به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین محمدجعفر طبسی در مطلبی با اشاره به شهادت مظلومانه امام مجتبی(ع) و گرامیداشت سلمان‌محمّدی صحابی جلیل‌القدر پیامبر(ص) و مرید اهل‌بیت(ع) و نوشت: هفتم صفر؛ در اینکه امام حسن‌مجتبی(ع) چه روزی به شهادت رسید؟ میان علمای شیعه اختلاف است. ثقة‌الاسلام کلینی(ره) آن را آخر ماه‌صفر ذکر کرده که بسیار ضعیف است.(الکافی، ج۱، ص۵۲۴) برخی دیگر، ۲۸ ماه‌صفر دانسته‌اند(اعلام‌الوری، طبرسی، ج۲، ص۴۰۳). بعضی هم مانند شهیداوّل، کفعمی و عبدالصمد عاملی(رضوان‌الله علیم)، هفتم ماه‌صفر را شهادت امام‌حسن(ع) ثبت کرده‌اند.(الدروس، ج۲، ص۷؛ المصباح، ص۵۰۹؛ وصول‌الاخیار، ص۵۳) صلوات بی‌پایان خداوند بر آن امام معصوم(ع) و سیّد جوانان بهشتی.

هفتم ماه‌صفر مناسبت دیگری را هم در خود جای داده، و آن روز بزرگداشت صحابی جلیل‌القدر جناب سلمان‌فارسی است. کسی که ارادتش را به خاندان پیامبر(ص)، در گفتار و کردارش به اثبات رسانده است. محورهای مهمّی د زندگی پربار درباره این انسان وارسته و زندگی پربار او، ذکر شده است:

    
۱. او از یاران نیکنام پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع) بوده است.(قاموس‌الرجال، ۵۵، ص۱۸۳)

    
۲. شیخ‌صدوق(ره) نام سلمان(ره) را در ردیف دوازده‌نفری که با ابوبکر بیعت نکرده‌اند، و با خلافت او به مخالفت برخاستند، قرار داده است.(الخصال، ص۴۶۱)

     
۳. وقتی نام او نزد امام‌باقر(ع) برده می‌شد، می‌فرمود: «سلمان‌فارسی نگویید! بلکه بگویید: سلمان‌محمّدی. او فردی از ما اهل‌بیت(ع) است.(قاموس‌الرجال، ج۵، ص۱۸۴) همچنین از امام‌صادق(ع) درباره این شخصیت با عظمت نقل شده که فرمود: «سلمان اسم اعظم را فراگرفته است.»(همان، ص۱۸۵)

     
۴. سلمان‌فارسی از فقهای طراز اوّل زمان خود بوده است. فضل‌بن‌شاذان می‌گوید: «در اسلام هیچ مردی فقیه‌تر از سلمان‌فارسی(رض) نبوده است.(قاموس‌الرجال، ج۵، ص۱۸۷)

     
۵. سلمان‌فارسی(رض) از جمله کسانی است که از وقوع حادثه عاشورا در سرزمین کربلا، خبر داده است. وی هنگامی که از کربلا عبور می‌کرد، پرسید: نام این سرزمین چیست؟ گفتند: کربلا. گفت: اینجا محل جنگ و درگیری برادرانم، و مکان ریخته‌شدن خون ایشان است...»(همان، ص۱۹۰)

      
۶. یکی از افتخارات بسیارمهمّ این صحابی عظیم‌الشأن، نقل روایاتی از رسول‌خدا (ص) درباره افضلیت و اعلمیت امیرالمؤمنین(ع) است که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:

      
• «داناترین امّتم پس از من، علی‌بن ابی‌طالب(ع) است.»( أعلم‌أمّتی..فرائدالسمطین، جوینی‌شافعی، ج۱، ص۱۰۷)
• «به‌ راستی که برادرم و وزیرم و بهترین کسی که او را جانشین خود قرار می‌دهم، علی‌ّبن ابی‌طالب(ع) است.»(إنّ أخی...خوارزمی‌حنفی، المناقب، ص۱۱۲)
• «عالم‌ترین شخص بعد از من در میان امتم، علی‌ّبن ابی‌طالب(ع) است.»( أعلم أمّتی..خوارزمی حنفی‌، مقتل‌الحسین(ع)، ص۷۵)
• «رسول‌خدا (ص) دست علی(ع) را گرفت و فرمود: «نخستین کسی که از این امّت در قیامت بر پیامبرش وارد می‌شود، اوّلین کسی است که ایمان آورده است و آن علیّ‌بن ابی‌طالب(ع) است.»(إّن اوّل هذه‌الامّة..المصنف، ابن ابی‌شبیه، ج۷، ص۵۰۳)
• سلمان از رسول‌خدا(ص) پرسید: «جانشین شما چه کسی است؟» آن حضرت(ص) فرمود:«ای سلمان! چه کسی جانشین موسی(ع) بود؟» گفتم: «یوشع‌بن نون». فرمود: «پس وصیّ و میراث‌دار من که دِین مرا ادا و به وعده‌هایم وفا می‌کند، علیّ‌ابن ابی‌طالب(ع)است»(فإنّ وصیّی و وارثی..احمدبن‌حنبل، فضائل‌الصحابه، ص۲۳۵) این روایت آشکارا بر خلافت بلافصل امیرالموئمنین(ع) پس از رسول‌خدا (ص) دلالت می‌کند و دیگر مشروعیتی برای تشکیل سقیفه بنی‌ساعده و خلافت دیگران باقی نمی‌ماند. لازم به یادآوری است که جناب سلمان، احادیث امامان دوازده‌گانه(ع) پس از رسول خدا(ص) را نیز روایت کرده که در کتاب ارزشمند «کفایة‌الاثر» جناب خزاز قمی(قرن۴) صفحه ۹۹ نقل شده است.