به گزارش خبرگزاری حوزه، حضرت آیت الله جوادی آملی در سخنرانی خود در سالروز بعثت پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) و مراسم عمامه گذاری جمعی از طلاب حوزه علمیه، ضمن تبریک مبعث پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم، بیان داشتند: خداوند در قرآن می فرماید « لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» پیامبر گرامی اسلام الگوی علمی و عملی خوبی است که باید به او تأسی کنید و او را امام و مقتدای خود قرار دهید.
این مرجع تقلید اظهار داشتند: درباره شخصیت رسول گرامی (ص) همین بس که وارد شده «کانَ خُلقُهُ القُرآن»؛ اخلاق پیامبرگرامی اسلام(ص)، قرآن بود؛ یعنی قرآن کریم، شرح حال آن حضرت (ص) است هم در معارف الهی، هم در خود سازی، هم در جامعه سازی، هم در تعلیم و تربیت در حوزه داخله جامعه اسلامی، هم در تعلیم و تربیت در حوزه توحیدی و هم در تعلیم و تربیت انسانی در حوزه بین الملل!
ایشان افزودند: قرآن کریم در سه بخش برنامه های تربیتی دارد، بخش اول مربوط به داخله اسلامی است و وظیفه مسلمانان ، بخش دوم مربوط به وظیفه موحدان عالم و بخش سوم بخش بین المللی و جامعه انسانیت است خواه مسلمان، خواه غیر مسلمان که با تعابیری همچون اینکه قرآن کریم «نذیرا للبشر»، «نذیرا للناس»، «نذیرا للعالمین» آمده است که این کتاب برای جامعه بشری نیز حرفهای جهانی دارد چه بپذیرید چه نپذیرید! پس اسلام هم برای تربیت مومنین است هم برای تربیت اهل کتاب و هم برای تربیت جامعه انسانی!
معظم له خطاب به طلاب حوزه های علمیه بیان داشتند: شمایی که وارد حوزه علمیه شده و لباس مقدس روحانیت را بر تن کردید، مستحضر باشید مجلس علم شما بسیار مجلس وزین و هدف و راه شما مقدس است، اما مجلس علمی شما وزین است چون کتاب و سنت برنامه دینی شماست و آنچه ذات اقدس الهی بوسیله عقل در درون و بوسیله انبیای الهی از بیرون تعلیم می دهد، جامعه حوزوی باید فرا بگیرد، عمل بکند و منتشر بکند.
ایشان افزودند: در روایات آمده است که «إنَّ اَلْمَلاَئِکَةَ لَتَضَعُ أَجْنِحَتَهَا لِطَالِبِ اَلْعِلْمِ » یعنی در مجلس درس و بحث حوزه های علمی، فرشتگان پر پهن می کنند تا طلاب حوزه های علمیه روی پرهای فرشته ها قرار بگیرند و عالم ربّانی شوند، اینکه فرموده فرشته ها بال و پر خود را پهن کرده و فرّاشی آنها را به عهده می گیرند، برای آن است که انسان باید هم فرشته خوی شود و هم پر در بیاورد و پرواز کند!
معظم له سپس با بیان اینکه انسان باید بداند از کجا، در چه مسیری و به کجا پرواز کند، اظهار داشتند: اول از همه انسان باید «معرفت» پیدا کرده و سپس «هجرت» را فرا بگیرد که جهاد هم در همین هجرت است، هجرت از جهل علمی به علم و از جهالت عملی به عقل عملی! این اولین قدم و پرواز پرنده پس از معرفت است.
مفسر قرآن کریم ادامه دادند: بعد از فصل هجرت، دستور بعدی این است که شما این راه را آرام آرام نروید، بلکه «سرعت» بگیرد «وَ سارِعُوا إِلی مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ» کندی و عقب افتادگی مطلوب نیست.
ایشان بیان داشتند: دستور بعدی این است که بعد سرعت، سعی کنید تا از دیگران «سبقت» بگیرید «سابِقُوا إِلی مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ»، قناعت در امور مادی خوب است اما در علم خوب نیست، لذا اگر استعداد دارید بکوشید تا سبقت بگیرید و در بین همکلاسی ها و هم دوره ای ها خود رتبه اول و برتر باشید و این تکبر نیست!
معظم له ابراز داشتند: دستور بعدی این است که «وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِینَ إِماماً» حال بکوشید رهبر متقیان بشوید، امام جمعه و جماعت متقیان شوید، مدرس و معلم متقیان شوید، بکوشید تا مردان بزرگ به شما اقتداء کنند، این دنیا نیست، این آخرت است، آن کسی که فکر می کند تنها خودش را باید نجات دهد ناقص است، بلکه انسان باید سعی کند تا عده زیادی از جامعه را به همراه خود سعادتمند کرده و نجات دهد.
این مرجع تقلید اظهار داشتند: این فصول پنج گانه (معرفت، هجرت، سرعت، سبقت و امام متقیان شدن) کار و برنامه حوزه است و این فصل پنجم، هدف حوزه های علمیه را مشخص می کند، ما باید به گونه ای زندگی کنیم که افراد با تقوای جامعه به ما اقتدا کنند، اگر کسی وارد حوزه شد و در هر شهر و روستا و منطقه ای که زندگی می کند، امام متقیان آنجا نشد و افراد به خلق و خوی و تدریس و تألیف و تبیین او اقتدا نمی کنند به مقصد نرسیده است.