خبرگزاری حوزه | همه ساله همزمان با نزدیک شدن به روز جهانی قدس، که میراث ماندگار امام خمینی برای فراموش نشدن ضرورت استکبارستیزی و لزوم حمایت از مظلومان عالم است، پرسشهایی مغرضانه از جانب برخی شبکه‌های ماهواره‌ای لندنی و خارج‌نشین تولید و بازتکرار می‌شود، مبنی بر اینکه «چرا باید به فلسطین، سوریه، عراق، یمن، و... کمک نمود؟»، «چرا باید در راهپیمایی روز قدس شرکت کرد؟»، «مگر چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام نیست؟» و ...
برای پاسخ به این دست پرسش ها تذکر چند نکته در خصوص این فضاسازی شیطنت‌آمیز رسانه‌های بیگانه خالی از لطف نیست:
۱. زمینگیر کردن دشمن در هزاران کیلومتر دورتر بهتر است یا در خیابان و کوچه‌های خودمان؟
به عنوان یک مثال دم‌دستی دولت تروریست و جنایتکار آمریکا با اینکه خاک سرزمینش در نیم‌کره غربی قرار دارد، اما به طمع تصرف بازار و غارت منابع نفتی و گازی کشورهای غرب آسیا، قدم نحس خود را به نیم‌کره شرقی گذاشته، فرسنگ‌ها و هزاران کیلومتر دورتر از خاک خود و در منطقه غرب آسیا حضور یافته و به گواهی دولتمردان کاخ سفید در این منطقه ۷ تریلیون دلار هزینه جنگ‌افروزی و داعش‌سازی و تفرقه‌افکنی و قتل و غارت مردم بی‌گناه کرده است.
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق و به ظاهر دیوانه آمریکا چند سال پیش اذعان کرد که «احمقانه ۷ تریلیون دلار در خاورمیانه خرج کردیم اما من به‌عنوان رئیس‌جمهور آمریکا مجبورم در تاریکی به عراق بروم!». بله درست شنیدید: آمریکا علنا اعلام کرد ۷ تریلیون دلار (معادل هفت هزار هزار میلیارد دلار) در منطقه غرب آسیا هزینه کرد! البته بحمدالله سیلی‌های متعددی از محور مقاومت خورد و حالا مقامات آمریکایی یکی پس از دیگری بر شکست مفتضحانه در منطقه غرب آسیا اذعان دارند.
در سوی مقابل، ایران اسلامی تحت فشار اقتصادی و تحریم در منطقه غرب آسیا به مراتب هزینه بسیار بسیار کمتری را نسبت به آمریکا و تروئیکای اروپایی و بعضی گاوهای شیرده ترامپ صرف کرد و در مقابل این هزینه ناچیزی که پرداخت کرد به توفیق الهی و تنها در یک قلم، کمر گروهک تکفیری تروریستی داعش را شکسته و به‌جای اینکه در خیابان‌های همدان و کرمانشاه با تروریست‌ها در نبرد باشیم، این جنایتکاران را کیلومترها دورتر از خاک ایران زمینگیر کرده و به درک واصل کرد.
۲. هزینه و حمایت ایران از فلسطین صدقه نیست، بلکه هزینه امنیت ملی است.
گرگ‌های طماع صهیونیستی اگر دستشان می‌رسید و قدرت و زور کافی داشتند، اکتفا به اشغالگری فلسطین و لبنان و سوریه نمی‌کردند، بلکه مستانه نعره «هل من مزید» زده و تمنای غصب خاک دیگر ملتها و تقاضای استثمار و چپاول منابع نفتی و گازی تمام سرزمین‌های غرب آسیا و دنیا را داشتند. نشان به آن نشان که وجود دو خط آبی در پرچم رژیم صهیونیستی حاکی از افکار پلید و تجاوزکارانه اسرائیل بوده و ثابت می‌کند در قدم اول، تصرف سرزمینها از نیل تا فرات در رویاپردازی‌های این سفاکان جهان‌خوار بوده و هست. تاریخ نشان می‌دهد رژیم صهیونیستی هرگاه فرصت و قدرتی یافته برای تجاوز و رسیدن به سرزمین‌های دوردست کوتاهی نکرده و نخواهد کرد.
بحمدالله بعد از انقلاب اسلامی و با احیاء دکترین مقاومت در ملتها، تیر اسرائیل به سنگ خورده، هر چه رشته بودند پنبه شده و دیگر نتوانستند از محدوده فلسطین و لبنان حتی یک وجب جلوتر بیایند. به مدد الهی و جانفشانی سربازان مقاومت، کار به جایی رسیده که رژیمی که روزگاری رویای استیلا از نیل تا فرات را در سر می‌پرورانید، الان آنقدر ضعیف و حقیر شده که دور خودش دیوار حائل کشیده تا از گزند جبهه مقاومت در امان باشد!
بنابراین اگر اندکی عمیق و باریک‌بین شویم به این درک از واقعیت نائل خواهیم آمد که حضور منطقه‌ای ما و حمایتی که از مقاومت فلسطین، لبنان، سوریه، یمن و عراق انجام می‌دهیم، یک اقدام پیش‌دستانه و پیشگیری کننده است تا شعاع جنگ و خونریزی به مرزهای وطن کشانیده نشود. اگر رزمندگان مقاومت نباشند و مقاومت نکنند، آنگاه می‌بایست در شهر و کشور و خیابان و کوچه‌های خود با دشمن مقابله می‌کردیم. پس در حقیقت صدقه نمی‌دهیم بلکه هزینه امنیت ملی خود را می پردازیم و اصلا نوعی سرمایه گذاری برای تامین آتیه امنیت کشور انجام می‌دهیم.
رسول رضایی، پژوهشگر حوزه علمیه اصفهان
