به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، ماه مبارک رمضان ظرفیت عظیمی برای رشد بندگان الهی دارد و در این ماه سخنوران به دنبال برخی مسائل مهم هستند تا در قلوب آماده پذیرش مخاطب جای دهند. کتاب " گفتارهای نو از دعا و نیایش در رمضان" توسط جمعی از پژوهشگران در ۱۸ گفتار و ۴۷۲ صفحه، توسط انتشارات پژوهشکده باقرالعلوم علیه السلام به زیور تبع آراسته شده است و به دنبال تبیینی کاربردی و مستند از سخنرانی های خطبای معاصر درباره ماه مبارک رمضان می باشد.
برشی از کتاب
افضلیت دعا نسبت به تلاوت قرآن
چندین روایت داریم که سوال شده است: آیا تلاوت قرآن افضل است یا خواندن دعا و در خانه خدا گدایی کردن؟ از امام صادق علیه السلام سوال کردند: دو نفر مشغول خواندن نماز می شوند؛ یکی در نماز، سوره های زیاد از قرآن می خواند و یکی در نماز، دعاهای زیادی می خواند. یا در غیر نماز کسی می نشیند و تلاوت قرآن میکند و کسی هم دعای ابوحمزه می خواند، دعای سحر می خواند، دعای افتتاح می خواند. فرمودند: هردو فضیلت دارد؛ ولی راوی سماجت کرد که در انتخاب این دو گزینه قرائت قرآن و دعا کدام برتر است؟ حضرت فرمودند: دعا خواندن و نیایش و گدایی کردن حتی از تلاوت قرآن هم افضل است. این نص فرمایش امام صادق است. چندین روایت به این مضمون داریم.
چرا دعا از تلاوت قرآن بالاتر است؟ قرآن کلام خداست و شما می خوانید؛ اما دعا کردن، نیایش، گدایی و راز و نیاز و مناجات حتی از کتاب خدا بالاتر است. شاید چند جهت داشته باشد؛ یک جهت اینکه دعا کردن و نیایش دستور خود قرآن است: «وَقَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ» خود خدای متعال می فرماید که دعا بکنید، من اجابت می کنم. «إن الذین یستکبرون عن عبادتی سیدخلون جهنم داخرین» خداوند دعا را به عنوان یک عبادت مهم به حساب آورده، می فرماید: کسانی که از عبادت من استکبار می ورزند، به زودی وارد جهنم خواهند شد. دعا اولا عبادت است، ثانیا دستور خود خداست.
خدای متعال در آخرین آیه سوره مبارکه فرقان فرموده: «قُلْ مَا یَعْبَؤُاْ بِکُمْ رَبِّی لَوْلَا دُعَآؤُکُمْ» اگر دعاهای شما نبود، گدایی های شما نبود، نیایش های شما نبود، من به شما توجه و اعتنا نمی کردم. یعنی اگردعا نباشد، شاید بلانازل بشود. خدا این سرشکستگی و سرافکندگی و ذلت بنده را دوست دارد. چیزی جز دعا و تضرع ما را از سخط وغضب خدا نجات نمی دهد.
به قول مولانا :
زور را بگذار زاری را بگیر رحم آید سوی زاری ای فقیر
انسان در دستگاه خدا نباید شانه بکشد، گردن بلند بکند، اظهار زور و قدرت کند، خودستایی و خودنمایی کند، نباید بگوید من چنین کردم و چنان کردم؛ این جا این چیزها قیمت و بها ندارد، بلکه باعث سرشکستگی انسان می شود. شیطان شش هزار سال عبادت کرد و چون خود محور و خودبین و خودخواه بود، عبادت های او هم از بین رفت. «زور را بگذار زاری را بگیر»؛ خدا زاری را دوست دارد. کسی که زمین خورده و دل شکسته است، قطعا به او نظر خواهد شد. شاید این شعر حافظ مضمون دهها یا صدها روایت باشد که می فرماید:
در کوی ما شکسته دلی می خرند و بس بازار خودفروشی از آن سوی دیگر است
دلیل دیگر افضلیت دعا از خواندن قرآن، این است که دعا مغز عبادت است؛ الدعاء مخ العبادة». آن شکستگی که در دعاو تضرع و گدایی هست، در نماز و تلاوت قرآن نیست. انسان در تلاوت قرآن، خودش را مخاطب خدا قرار داده و خدا دارد با او صحبت می کند؛ اما در دعا و نیایش، حالت تضرع و گدایی دارد؛ آن شکستگی و ذلت نفسی که در دعا هست، در بقیه عبادتها نیست.
انتهای پیام ۳۱۳/۱۷
