به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام علیرضا مختاری، از کارشناسان اعتیاد که سابقه هشت ساله فعالیت در این عرصه را دارد، گفت و گویی با حوزه نیوز درباره زوایای گوناگون اعتیاد داشته است که در لابلای این مصاحبه، به موضوع قهوه نیز به صورت مختصر اشاره شد.

***************

***************

خبرنگار خبرگزاری حوزه طی گفت و گویی دیگر، سؤالی را پیرامون مضرات قهوه ارسال کرده است که این کارشناس اعتیاد به این پرسش پاسخ داده است:

وقتی در یک جمعی درباره مضرات و مشکلات قهوه صحبت می کنیم، برخی از جوانان عزیز ما این اشکال را بیان کرده و می گویند: چرا چیزی که رایج شده و حال بعضی جوانان را خوش می کند و با مصرف هر از چند گاه آن کمی آرامش به ما می دهد و باعث تمرکز حواس و هوشیاری ما می شود و برخی مواقع که نیاز به بیداری بیشتری داریم، کمک به بیدار بودن ما می کند و فواید دیگر، آن را منع می کنید و از مضرات آن سخن می گویید که در پاسخ به این عزیزان می گوییم: شما فقط به فوائد قهوه نگاه می کنند؛ ولی از زوایای دیگر به این بحث نگاه نمی کنید و مضرات بسیاری برای قهوه وجود دارد.

نکته ما درباره قهوه، زمانی است که مصرف آن به سوء مصرف تبدیل شود.

روی صحبت ما با مصرف هر از چند گاه و ماهی یک مرتبه و تفننی نیست؛ بلکه اشکالات ما به سوء مصرف و زمانی است که مصرف آن به عادت تبدیل شود؛ مثل افرادی که خودشان می گویند روزی پنج مرتبه، شش مرتبه یا ۱۰ مرتبه قهوه مصرف می کنیم و این مصرف به سوء مصرف تبدیل شده است.

در پاسخ به افرادی که می گویند قهوه به ما هوشیاری و تمرکز می دهد، باید عرض کنیم که بحث ما سوء مصرف است.

در مصرف مواد مخدر (البته این دو باهم قابل مقایسه نیستند) این سوال مطرح است که مگر مواد مخدر در ابتدا و در ظاهر، باعث بالارفتن راندمان کاری مصرف کننده نمی شود؟؛ آیا باعث بیداری و احساس لذت ظاهری و دروغین در اوائل مصرف نمی شود؟ مگر با مواد مخدر دوپینگ نمی کنند؟

اما اگر در همین مورد دقت کرده و توجه نداشته باشیم، همین مصرف تفننی و زودگذر مواد مخدر به سوء مصرف تبدیل شود، نه تنها باعث بالارفتن راندمان نمی شود؛ بلکه کار و مسائل اقتصادی و آرامش انسان را مختل کرده و امرار معاش انسان را از چرخه طبیعی خارج می کند.

اگر بخواهیم عامیانه صحبت کنیم، باید بگوییم همانطور که مصرف مواد مخدر در ابتدا شاید حال مناسبی برای مصرف کننده داشته باشد؛ اما در ادامه برای او ضدحال است و شادابی را از او می گیرد و حتی مصرف هم به او شادی نمی دهد؛ به این معنا که مصرف هم بکند، شاد نیست؛ مصرف هم نکند، شاد نیست.

مصرف قهوه هم از این قضیه مستثنی نیست؛ شاید در ابتدا تمرکز را بالا ببرد؛ اما اگر به سوء مصرف برسد، باعث کاهش هوشیاری، کاهش تمرکز و اختلال در یادگیری می شود؛ از طرفی اگر از دانش پزشکی مدرن هم بگذریم و نگاهی به طب سنتی داشته باشیم، باید بگوییم از آنجا که مزاج قهوه، سرد و خشک است، لذا متخصصان این رشته، مصرف قهوه را برای افرادی که دارای مزاج سرد و غلبه اخلاط فاسد هستند، اصلا توصیه نمی کنند و اجازه مصرف نمی دهند.

همچنین اگر از این مضرات بگذریم، مصرف قهوه بالاخص قهوه اسپرسو علاوه بر این مضرات ذکر شده، باعث ریزش مو، سفید شدن مو، کاهش وزن، ضعف، لاغری، تیره شدن رنگ پوست می شود که با سرچ ساده در اینترنت، می توان به این نتایج دست پیدا کرد.

بعضی اشکال می کنند چند سال است که قهوه مصرف می کنیم؛ ولی اگر چند روز هم مصرف نکنیم، اختلال و مشکلی برای ما پیش نمی آید و اعتیاد به آن پیدا نکرده ایم.

اشتباه این افراد، آن است که علائم مصرف نکردن قهوه را با علائم مصرف نکردن تریاک، هروئین و ... مقایسه می کنند و می گویند مصرف کننده مواد مخدر، وقتی ترک می کند، استخوان درد، بی خوابی و هزار درد دیگر به سراغ او می آید؛ ولی ما که قهوه مصرف می کنیم، معتاد نیستیم؛ چون وقتی مصرف نمی کنیم، این مشکلات برای ما به وجود نمی آید؛ در حالی که علائم مصرف نکردن قهوه بعد از اعتیاد به قهوه و سوء مصرف آن با علائم عدم مصرف مواد مخدر متفاوت است.

در قهوه بالارفتن فشار خون و مضرات دیگری که بیان شد را داریم؛ نه علائمی مثل استخوان درد و ....؛ پس نباید خیال کرد که با عدم مصرف قهوه بعد از سوء مصرف، هیچ علائمی نداریم.

قهوه دارای کافئین است و همانطوری که نیکوتین و مواد مخدر از سد خونی مغز عبور کرده و در عملکرد آن اختلال ایجاد می کند، کافئین نیز از سد خونی مغز عبور کرده و عملکرد مغز را دچار اختلال کرده و فرایند اعتیاد را به وجود می آورد.

اگر دقت کنیم هر جایی که جلسات NA برای مصرف کنندگان مواد مخدر برپاست، در اطراف آن می بینیم که قهوه فروشی با فروش بالا وجود دارد؛ در واقع افرادی که مواد مخدر را ترک می کنند، بعد از ترک به مصرف قهوه روی می آورند؛ این کار چه دلیلی دارد؟ همان کمکی که مواد مخدر در مصرف به مصرف کننده می کند، همان کمک را قهوه به ترک کنندگان مواد مخدر می کند؛ پس همانطوری که مواد مخدر اعتیاد آور است، قهوه هم اعتیادآور است؛ اما اعتیاد آن درجه بندی دارد و نباید این دو را باهم مقایسه کرد.

در قهوه، فرآیند اعتیاد شکل می گیرد و اعتیاد و مشکلات آن به گونه دیگری است؛ با مصرف یا عدم مصرف قهوه پس از اعتیاد به آن، مشکلات مربوط به آن وجود دارد؛ اما به گونه دیگری است.

در پایان به یک نکته مهم اشاره کنم و آن این است که اگر حتی مصرف کننده قهوه هستیم، نباید در هر مغازه ای، قهوه مصرف کرد؛ بعضا در برخی دکه های قهوه فروشی مشاهده شده که متادون در آب قهوه ریخته تا گیرایی قهوه بالا رفته و مشتری های همیشگی برای خود جذب کنند و این مباحث در برخی از دکه های خیابانی مشاهده شده و این دکه ها پلمپ شده اند.

امروز قهوه در برخی از قهوه فروشی ها دستکاری شده تا گیرایی بالایی پیدا کرده و مشتری های بیشتری برای خود جذب کنند.

از همه مهمتر اینکه در هر کوچه و خیابان و حتی در میز سوپرمارکت ها رایج شده که یک دستگاه قهوه ساز وجود داشته و قهوه می فروشند.

چرا به این مقدار مغازه های قهوه فروشی زیاد شده است؟ چه مافیایی پشت این کار است؟ این همه واردات قهوه از کجاست؟

مصرف قهوه اگر به سوء مصرف و عادت تبدیل شود در آینده نه چندان دور آمار بیماری های ناشی از مصرف قهوه و کشتاری که این ماده دارد، به مراتب بیشتر از سیگار و مواد مخدر می شود و این زنگ خطر برای جامعه ماست.