیه نجف آباد با اشاره به رحمت خداوند، گفت: برخی از انسان ها خودشان را از رحمت الهی محروم می کنند و این به خاطر آن است که انسان کلام حق را نفهمیده و شیطان کلام باطل را به او القا کرده است و آدرس اشتباهی را نشان او داده است.
وی افزود: آدرس درستِ رسیدن به رحمت الهی را در دعای کمیل می خوانیم «وَ لاَ مَفْزَعاً أَتَوَجَّهُ إِلَیْهِ فِی أَمْرِی غَیْرَ قَبُولِکَ عُذْرِی وَ إِدْخَالِکَ إِیَّایَ فِی سَعَةِ (سَعَةٍ مِنْ) رَحْمَتِکَ اللَّهُمَّ (إِلَهِی) فَاقْبَلْ عُذْرِی وَ ارْحَمْ شِدَّةَ ضُرِّی وَ فُکَّنِی مِنْ شَدِّ وَثَاقِی» اگر صادقانه از خدا بخواهیم، عذر ما را قبول خواهد کرد و ما در مسیر رحمت خودش قرار خواهد داد.
وی به اثرات «سلام» اشاره کرد و گفت: یکی از اثرات وضعی سلام کردن این است که انسانی که بر اعمال خودش ادعا دارد و چون اهل ذکر و مستحبات و ... است مدّعی است و به اصلاح سواره است را پیاده می کند و این پیاده شدن از آن ادعاها سبب می شود که انسان به نتیجه عمل خود برسد.
حجت الاسلام رضایی با اشاره به آیات رحمت الهی گفت: با نگاه به آیاتی که به رحمت الهی اشاره دارند می توان نتیجه گرفت که بهترین شکل در معرض رحمت خدا قرار گرفتن عبودیت (بندگی) است؛ مانند آیه ۲ سوره مریم که می فرماید: «ذِکْرُ رَحْمَتِ رَبِّکَ عَبْدَهُ زَکَرِیَّا » و عبد بودن حضرت زکریا را بیان می کند.
وی تأکید کرد: عبد بودن بالاترین مقام است و آنها که به این مقام دست یافته اند به حقیقت زندگی رسیده اند و به خاطر دستیابی به این حقیقت است که در عین بودن مشکلات در زندگی، آرامش دارند.
