به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام والمسلمین محسن قنبریان، طی سخنانی در سومین نشست از سلسله نشست‌های "تاریخ و مهدویت" که با موضوع مهدویت و پایان تاریخ در نهج البلاغه در سالن جلسات انتشارات مسجد مقدس جمکران برگزار شد، با اشاره به بخش های مهمی در خصوص ظهور امام زمان(ع) و مسئله مهدویت در کتاب شریف نهج البلاغه ابراز داشت: به لطف الهی و به برکت انقلاب اسلامی، ذهنیت های غلط بسیاری در رابطه با مهدویت و امام عصر(عج) در جامعه ما اصلاح و تصحیح شده اما با این حال هنوز هم برخی ذهنیت های غلط حتی در بین فرهیختگان وجود دارد که این ها نیز باید تصحیح شود.
وی افزود: یک ذهنیت درباره امام غائب این است که ایشان را امامی دست بسته می‌دانند؛ امامی که فقط دارالشفاست و بیماران و مبتلایان و گرفتاران به او مراجعه می‌کنند در حالی که امیرالمومنین(ع) می‌فرمایند امام در زمان غیبت بالفعل ولایت دارد و تصرفات سیاسی و اجتماعی می‌کند که اگر این ذهنیت را بپذیریم نوبت به تصحیح دومین ذهنیت اشتباه می‌رسد یعنی وظیفه منتظران در دوران غیبت، به این معنا که اگر ذهنیت ما از امام غائب امامی باشد که دست بسته است و دارالشفا دارد یک وظیفه‌ای خواهیم داشت ولی اگر امام را فردی بدانیم که تصرفات سیاسی و اجتماعی دارد طبعاً وظیفه ما هم در قبال ایشان متفاوت خواهد بود.
پژوهشگر علوم انسانی و اسلامی همچنین گفت: تعبیری که امیرالمومنین علی(ع) درباره امام زمان(عج) استفاده کرده‌اند؛ یکی برای اوج دوره غیبت ایشان و دیگری درباره دوره حضور ایشان است. درباره موضوع اول؛ امام در خطبه ۱۸۲ این رابطه مستقیم بین وضعیت دین و وضعیت امام را اشاره کرده‌اند اگر امام جایی به مذبح رفته‌اند پیش از آن اسلام ذبح شده است و کشته شدن امام حسین(ع) نماد کشته شدن اسلام است؛ امام کانون حکمت است و او گمشده‌ای است که طلبش می‌کنند.
وی بیان داشت: وقتی اسلام افول می‌کند امام هم مغترب می‌شود و شاخصه اسلام امام است و اگر امام در غربت است علامت این است که دین اسلام در غربت است و خطبه ۱۴۷ یکی از خطبه‌هایی است که در این باره در آن توضیح داده شده و همین طور خطبه ۱۸۷ نهج البلاغه.
وی خاطرنشان کرد: و اما دوباره موضوع دوم و تصحیح ذهنیت درباره امام غائب، این نکته حائز اهمیت است که ما همه قائلیم که امام غائب به دنیا آمده است کما این که امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید ای مردمان زمان آنچه وعده داده شده‌اید فرا رسیده است و سپس آثاری که در آخرالزمان رخ می‌دهد را تذکر می‌دهد و چهار کارکرد اصلی امام زمان را بیان می‌کند؛ (۱) باز بکند بندی را (۲) بردگی‌ای را آزاد کند (۳) پراکنده کند جمعیتی را (مراد دشمنان است) و (۴) جمع کند پراکندگی‌هایی را (که مراد مومنان هستند). این ۴ وظیفه امام زمانی است که از چشم مردم پنهان است و مردم هرچه طلب کنند او را نیابند. در واقع این کارکردها همان تصرفات سیاسی و اجتماعی ایشان است.
حجت الاسلام و المسلمین قنبریان همچنین گفت: درباره تصحیح اشتباه دوم که ناظر به وظایف منتظران است به نظر می رسد این فراز از بیانات امیرالمومنین(ع) بهترین پاسخ برای کسانی است که گمان می‌کنند تنها وظیفه‌شان در زمان غربت و غیبت امام زمان(ع) ریسه بستن و شربت پخش کردن و دعای ندبه خواندن است.
وی افزود: حضرت در خطبه ۱۵۰ وظیفه‌هایی را بیان کرده‌اند؛ تیز می‌شوند و صیقل داده می‌شوند مانند تیغ شمشیر (اشاره به این است که به کوره ابتلائات وارد می‌شوند) وقتی به قرآن برمی‌گردند چشمانشان روشن می‌شود و می‌رود تفسیر واقعی در گوش‌های ایشان و جام حکمت را صبح و شب می‌نوشند.
استاد حوزه و دانشگاه بیان داشت: در تایید این وظایفی که برای منتظران ذکر شده می‌توان به حدیث لوح که در «کمال‌الدین» شیخ صدوق وارد شده اشاره کرد؛ شاید حدیثی به اعتبار حدیث لوح نداشته باشیم. در حدیث لوح بعد از آن که چند کلمه درباره ولی عصر(عج) سخن می‌گوید بقیه حدیث فقط درباره یاران دوران غیبت امام زمان است که می‌فرماید؛ اولیائش در زمان غیبت ذلیل می‌شوند، سرهای آنها هدیه برده می‌شود، زمین از خونشان رنگین می‌شود، شیون زنانشان بلند می‌شود. آیا کسانی که فقط دعای ندبه می‌خوانند یا فقط جشن برگزار می‌کنند به این بلاها مبتلا می‌شوند و آیا دشمنان امام زمان برای سر آنها هم جایزه می‌گذارند!؟ در ادامه حدیث می‌گوید آنها حقیقتاً دوستان ما هستند که به کمک آنها همه فتنه‌ها را خاموش می‌کنیم.
