فلسفه سینما و دین
-
فلسفه سینما و دین (بخش سوم)
حوزه/ سینما هنری است تصویری و شعر هنری است کلامی که تصویرآفرینی در آن اهمیت والایی دارد. سینما و شعر هریک در ارائه تصویر ابزار خاص خود را دارند. با این تفاوت که در کلام خلق تصویر، خلاقیت برتری می‌طلبد. در سینما تصویرها می‌توانند عیناً عکسبرداری از واقعیت حاضر و آماده دنیای خارج باشند؛ به همین دلیل هم هنر فیلمساز اغلب در مرحله پشت سر نهادن تصویرها تجلی می‌کند.
-
فلسفه سینما و دین (بخش دوم)
حوزه/ داستان‌های قرآنی یا همان قصص، وجه «تذکر» و «تنبه» و «معرفت» دارند و اگر هم چیزی بیرون از این باشد در خدمت گویایی یک واقعه یا طرح و تثبیت و تأکید و تأیید آن رویداد تاریخی به لحاظ نزدیکی‌اش به واقعیت است و فارغ از این، وجوه مصطلح در داستان نویسی که همان عبارت اخرای «شخصیت پردازی» یا «فضاسازی» باشد در آن‌ها نیست.
-
فلسفه سینما و دین (بخش اول)
حوزه/ در جهان معاصر، سینما یکی از مهم‌ترین شاخه‌های هنری است و غرب به عنوان مبدع و مخترع آن، بی تردید رهیافت‌ها و رویکردهای فرهنگی خویش را بر آن بار کرده است، اما هویّت قومی و دستاورد هنری و آینه فرهنگی ایرانیان از دیرباز، شعر و ادب بوده است.