خبرگزاری حوزه | منطق قرآنی برخورد نظام مظلوم و مقتدر جمهوری اسلامی در اغتشاشات اخیر را می توان در آیات ۲۷ تا ۳۴ سوره مبارکه مائده، در جایی که داستان منازعه دو فرزند آدم علیه السلام (هابیل و قابیل) را نقل می کند، دریافت.
وقتی برادر بی تقوا، بر اثر جهل و حسادت برادر دیگر را به قتل تهدید میکند (قَالَ لَأَقْتُلَنَّکَ)، آن برادر متقی در پاسخ بجای تهدید متقابل، با صبر و مدارا او را موعظه و نصیحت کرده و می گوید: اگر بر علیه من اقدام هم کنی، من برای کشتن تو پیشقدم نخواهم شد (لَئِنْ بَسَطْتَ إِلَیَّ یَدَکَ لِتَقْتُلَنِی مَا أَنَا بِبَاسِطٍ یَدِیَ إِلَیْکَ لِأَقْتُلَکَ إِنِّی أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِینَ).

این همان منطقی است که نظام مقتدر اسلامی قریب به سه ماه تحت عنوان صبر استراتژیک و مدارای حداکثری در مقابل معترضان و اغتشاشگران نشان داد و به روی افراد جاهل و غافل یا فریب خورده و حتی مزدور -که از هیچ اقدامی علیه نظام و ارزشها و امنیت مردم کوتاهی نمی کردند- اسلحه نکشید و اقدام به برادر کُشی نکرد، حتی به قیمت شهادت و از دست دادن بهترین و فداکارترین عزیزان خود (فَقَتَلَهُ).

اما برادر بی تقوا که موعظه و نصیحت در او اثر نکرد و بر اثر وساوس نفس اقدام به جنایت و قتل او کرد (فَطَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ أَخِیهِ فَقَتَلَهُ) بزرگترین جرم و ظلم را مرتکب شد که گویا به همه بشریت و جامعه لطمه زده است که قرآن کریم از قتل یک نفر بی گناه به منزله کشتن همه مردم یاد می کند (مِنْ أَجْلِ ذلِکَ کَتَبْنَا عَلَی بَنِی إِسْرَائِیلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الْأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعاً).

اما جریمه و سزای کسانی که اقدام به تهدید و ارعاب و محاربه و جنایت کرده و از قتل و غارت و ضربه به نظام اسلامی و مردم بی‌گناه ابایی ندارند و از ظلم و فساد خود هم پشیمان نشدند (إِلاَّ الَّذِینَ تَابُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَقْدِرُوا عَلَیْهِمْ)، اشد مجازات است و دیگر با چنین افراد درنده خو که به هیچ اصولی پایبند نیستند جای مدارا و مماشات نیست و به تناسب میزان جرم محکوم به سخت ترین مجازات ها هستند (إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِینَ یُحَارِبُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ یَسْعَوْنَ فِی الْأَرْضِ فَسَاداً أَنْ یُقَتَّلُوا أَوْ یُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَیْدِیهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلاَفٍ أَوْ یُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذلِکَ لَهُمْ خِزْیٌ فِی الدُّنْیَا وَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیم).

قربان یاسبلاغی