شنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۱۸ شوال ۱۴۴۵ | Apr 27, 2024
ربیع الاول

حوزه/ استاد حوزه علمیه خراسان شمالی با اشاره به اینکه دین مبین اسلام اهمیت ویژه‌ای به شادی و نشاط در جامعه دارد، گفت: باید جشن‌هایی ازجمله جشن‌های ربیع‌الاول با مشارکت و هدایت روحانیان در مناطق مختلف برگزار شود.

حجت‌الاسلام محمد امانی، استاد حوزه علمیه و دانشگاه، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در خراسان شمالی، با تبریک ماه ربیع‌الاول، اظهار کرد: در این ماه آثار رحمت الهی و ذخایر برکات خداوندی پدیدار می‌شود.

وی با بیان اینکه ربیع‌الاول ماه خدا بوده و ماهی است که پیامبر اعظم(ص)، جلوه صفات حسنای الهی در آن متولد شده است، اضافه کرد: ربیع‌الاول، بهار ماه‌ها و دل‌هاست، چراکه در این ماه انوار جمال الهی بر زمین و زمینیان می‌تابد.

وی ربیع‌الاول را ماه خوشحالی اهل بیت(ع) و رحمت ویژه الهی دانست و گفت: ولادت حضرت محمد(ص) در ماه ربیع‌الاول بزرگ‌ترین رحمتی است که مانند آن را زمین به خود ندیده، زیرا خداوند در این ماه ولادت داناترین و نزدیک‌ترین فرد به خود را قرار داده است.

حجت‌الاسلام امانی با بیان اینکه ربیع‌الاول ماه نعمت است، با اشاره به حدیثی از پیامبر اکرم(ص) خاطرنشان کرد: رسول گرامی اسلام می‌فرماید: هر کس حلول ماه ربیع را به دیگران مژده دهد، من بهشت را به او مژده خواهم داد که این حدیث پیامبر(ص) نشان از اهمیت این ماه پر خیر و برکت را دارد.

این استاد حوزه اضافه کرد: در این ماه که خداوند نعمت‌هایش را بر بندگانش ارزانی داشته و بهترین بنده خود را برای هدایت آن‌ها فرستاده است، ازاین‌رو بر همه مردم واجب است که با عبادت خالصانه از نعمت‌های خداوند قدردانی کنند.

حجت‌الاسلام امانی با اشاره به اینکه دین مبین اسلام اهمیت ویژه‌ای به شادی و نشاط در جامعه دارد، گفت: باید جشن‌هایی ازجمله جشن‌های ربیع‌الاول با مشارکت و هدایت روحانیان در مناطق مختلف برگزار شود.

انتهای پیام/

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • میثم IR ۲۳:۲۲ - ۱۳۹۹/۰۷/۲۵
    0 0
    حجت‌الاسلام امانی با بیان اینکه ربیع‌الاول ماه نعمت است، با اشاره به حدیثی از پیامبر اکرم(ص) خاطرنشان کرد: رسول گرامی اسلام می‌فرماید: هر کس حلول ماه ربیع را به دیگران مژده دهد، من بهشت را به او مژده خواهم داد که این حدیث پیامبر(ص) نشان از اهمیت این ماه پر خیر و برکت را دارد.‌ مگه این حدیث صحت داره که گفتن؟!