به گزارش خبرگزاری حوزه،کتاب«آرش بازیگوش» نام کتابی است که به تازگی به قلم حجت الاسلام محمدرضا حیدری نقدعلی و به همت انتشارات موسسه آوای توحید منتشر شده است.
حجت الاسلام محمدرضا حیدری نقدعلی مولف کتاب در گفتگو با خبرنگاران گفت: اثر حاضر کتاب قصه ای است که براساس اصول و قواعد فلسفی ابن سینا ویژه کودکان و نوجوانان به صورت مفهومی و غیر مستقیم با استفاده از نمادها تدوین شده است.
وی ادامه داد: در این داستان به معارفی همچون نفس ناطقه ی انسانی، قوای انسانی، مجردات، قوه خیال و وهم ،مشرق و مغرب، مراحل انسانی (جماد، نبات، حیوان، انسان، ملائکه) بهشت و جهنم و چهارده معصوم علیهم السلام به صورت غیر مستقیم و تاویلی پرداخته شده است.
حجت الاسلام حیدری تصریح کرد: آرش بازیگوش کتابی داستانی است که برای مقطع سنی ۹ تا ۱۲ سال نگاشته شده است. البته برای سنین کوچکتر نیز قابل استفاده بوده اما لازم است تا خواننده کتاب برای کودک اشاراتی به نمادها داشته باشد.
وی افزود: این کتاب در ۲۷ صفحه و بر اساس منظومه فکری و اندیشه ابن سینا نگاشته شده و سعی شده است عموم قواعد فلسفی ابن سینا در حد اشارات و ایما بیان شود؛ در واقع اجمالی از عموم قواعد فلسفی ابن سیناست.
مولف کتاب ادامه داد: داستان کتاب در خصوص نوجوانی به نام آرش است که با دوستانش میل به سفر پیدا می کند و در مسیر با پیرمردی آشنا می شود و در این بین گفتگویی بین این دو صورت می گیرد. در این بین مباحث، سوالات و دغدغه هایی مطرح می شود و پیرمرد پاسخ می دهد.
وی با اشاره به ضرورت فلسفه برای کودکان و پرداختن به داستان های فلسفی برای کودکان گفت: مقام معظم رهبری سال ها قبل در خصوص ضرورت فلسفه برای کودکان فرمایشات بسیاری داشتند از جمله آموزش فلسفه برای کودکان با داستان ها و رمان های جذاب برای کودکان.ایشان می فرمایند کودک را از همان ابتدای کودکی با فلسفه آشنا کنیم؛ البته فلسفه نه در حد پیچیده بلکه فلسفه به معنای شکل دادن فکر، یاد دادن فهم درست به کودک و..
حجت الاسلام حیدری ادامه داد: ابتدا باید قالب و چارچوب ذهنی کودک را منسجم بارآورد تا دارای چارچوب مستحکمی باشد و بوسیله داستان و آموزش هایی که متناسب با کودک است شکل بگیرد لذا غایت ما در فلسفه کودکان خردورزی و تعقل گرایی است نه آموزش قواعد فلسفی؛ پس فلسفه کودک فلسفه شکل دادن فکر کودک است، یاد دادن فهم کردن است. اگرچه محتوا نیز حائز اهمیت است اما عمده شیوه است که کودک از ابتدای کودکی عادت کند به فکر کردن.
وی افزود: خمیرمایه کودک در این بازه زمانی بهترین فرصت است تا بوسیله داستان که بهترین قالب برای انتقال مفاهیم است شکل بگیرد. کودک می تواند در حوزه دریافت مفاهیم یک ورود جدی داشته باشد لذا نماد در داستان موضوعیت خود را پیدا می کند. نمادها در داستان مفاهیمی را در بر دارند که توسط آنها در قالب داستان به کودک القا می کنند.
مولف کتاب تصریح کرد: کودک نیز وقتی از ابتدا با این معارف ناب آشنا شود در ذهن به یاد دارد و وقتی در سن نوجوانی این مباحث را بشنود پس نمی زند و با خود می گوید این همان گوهر گمشده ای است که من سال ها در درون خود می جستم. همچنین اگر کودک از همان ابتدای کودکی با فلسفه و خردورزی انس بگیرد وقتی در سن جوانی یا نوجوانی بر سر درس فلسفه بنشیند، فلسفه را یک مساله خشک و بی روح وبی ارزش نمی بیند بلکه یک حقیقت گمشده درونی می بیند. و یا گر در محفلی مباحثی از قبیل توحید و معاد مطرح شوددیگر موضع نمی گیرد؛ لذا با این دو نیت که اولا در ضمیرناخودآگاه کودک تاثیربسزایی می گذارد و همچنین در آینده با عقلانیت و مباحث عقلانی مبارزه نمی کند، می توان گفت که در نوع نگاه، نوع درس خواندن،جهان بینی و نگاه وی تاثیر گذاشته و باعث می شود انتخاب های بهتری داشته و کمتر دچار خطا و اشتباه شود و به این ترتیب در نهایت جامعه بهتری خواهیم داشت.
