به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از اراک، به همت معاونت پژوهش مدرسه علمیه حضرت زهرا (س) سنجان و بسیج طلاب، کرسی آزاداندیشی "مشارکت در انتخابات حق یا تکلیف؟" برگزار گشد.

 در این کرسی آزاد اندیشی، ابتدا استاد ارائه دهنده حسین رجبی گفت: انتخابات همچنان به عنوان آشکارترین و قابل سنجش مشارکت مردم در حوزه اجتماعی و سیاسی، از یک سو، ستون ‌های اجتماعی قدرت سیاسی را نشان می ‌دهد و از طرف دیگر وسیله ای سنجشی برای ارزیابی توزیع قدرت در جامعه است.

وی افزود: امروزه شرکت در انتخابات جمهوری اسلامی ایران، یک تکلیف دینی نیز تلقی می گردد؛ چراکه نظام جمهوری اسلامی ایران، بر اساس مردم‌سالاری دینی بنا شده است که در آن هم نقش دین پررنگ شده و هم نقش مردم. پس هر شخص در مقابل انتفاعی که از این جامعه می‌برد، باید وظیفه‌ای را هم بپذیرد. که از جمله وظایف اجتماعی و ملّی او شرکت در عرصه‌هایی است که حفظ و استمرار و تقویت جامعه، بر آنها قرار داده شده است.

استاد منتقد، حجت الاسلام ابوالفضل رجبی نیز ابراز داشت: عملکرد دولت ها در حضور پرشور مردم در انتخابات موثر است. مشارکت مطلوب یا اندک اقشار مختلف جامعه در انتخابات عوامل متعددی دخیل است که یکی از مهمترین آنها عملکرد درست یا غلط دولت های پیشین است.

وی افزود: نوع نگاه مردم به عملکرد و مدیریت دولتمردان در انتخابات دخیل و موثر است و اقشار مختلف جامعه با بررسی و موشکافی فعالیت های دولت ها در انتخابات و گزینش نامزدها شرکت می کنند و این عملکرد می تواند موجب دلسردی یا دلگرمی مردم باشد. بر هم ریختن وضعیت اقتصادی، مشهودترین نمود آن سقوط پرشتاب پول ملی، و متعاقب آن افزایش قیمت‌ها، اعتصابات، و اعتراضات خیابانی، شکست برجام و تحریم ها و ... همه اتفاقاتی بود که دولت گذشته به ارمغان آورد و این خود موجبات دلسردی مردم را فراهم آورده است و آنها اذعان می کنند که از شرکت در انتخابات امتناع می ورزند.

حجت الاسلام رجبی خاطر نشان ساخت: حضور و شرکت مردم در انتخابات مربوط به عملکرد و توانمندی خود نامزدها و همچنین تصمیم های هیئت های اجرایی و نظارت در تایید یا رد صلاحیت افراد است. رئیس جمهوری بعد از رهبری شخص دوم مملکت است و حساسیت ویژه ای باید بر این موضوع اعمال شود.

در پایان نیز استاد داور در جمع بندی مباحث گفت: مشارکت در تعیین سرنوشت اجتماعی و سیاسی، حق همه آحاد جامعه و اصلی عقلانی و شرعی است. 

وی افزود: در خصوص تکلیف و حق بودن حضور حداکثری در مشارکت های سیاسی و انتخابات، دو رویکرد وجود دارد. برخی آن را حق می دانند؛ یعنی حق همه­ شهروندان است که برای تعیین سرنوشت خود، در حکومت نقش داشته باشند، از سوی دیگر، اسلام به انسان ها این حق را داده است که خودشان سرنوشت کشورشان را تعیین و آزادانه مسؤولان و رهبران کشور را انتخاب کنند. بر این اساس عدم حضور در پای صندوق­ های رأی، مذموم و ناپسند است، زیرا پشت­ پا­زدن به وظیفه­ شهروندی است که در هیچ جای دنیا پسندیده نیست. طبق این دیدگاه، شرکت در انتخابات وظیفه­ ای شهروندی است و کسی نباید در انجام این وظیفه کوتاهی کند.

بیاتی ابراز داشت: رویکرد دوم این است که حضور مردم در عرصه­‌ی سیاسی، تکلیف الهی است؛ یعنی در جامعه­ دینی، همه‌­ی انسان ها باید در تعیین سرنوشت خویش اثرگذار باشند؛ بنابراین هر یک از شهروندان، باید این حضور همگانی را تکلیف الهی بدانند.

وی در پایان گفت: بی ­تردید یکی از ابزار مهم ایجاد همبستگی و انسجام ملی، انتخابات حداکثری است. انتخابات حداکثری است که زمینه­ ی وفاق و وحدت ملی را فراهم می نماید؛ چنانچه مردم با همبستگی انقلاب را به ­وجود آوردند. بر این اساس ایجاد و استمرار آن نیز، منوط به حضور حداکثری مردم در انتخابات است.

انتهای پیام