به گزارش خبرگزاری حوزه، احمد شاکرنژاد در نشست علمی با عنوان «مدار اعتراض» که با همکاری مشترک پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و روابط عمومی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم برگزار شد به تبیین موضوع «ارتباط اعتراض با نهادستیزی معنوی» پرداخت و گفت: در اعتراضات اخیر شعارهای ساختارشکنانه ای خصوصا در تقابل با روحانیت مطرح شد. این شعارها را در اعتراضات سال ۸۸ نیز البته به صورت محدودتری شاهد بودیم.

وی افزود: در حال حاضر جریانی تحت عنوان معنویت گرایی جدید را می بینیم که نهادستیزی و روحانیت ستیزی را اتفاقاً راهکاری برای رسیدن به معنویت معرفی می کند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی خاطرنشان کرد: از گذشته تاکنون چهار دسته را شاهد بوده ایم که با نهاد روحانیت تقابل و معارضه داشته اند؛ راحت طلب ها، متصوفه، باطنی گراها و افرادی که معتقد بودند که ما در حال حاضر وارد قیامت شده ایم و همچنین کسانی که در عصر مشروطه بر پایه تأثیرپذیری از مدرنیته این چهار گروه کلی را تشکیل می دهند.

وی اعتراض متصوفه نسبت به نهاد روحانیت را از چند جهت دانست و گفت: آنان در تفاسیر باطنی، مناسک بیش از حد و مواردی از این قبیل با فقهای ما تعارض داشته اند.

شاکرنژاد گروه پنجم متعارض با روحانیت را شامل افراد معدودی دانست که با رویکرد معنوی به این عرصه ورود داشته اند و تصریح کرد: یکی از گروه های این افراد، آنانی هستند که مبتنی بر آموزه های لیبرالیسم معنویت را تعریف می کنند.

این استاد معنویت پژوهی با اشاره به معنویت دین خارجی به عنوان یکی دیگر از رویکردهای نهادستیز معنوی افزود: در این دیدگاه از معنویت دین یا آیینی دیگر برای تقابل با اسلام استفاده می شود.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی بیان داشت: یکی از این جریانات که از طریق معنویت به مقابله با روحانیت می پردازد، جریان «معنویت عامیانه» است. این جریان با استفاده از آموزه هایی همچون مدیتیشن و انرژی های مثبت و منفی به دنبال عضوگیری و تقابل با روحانیت است.

وی گفت: گروه های معنویت گرای نوظهور، با شعارها و تحلیل های مختلفی به عرصه اغتشاشات اخیر در کشور پیوستند. مثلاً برخی از آن ها با شعار خروش زنان، یا ملاک بودن پاکی دل اشخاص و بی نیازی نسبت به شریعت به میدان آمدند.

شاکرنژاد اظهار کرد: در دهه ۱۹۶۰ جنبشی تحت عنوان نیو ایج یا دوران جدید در آمریکا ظهور پیدا کرد که به عنوان مثال می گفت دین همیشه دارای ابهام بوده، ظاهرگرایی در آن رایج است و خدایان در آن ها از جنس مرد هستند. معتقدان به این جنبش می گویند ما در دوران حاکمیت زنان در عصر معنویت، حاکمیت زندگی روزمره و این جهانی و مادی بودن در عصر معنویت هستیم. تحلیلگران این نوع از معنویت را ساختارگریز می دانند.

وی با تأکید بر اینکه مبارزه با نهاد روحانیت یکی از اصلی ترین محورهای مبارزاتی هواداران معنویت مد نظر جنبش دوران جدید است، اظهار داشت: آنان می گویند زنان ایرانی در حال تحقق بخشیدن به این معنویت هستند و از طریق مقابله با روحانیت به کنار گذاشتن شریعت می‌پردازند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در پایان تصریح کرد: شعار زن، زندگی، آزادی، دارای سه عنوان بوده که هر سه این واژگان برگرفته از آموزه های معنویت عصر جدید است و ماهیتا ساختارشکن می باشد.