به گزارش خبرگزاری حوزه، براساس مقاله ارائه شده خانم فاطمه صغری برقرار، پژوهشگر حوزه‌های علمیه خواهران و طلبه سطح ۴ مدرسه علمیه عالی و مرکز تخصصی الزهرا(س) گرگان که در همایش بین المللی بازخوانی آثار علمی و فرهنگی انقلاب اسلامی ایران، منتشر شده و در پایگاه استنادی علوم جهان اسلام نیز نمایه شده است، موضوع «از کشف حجاب تا کشف حجاب» مورد بررسی و پژوهش قرار گرفته است.

وی در چکیده این مقاله آورده است:

شاید بتوان گفت بحث های جدی درباره حجاب، به زمان نفوذ استعمارگران در شرق اسلامی و رواج رونق مظاهر غربی در این جوامع برمی‌گردد. آنان طیفی از روشنفکران غرب زده بودند که با علم کردن مظلومیت زنان و عدم برخورداری از آزادی، دم از حقوق زنان و کشف حجاب زدند، غافل از آن که فلسفه حجاب و پوشش اسلامی، صیانت روحی و معنوی جامعه است.

پرسش اساسی در این تحقیق این است که انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ در خصوص حجاب چه تغییر نگرشی ایجاد کرده است؟ در این مقاله تلاش شده تا با بهره گیری از روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی و با شیوه جمع آوری داده ها از نوع اسنادی به مطالعه تغییرات نگرش در حجاب که بعد از انقلاب ایجاد شد، پرداخته شود.

یافته ها حاکی از آن است که انقلاب اسلامی ایران سعی نموده است که فرهنگ حجاب و پوشش که با فرهنگ ایرانی عجین شده است را بر اساس دستورات الهی تقویت نماید تا با کمک آن بتواند زنان را متوجه جایگاه و کرامت ذاتیشان در نزد خداوند نماید و سیاست‌گذاری فرهنگی در ایران بعد از انقلاب اسلامی رنگ و بوی دینی به خود گرفته است و با بهره گیری اصول و آموزه های اسلامی در حوزه قانون‌گذاری و اجرایی نوعی زمام‌داری متمایز را در پرتو اسلام سیاسی محقق ساخت.

نتایج حاکی از آن است که از دیدگاه قرآن کریم حجاب و پوشش و چگونگی آن، به ویژه به هنگام حضور در جامعه، اهمیت بسزایی دارد؛ ولی در زمان حکومت پهلوی این دیدگاه اسلام نادیده گرفته شد و با پیروزی انقلاب اسلامی ایران مسئولین نظام سعی نمودند که فرهنگ حجاب و پوشش که با فرهنگ ایرانی عجین شده است را بر اساس دستورات الهی تقویت نمایند و به کمک آن بتوانند زنان را متوجه جایگاه و کرامت ذاتیشان در نزد خداوند نمایند.