به گزارش خبرگزاری حوزه از شیراز، این روزها اعدام یکی از اغتشاشگرانی که با قمه کشی و عربده کشی در خیابان به یک مأمور امنیتی حمله کرده و او را مجروح کرده بود به جرم محاربه، اخافه مردم و ناامن کردن فضای جامعه، سوژه حمله رسانه های معاند به نظام اسلامی شده است که متاسفانه عده ای نیز در داخل با تظاهر به استدلال های فقهی و حقوقی به هجمه کنندگان به نظام اسلامی پیوسته اند.
در این میان مجمع معلوم الحال و موسوم به محققین و مدرسین که همواره با سوگیری های سیاسی مواضع خود را اعلام می کند نیز بیانیه ای در تکمیل این تهاجم ناجوانمردانه به نظام اسلامی صادر کرده است.
در این مجال علاوه بر استدلال های حقوقی و فقهی نسبت به حکم محارب، می توان از دیدگاه تاریخی نیز به آن نگریست لذا حکایت زیر در این زمینه تقدیم می گردد؛ در غزوه بدر، ابوالعاص بن ربیع که همسر زینب دختر خوانده پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بود اسیر شد. پیامبر از ابوالعاص تعهد گرفت تا او زینب را که پس از مسلمان شدن اجازه نیافته بود به مدینه هجرت کند به مدینه بفرستد.
وقتی زینب به سوی مدینه حرکت کرد عدّه ای از مشرکان از جمله «هبّار بن اسود» به قصد آزار و اذیت، به تعقیب وی پرداختند.
اول کسی که از مشرکان به کجاوه زینب رسید، «هبّار بن أسود» بود که نیزه ای به کجاوه زینب فرو برد. زینب که حامله بود از این حمله ترسید و زمانی که به مدینه رسید بچه اش را سقط کرد. از این رو پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم دستور داد هر کجا «هبّار بن اسود» را دیدند به قتل برسانند.
در فتح مکه وقتی که وجود مبارک پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم اعلام عفو عمومی کرد و به جای شعار «الیوم یوم الملحمه»( روز انتقام) شعار «الیوم یوم المرحمه» (روز رحمت) را بر سر زبان ها انداخت و همه را مورد عفو قرار داد، اما با این حال تعدادی از ساکنان مکه را از این عفو استثنا کرد و دستور دادند هر جا مسلمانان آنان را یافتند اعدام کنند.
یکی از این افراد که پیامبر دستور اعدام او را صادر کرد «هبّار» بود اگر چه او فرار کرد و در نهایت با وساطت برخی از مسلمانان اسلام آورد و بخشیده شد اما با توجه به استبعاد استناد این حکم به قصاص و با توجه به اینکه مشهور فقهای فریقین قاتل جنین را مستحق قصاص نمی دانند تنها عاملی که برای فرمان اعدام او از سوی پیامبر به ذهن می رسد شرارت «هبّار» و اخافه یک مسلمان بود.
بنابراین اگرچه پیامبر برای همگان مظهر رحمت بود، اما در امور اجتماعی و حقوق مردم نظیر آنچه در این حکایت به آن اشاره شد، برای برقراری امنیت و کوتاه کردن دست اشرار مجازات‌هایی برای مجرمان قرار می‌داد، تا مردم در جامعه اسلامی احساس امنیت کنند و عبرتی برای متجاوزان به حقوق افراد و جامعه باشد.
محمد استوار میمندی
