به گزارش خبرگزاری حوزه، چند سالی می شود که بسیاری از کارشناسان و منتقدین، نسبت به اُفت کیفی سریال های تلویزیونی، هشدار می دهند اما حقیقتاً وضعیت سریال های رمضانی امسال تا به اینجا کار به گونه ای بوده که مدیران و تصمیم گیران رسانه ملی، حقیقتاً باید برای این قضیه به طور جدی به فکر چاره باشند تا بلکه تدبیر آن ها کارگر اُفتد و مانع از تداوم چنین وضعی شود.

همین ابتدای کلام این نکته را هم متذکر شویم که متأسفانه گاهی اوقات احساس می شود که برخی مدیران و یا برنامه سازان و سریال سازان، فکر می کنند که گویا با مخاطبانی کم هوش و کم دقت روبرو هستند که دست به تولید آثاری چنین ضعیف و کم مایه می زنند، اما واقعیت آن است که مخاطبان باهوش صداوسیما از وضع فعلی راضی نیستند و یکی از نشانه هایش هم این است که در بسیاری از مواقع بازپخش سریال های دهه هشتاد تلویزیون از جمله "خانه به دوش"، "متهم گریخت"، "صاحبدلان"، "میوه ممنوعه " و ... به نسبت سریال های کنونی برای مخاطبان عام رسانه ملی جذاب تر است و آن ها را بیشتر  تماشا می کنند.

سریال های رمضانی امسال همچون سریال "یاور"، "احضار" و تا حدی هم البته "بچه مهندس ۴" آن چیزی نبوده اند که انتظار داشته ایم و به ویژه از ناحیه فیلمنامه دچار ضعف جدی هستند، طوری که احساس می کنیم به دلیل همین ضعف و نقیصه است که در بسیاری از قسمت ها، با دیالوگ های بی خود و بی جهت و به نوعی با هدف آب بستن به سریال آن هم بدون تعلیق های جذاب در متن و بطن فیلمنامه ی سریال ها مواجه هستیم.

همچنین اضافه کنید به این مساله، بازی های یکنواخت و گاه بیش از حد اغراق گونه و خارج از دایره واقعیت. البته کسی منکر توانمندی بازیگران شاخصی چون داریوش ارجمند، فرهاد قائمیان، عبدالرضا اکبری، آرش مجیدی، علی دهکردی و ... نیست اما واقعیت آن است که نخست به علت ضعف فیلمنامه و قصه پردازی و در وهله ی بعد به جهت تعجیل و شتابزدگی در کارها، کارگردانان آن طور که باید و شاید نتوانسته اند از هنرپیشگان باتجربه و همچنین جوان تر ها به خوبی بازی بگیرند.

به هر صورت آن چه باید بر آن تأکید داشت این است که مدیران رسانه ملی در سایه هم اندیشی و همفکری با کارشناسان دلسوز و واقعی فکری به حال اُفت کیفی سریال های تلویزیون کنند که شاهد مثال بارزش همین سریال های رمضانی شبکه های مختلف سیماست.

گرچه قبول داریم که ضعف بنیه مالی تلویزیون در این قضیه بی تأثیر نیست اما واقعیت آن است که مهم تر از مساله بودجه و اعتبارات، هنر مدیریتی است که باعث رفع و رجوع این مشکلات می شود.

ناگفته پیداست که تداوم این روند باعث کاهش قابل توجه مخاطبان تلویزیونی می شود، کما این که در حال حاضر برخی آثار جذاب شبکه نمایش خانگی باعث شده عملاً از شمار مخاطبان رسانه ملی کاسته شود

البته در شبکه نمایش خانگی نیز آثاری از قبیل "دل"، "گیسو"، " ملکه گدایان" و اخیراً هم سریال های تولید شده از سوی مهران مدیری دچار همین آفت ها هستند و این یعنی کم کاری مشهود برای ایجاد جذابیت های لازم در ابعاد فرمی و محتوایی آثار.

نکته حائز اهمیت دیگر ناظر به عدم توجه جدی برنامه سازان و سریال سازان به مقوله سبک زندگی اسلامی است که گویا برایشان یک مساله کم اهمیت و فرعی است و حال آن که رهبر معظم انقلاب بارها و بارها بر اهمیت این مساله به خصوص از زاویه نگاه هنر و رسانه تأکید کرده اند. بی شک توجه جدی و عمیق به محتوای سریال ها بر اساس شاخصه ها و بایسته های سبک زندگی ایرانی – اسلامی در عین نگاه حرفه ای به ارتقای کیفی آثار می تواند باعث جذب مخاطبان انبوه به رسانه ملی شود.

سید محمد مهدی موسوی