به گزارش خبرگزاری «حوزه» از مشهد مقدس، آیتالله علمالهدی، بامداد یکشنبه، ۱۲ اردیبهشتماه در مراسم عزاداری شب قدر اول، نوزدهم رمضان در حرم امام رضا (ع)، با بیان اینکه بزرگترین امتیازی که ما شیعیان در اجرای برنامههای ماه مبارک رمضان داریم، آمیختگی شب قدر برای ما با ولایت مولا (ع) و توسل به ذیل عنایت ایشان است، اظهار کرد: سه شب قدر در واقع سه شب امیرالمؤمنین (ع) است و این آمیختگی شبهای قدر که با ولایت مولا و عشق مولا در درون جان و قلب و فکر ما آمیخته است، بزرگترین فرصتی است که میتواند ما را در خانه خدا آنچنان ببرد که کاملأ به مقام قرب حق نائل بشویم.
وی افزود: معین شد که درباره «فردسازی»، «جامعهسازی» و «ایجاد تمدن نوین اسلامی» بحث شود و با توجه به اینکه امشب متعلق به وجود اقدس امیرالمؤمنین (ع) است، در این سه عنوان شخصیت امیرالمؤمنین (ع) را مورد تعمق و توجه قرار میدهیم.
امیرالمؤمنین (ع)، الگوی «فردسازی» و «جامعهسازی» در جامعه دینی
نماینده ولی فقیه، امیرالمؤمنین (ع) را نمونهای بیمانند از فردسازی و جامعهسازی در جامعه دینی خواند و افزود: در کنار پیغمبر اکرم (ص)، مربی کاملی که در جهت فردسازی، نمونه نداشت، اقدام انقلابی امیرالمؤمنین (ع) در جهت جامعهسازی، اگر چه به آن نتیجه قطعی نرسید اما بهعنوان یک الگوی آرمانی برای جامعه دینی معتقد به قرآن در برابر بینشهای انسانهای متدین، آزاده و دینی قرار گرفت.
امام جمعه مشهد به دو جریان تربیتی اشاره کرد و گفت: در مسئله فردسازی، معمولأ دو برنامه در جریان تربیت وجود دارد، یک برنامه این که بخواهیم کسی را با آموزش تربیت کنیم، واقعیتها را به او تفهیم کنیم، فضائل و ملکات نفسانی و اخلاقی را برای او بشکافیم و با موعظه، پند، اندرز و بیان آموزههای اخلاقی او را تربیت کنیم، این یک نوع فردسازی است.
آیتالله علمالهدی اضافه کرد: نوع دوم فردسازی این است که یک عنصر مربی و فردساز، افراد را جذب خود کند، به او علاقهمند و دلداده باشند و بر حسب عشقی که به او میورزند، کاملأ تحت تأثیر او قرار بگیرند و بعد این شخص محبوبی که توانسته عشق و دلدادگی افراد را به خود جذب کند، بهصورت یک الگوی کامل، رفتار، کردار و عملیاتش مورد تأسی و پیروی دلدادگانش قرار بگیرد.
بهترین شکل تربیت، تربیت دلدادگی است
وی در مقام مقایسه دو جریان تربیتی، خاطرنشان کرد: قِسم اول تربیت و فردسازی، دوامی در مقابل طغیان غرایز و نفسانیات ندارد، فردی که با آموزش تربیت بشود، کسی که با موعظه، پند، اندرز و تحلیل معارف دینی و اخلاقی بخواهد پرورش پیدا کند، تربیت او تا زمانی دوام دارد که غرایز و نفسانیات او طغیان نکند، اگر طغیان کرد، اثر این آموزش از بین میرود.
امام جمعه مشهد مقدس افزود: اما روش دوم تربیت که یک انسان، دلداده یک مربی بشود، عاشق یک فردساز بشود و بر حسب عشق و دلدادگی خودش، کردار و رفتار مقتدایش برای او بهعنوان یک الگوی آرمانی مطرح باشد که کردار و رفتار خودش را در طریق این الگوی آرمانی بسازد، این روش موفقتر است.
عضو خبرگان رهبری اضافه کرد: این روش دارای چاشنی عشق است که دلداده، این ملکات نفسانی را در خودش ایجاد کند؛ چون عشق چاشنی این مسئله است، اگر در مقابل یک جریان نفسانی قرار بگیرد، طبیعتأ آن عشق، آن غریزه و نفسانیات طغیانگر را سرکوب خواهد کرد، این تربیت هم مؤثرتر و هم بادوامتر است.
آیتالله علمالهدی با بیان اینکه سبک تربیتی امیرالمؤمنین (ع)، سبکی خاص بود، گفت: شخصیت و نوع فردسازی امیرالمؤمنین (ع) از نوع دوم بود، افرادی همچون مالک اشتر، صعصعة بن صوحان و بزرگانی که دلداده مولا بودند، در اجرای ملکات نفسانی که اقتدای به مولا بود، هیچ غریزه، طغیان و خواستهای نمیتوانست جلوی آنان را بگیرد از این رو سبک تربیتی و فردسازی امیرالمؤمنین (ع) سبک خاصی بود.
جامعهسازی به سبک جامعه پیامبر (ص)
وی به جامعهسازی امیرالمؤمنین (ع) اشاره و بیان کرد: وجود مقدس مولا آن روزی که قدرت را به دست گرفت، سعی بر این داشت که جامعه مسلمانان را به جامعه پیغمبر (ص) برگرداند چون متأسفانه طی ۲۵ سالی که از رحلت ایشان گذشته بود، جامعه دینی اسلام از جامعه پیغمبر فاصله گرفته و زاویه پیدا کرده بود.عضو مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: در جامعه پیغمبر (ص) مسئله اختلاف طبقاتی مطرح نبود، در زمان ایشان یک نفر از انصار، خانهای در مدینه ساخت که از سایر خانهها بلندتر بود، پیغمبر دستور دادند این خانه را خراب کنند، خانهای که معیار فرهنگ زندگی را بر اساس اختلاف طبقاتی برهم میزند و میخواهد امتیاز طبقاتی در زندگی برای یک صاحب خانه نسبت سایرین به وجود بیاورد باید خراب بشود، این روش پیغمبر بود
جامعهسازی امیرالمؤمنین (ع)
امام جمعه مشهد به شیوه جامعهسازی امیرالمؤمنین (ع) اشاره و تصریح کرد: آن روزی که امیرالمؤمنین (ع) بر حسب فشار مردم قدرت را به دست گرفت، در اولین خطبه و سخنرانی رسمأ اعلام کرد « لَتُبَلْبَلُنَّ بَلْبَلَةً وَ لَتُغَرْبَلُنَّ غَرْبَلَةً وَ لَتُسَاطُنَّ سَوْطَ الْقِدْرِ حَتَّی یَعُودَ أَسْفَلُکُمْ أَعْلَاکُمْ وَ أَعْلَاکُمْ أَسْفَلَکُمْ» شما جامعه زیر و رو میشوید، بالا و پایین میشوید، مثل دیگی که تمام حبوبات میجوشد و بالا و پایین میرود، آنقدر بالا و پایین میروید که آنکه بالاست بیاید پایین و آنکه پایین است، بالا بیاید و حتی اگر ثروت جمع شده از بیتالمال در مهریه همسران شما باشد، بیتالمال را از آنجا درمیآورم و حق را به حقدار میدهم.
آیتالله علمالهدی اظهار کرد: اگر بنا شد جامعه به جامعه پیغمبر برگردد، یعنی آقای زبیری که در چند نقطه کشور اسلامی خانه دارد و در اسکندریهای که هنوز قدم نگذاشته و نمیداند کجای مصر است، دستور داد برایش ویلا بسازند که اگر روزی فرصت پیدا کرد و خواست برای گردش و تفریح به آنجا برود، در ویلای شخصی خودش برود، امیرالمؤمنین به چنین فردی در موقع تقسیم بیتالمال گفت برو در صف، همه سهمیهها مساوی است، برو پشت سر آن برده آزاد شدهای که تو آزادش کردی، پشت سر او بایست و سهمیه بیتالمال بگیر، وقتی امیرالمؤمنین (ع) این جامعهسازی را شروع کرد، افراد نتوانستند تحمل کنند.
جریان قدرت و ثروت در مقابل جامعهسازی اسلامی
وی افزود: مقابلهای که با امیرالمؤمنین (ع) شروع شد و به مظلومیت مولا انجامید، به وسیله جریان قدرت و ثروت بود، اولین برخورد با امیرالمؤمنین (ع) را این جریان کرد و این برخورد سبب شد که راه مقابله با مولا باز شود؛ یک عده افراد ضد انقلاب ضد ولایتی که عناصر ترد شده پیغمبر بودند و عقب زده شده بودند، فرصت پیدا کردند با مولا بجنگند و جنگ صفین و جنگ جمل را علیه ایشان ایجاد کرد.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی با بیان اینکه وقتی جریان قدرت و ثروت، قدرت خود را با جامعهسازی امیرالمؤمنین (ع) در خطر دید، در مقابل این جامعهسازی ایستاد، گفت: آنی که این ضربت را بر فرق امیرالمؤمنین (ع) میزند، یک حافظ و قاری قرآن است، کار اسلام به جایی میرسد که قاری قرآن میشود علیکُش، جریان قدرت و ثروت سبب شد حافظ قرآن علیکُش شود و این جریان به وجود بیاید.
عبرت تاریخی تسلط جریان قدرت و ثروت بر جامعه
ایشان اضافه کرد: این مسائل برای امروز ما یک عبرت هست، باید توجه کنیم که اگر بناشد در جامعه ما، جریان قدرت و ثروت کاملأ بر اوضاع مسلط شد، بر سر ما همان میآید که بر سر شیعیان امیرالمؤمنین (ع) آمد؛ اگر جریان قدرت و ثروت بخواهد زمام نظام ما را به دست بگیرد و منشأ تصمیمگیریها بشود، همان سرنوشت سراغ ما میآید.
انتهای پیام/