به گزارش خبرگزاری حوزه، همزمان با ایام فاطمیه و شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)، کتاب «شیوه های تربیتی پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)(با تأکید بر نقش تربیتی مادران ائمه اطهار(ع)» اثر محسن جمالی در ۱۴۵ صفحه به همت انتشارات منظومه خردپژوهان منتشر شد.
بهترین راه رسیدن به شیوه های تربیتی که با دستورات الهی و اقتضائات فطری انسان مطابق باشد، الگوگیری از روش ها و مهارت هایی است که حضرت محمد مصطفی(ص) و اهل بیت(ع) ایشان در زندگی خود به کار می بستند و در تعامل با فرزندان خود از آنها بهره می جستند.
بدون تردید ۱۱ فرزند فاطمه (س) نیز در دامان مادرانی پرورش یافتند که به جهت پاکدامنی، ایمان، عبادت، خلوص در عبودیت، اطاعت از حق تعالی، تسلیم بودن در برابر اوامر الهی و فداکاری در راه عقیده، شأنیت و قابلیت مادری امام معصوم را داشتند.
عقیده شیعه بر این است که شیوه های تربیتی مادران ائمه معصوم(ع) که شایستگی و لیاقت مادریِ این انسان های کامل را داشتند نیز قابل الگوبرداری است؛ چراکه این بانوان برگزیده هیچگاه به شرک و بت پرستی و فسق و فجور آلوده نبودند.
بررسی سیره و شیوه های تربیتی پیامبرخاتم(ص) و خاندان مطهر(ع) ایشان می تواند چراغی فراروی مربیان و والدین در تربیت نسل جدید باشد و تاریکی های این مسیر سخت و پُرمخاطره را برای آنان روشن سازد؛ زیرا بررسی سیره های تربیتی آنها از روی قواعد، اصول، روش ها و فنون تربیتی به کار رفته در رفتارهای تربیتی آنان پرده برمی دارد و والدین و مربیان می توانند از این روش ها و قواعد در فعالیت های تربیتی خود بهره ببرند.
این اثر در چهار فصل تألیف شده است؛ در فصل اول این اثر که به مبانی و مفاهیم اختصاص دارد، مبانی نظری تعلیم و تربیت در اسلام تبیین شده و حقیقت انسان و موقعیت انسان در جهان مورد اشاره قرار گرفته و در ادامه ضمن بیان هدف از آفرینش انسان، اصول عملی تعلیم و تربیت از دیدگاه اسلام مطرح و در ادامه تربیت در قرآن تبیین و تربیت در آثار اندیشمندان غربی و اسلامی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
نویسنده در دومین فصل از اثر حاضر، به «آداب و روش های تربیتی زمینه ساز پیش از تولد» اشاره کرده است و در ابتدا، پس از اشاره به نقش انتخاب همسر در تربیت فرزندان، ویژگی های همسر شایسته را تشریح کرده و در پایان فصل مذکور، آداب مباشرت نیز بیان شده است.
در فصل سوم که با عنوان «آداب و روش های تربیتی زمینه ساز آغاز تولد» به رشته نگارش در آمده، به مباحثی از جمله اذان و اقامه گفتن در گوش نوزاد، کام برداشتن، پوشش نوزاد، تبریک و دعا، نام نیک، عقیقه، ولیمه دادن، تراشیدن موی سر نوزاد و صدقه دادن، و ختنه کردن پرداخته شده است.
«آداب و روش های تربیتی پس از تولد» عنوان چهارمین و آخرین فصل از این اثر است که برخی از این آداب عبارتند از: آمادگی های مربی(مادر)، طهارت روح و جسم، ارتباط با خدا، دانش اندوزی، توجه به جایگاه ویژه مادر، بایسته های مادرِ ویژه، ظرفیت های محتوایی و ابزاری، تکریم و احترام، معرفی الگو، هنر گرایی، بازی.
