حجت الاسلام والمسلمین حجت الله سروری در گفتگو با خبرگزاری حوزه، گفت: سخن از بانوی باکرامت و بزرگ در حقیقت سخن از یک دنیا عظمت وپایداری و استقامت در راه هدف است.
وی افزود: این بانوی بزرگوار قلم در مقابل عظمتش ناتوان و شکسته و زبان در توصیفش عاجز و لال است.و باید گفت تاریخ در مقابل عظمت أم المؤمنین خدیجه کبری سلام الله علیها سر فرود می آورد و در برابرش متواضعانه دست بسته می ایستد و نمی داند نام این بانو را در کدام شناسنامه بزرگان ثبت نماید. بانویی از خاندان هاشم بود و اقوامش از ثروتمندان قریش بودند و در بین اقوام خود یگانه روزگار در فضیلت وکرامت بود.
وی افزود: یکی از ویژگی های این بانوی بزرگوار ،کیمیاشناسی بابصیرت بود. اندیشه ای والا و دقتی عمیق داشت و از نظر عقل و زیرکی نیز بر همه زن های عصر خود برتری فوق العاده داشت. او در انتخاب خاتم الانبیاء حضرت محمد صلی الله علیه و آله با آن همه هجمه ی زن های مکه ذره ای عقب نشینی نکرد و پیامبر را با جان و دل پذیرفت و انتخاب کرد و این یعنی حقیقت کیمیاشناسی.
استاد حوزه عملیه اصفهان بیان کرد: أم المؤمنین خدیجه کبری سلام الله علیها در هنگام ازدواج با رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «به خاطر خویشاوندی ات با من، بزرگواری ات، امانتداری شما در میان مردم، اخلاق نیک و راستگویی ات مایلم با شما ازدواج کنم.» مسیر عشق حضرت خدیجه (س) از ابتدا تعالی جویانه بود. او به شهود باطن دریافته بود که این جوان فقیر و یتیم، برترین انسان و نقطه ی کمال پیامبری است. انگیزه ی عشق خدیجه (س) تنها چهره ی جسمانی پیامبر نبود، بلکه رهنمودهای نوفل و دیگر دانشمندان اهل کتاب با دریافت درونی خدیجه همراه شدند و آتش اشتیاق او را شعله ور ساختند.
وی گفت: خدیجه کبری(س) درباره محبتش به رسول اکرم صلی الله علیه و آله عملا نشان دادکه : «اگر تمام نعمت های دنیا و سلطنت پادشاهان را داشته باشم و سلطنت آنان همیشه از آن من باشد، در چشم من به اندازه بال پشه ای ارزش ندارد، وقتی که چشمم به چشم تو نیفتد.»
سروری بیان کرد: رسول خدا در مورد حضرت بیان می کند ومی فرماید: « خدیجه زنی بود که چون همه از من روی می گردانیدند، او به من رو می کرد؛ چون همه از من می گریختند، او به من محبت و مهربانی می کرد؛ چون همه دعوت مرا تکذیب می کردند، به من ایمان می آورد و مرا تصدیق می کرد؛ در مشکلات زندگی مرا یاری می کرد و با ثروت خود کمکم می کرد و غم از دلم می برد.»
وی گفت: از دیگر ویژگی های ام المومنین حضرت خدیجه سلام الله علیها، ایمان محکم و راسخ در تمام مسیر زندگی بود،آن بی بی دوعالم جانانه پای پیامبر ایستاد و طعنه ها، عیب جویی ها، مذمت ها و آزار و اذیت ها راست قامت واستوار ایستاد وثابت ماند.
استاد حوزه علمیه اصفهان اظهار کرد: از دیگر ویژگی های این بانوی آفتاب این است که او برترین بانوان دو سرا است.
وی گفت: خدیجه –علیهاالسلام- برای دین خدا و در راه رسول او از دنیا چشم پوشیده و غرق در جمال نور، کوله باری از زخم زبان قریش را لِه کرد، و پر افتخار، خود را همسر وفادار "محمد امین" نامید تا یار و یاور رسالت او باشد و نامش در پیشگاه حق، در صف اولین زنان بزرگ عالم درآید.
وی یادآورشد: پیامبراکرم (ص) فرمود: بهشت مشتاق چهار زن است : مریم دختر عمران ، آسیه دختر مزاحم، همسر فرعون، که همسر پیامبر در بهشت است ، خدیجه دختر خویلد همسر رسول خدا در دنیا و آخرت ، فاطمه دختر محمد (ص).
نویسنده و پژوهشگر تاریخ اسلام بیان کرد: این حدیث در کتابهای حدیثی شیعه و اهل سنت آمده که رسول خدا-صلی الله علیه و آله-فرموده:«کمل من الرجال خلق کثیر و لم یکمل من النساء الآمریم،و آسیه امراة فرعون،و خدیجة بنت خویلد،و فاطمة بنت محمد» یعنی از مردان گروه زیادی به کمال رسیدند ولی از میان زنان جز چهار زن کسی به مرحله کمال نرسید:مریم،و آسیه همسر فرعون،و خدیجه دختر خویلد،و فاطمه دختر محمد.
وی گفت: در حدیث دیگری که ابن حجر در کتاب الاصابه و دیگران از ابن عباس روایت کرده اند اینگونه است که گوید: رسول خدا(ص)چهار خط روی زمین ترسیم کرده آنگاه فرمود:«افضل نساء اهل الجنة خدیجة،و فاطمة و مریم و آسیة ». یعنی برترین زنان اهل بهشت: خدیجه و فاطمه و مریم وآسیه هستند.
وی بیان کرد: در روایت دیگری که او و ابن عبد البر و دیگران از رسول خدا(ص)با مختصر اختلافی روایت کرده اند اینگونه است که فرمود:«خیر نساء العالمین اربع،مریم و آسیه و خدیجه و فاطمه » یعنی بهترین زنان جهانیان چهار زن هستند:مریم و آسیه وخدیجه و فاطمه.
سروری عنوان کرد: حدیثی داریم که رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمودند:«و الله ما ابدلنی الله خیرا منها،آمنت اذ کفر الناس،و صدقتنی و کذبنی الناس،و واستنی فی مالها اذ حرمنی الناس و رزقنی الله منها اولادا اذ حرمنی اولاد النساء».بخدا سوگند خداوند بهتر از او زنی به من نداده، او بود که بمن ایمان آورد هنگامی که مردم کفر ورزیدند و او بود که مراتصدیق کرد و مردم مرا تکذیب نموده(و دروغگویم خواندند)واو بود که در مال خود با من مواسات کرد(و مرا بر خود مقدم داشت)در وقتی که مردم محرومم کردند،و از او بود که خداوندفرزندانی روزی من کرد و از زنان دیگر نسبت بفرزند محرومم ساخت.
این استاد حوزه علمیه اصفهان بیان کرد: در حدیثی که عیاشی در تفسیر خود از ابی سعید خدری روایت کرده اینگونه است که رسول خدا(ص)فرمود.در شب معراج هنگامی که بازگشتم به جبرئیل گفتم:آیا حاجتی داری؟ گفت: «حاجتی ان تقرا علی خدیجه من الله و منی السلام...». حاجت من این است که خدیجه را از سوی خداوند و از سوی من سلام برسانی.و چون رسول خدا سلام خدا و جبرئیل را به خدیجه ابلاغ فرمود، خدیجه در پاسخ گفت:«ان الله هو السلام،و منه السلام،و الیه السلام »
وی ادامه داد: از دیگر ویژگی های آن حضرت این بود که اولین بانوی مسلمان قبل از اسلام وی را طاهره و مبارکه و سیده زنان می نامیدند. ایشان اولین بانویی بودند که به اسلام ایمان آوردند و حدود سه سال فقط ایشان و امیرالمومنین علی مرتضی علیهماالسلام فقط در نماز به پیامبراکرم صلی الله علیه و آله اقتدا می کردند.
استاد حوزه یادآور شد: یکی دیگر از مهم ترین ویژگی های حضرت خدیجه مدال مادر بودن وحامل بودن کوثر قرآن حضرت زهرا(س) بود اگر فقط همین یک فضیلت برای او بود، کافی بود که بر همه اهل آسمان و زمین فخر کند. به عقیده من این بانوی بزرگوار هرچه داشت در راه خدا عطا کرد و خدا هم یگی از گرانبها ترین ذخیره خودش را به خدیجه سلام الله علیها عطا کرد که فلسفه خلقت وعالم هستی خدا فاطمه ست. بانویی که زن های بزرگ مکه برای دیدنش سر از پا نمی شناختند، حالا در وضع حملش او را تنها گذاشته اند.اما او با ایمان به خداوند و باور قلبی وصبوری امانت بزرگ الهی را به پیامبررسانید. واز آن طرف میتوان گفت : حضرت خدیجه –علیهاالسلام-، هرگز رنج تنهایی را بر پیامبر -صلی الله علیه و آله - بر نمی تابد و دختر کوچک خویش را به تیمارداری و غمخواری پدر در لحظه های خاکستر و سنگ و دشنام می گمارد.
وی گفت: یکی دیگر از ویژگی های ممتاز حضرت خدیجه سلام الله علیها صفت بارز سخی بودن آن حضرت بودتمام ثروت مال ومکنت خودشون به پای پیامبر واسلام ریختند.
استاد حوزه علمیه اصفهان بیان کرد: مورخان ثروتش را اینجور نوشته اند: هزاران شتر که اموال او را حمل می کردند و چهارصد غلام و کنیز که خدمات ارجاعی ایشان را انجام می دادند. به حقبقت او جزء تجار بزرگ و ثروتمند حجاز به شمار می رفت. و اما در مورد سخاوتش باید گفت: حضرت ابوطالب که عقد بین پیامبر و خدیجه را می خواند، خطبه ای جانانه در مدح رسول اکرم خواندند. در این هنگام عموی خدیجه خواست پاسخ ابوطالب را با سخنی بگوید ولی به لکنت افتاد، لذا خدیجه کبری به سخن آمده و فرمود: «و اینک ای محمد(ص)! من خود را به همسری تو درمی آورم و مهریه نیز هرچه باشد به عهده خودم و از مال خودم خواهد بود. آنگاه ابوطالب فرمود: «گواه باشید که خدیجه (س) محمد(ص) را به همسری خویش پذیرفت و مهریه را از مال خود ضمانت کرد.» برخی قریشیان با تعجب گفتند: «شگفتا که زنان مهریه مردان را بر عهده بگیرند!»
وی افزود: ابوطالب سخت به خشم آمده، روی پای خود ایستاد و گفت: «آری اگر مردی همانند برادرزاده من باشد، زنان با گرانبهاترین مهریه خود، خواهانش می شوند و اگر مردان همانند شما باشند، زنان جز با مهریه گرانبها حاضر به ازدواج نمی شوند.» سپس خدیجه کبری رو به عموی خود کرد و فرمود: «بر بلندی مکه بایست و فریاد بزن از امروز تمام ثروت خدیجه متعلق به محمدامین(ص) است.»
وی ادامه داد: چون خطبه عقد تمام شد و پیامبر و عمویشان عزم رفتن نمودند، خدیجه کبری رو کرد به پیامبراکرم و فرمود: «...الی بیتک فبیتی بیتک و انا جاریتک» (کجا میروید؟ از این لحظه خانه من خانه شماست و من نیز کنیز شما هستم.)
وی گفت: از دیگر ویژ گی های این بانوی با عظمت ،بردباری بی مانند او بود کسی که آنهمه ثروت داشت و در آن همه ناز و نعمت زندگی می کرد، حالا دیگر کسی با او رفت و آمد نمی کند. کسی که صدها کنیز و غلام را هرروز غذا می داد، حالا در شعب ابیطالب از تشنگی و گرسنگی و سرما و گرما قرار گرفته است وخودش را وقف اسلام ودین خدا می کند. به واقع این بانو در کنار پیامبر خدا و در یاری ایشان خیلی اذیت شده و زود پیر شدند.
سروری یادآورشد: از دیگر ویژگی های بارز این بانوی با کرامت این بود که محب واقعی امیرالمؤمنین علی(ع) بود. علامه مجلسی می گوید: پیامبر خدا خدیجه کبری علیهماالسلام را از دوستی و محبت علی علیه السلام خبر داد. خدیجه به علی محبت فراوان داشت و برای او لباس و زیورآلات و... می فرستاد به گونه ای که مردم می گفتند: «علی نور چشم خدیجه به حساب می آید.»
وی گفت: دیگر اینکه هنگام ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها بیشتر با ولایت آشنا شد؛ چرا که با چشمان خود دید دخترش هنگام تولد بعد از شهادت به توحید و رسالت، فرمود: «و أن بَعلی سیدالأوصیاء و ولدی ساده الأسباط».
وی یادآورشد: ویژگی دهم این بانوی با عظمت ، ادب و وفا ی ایشان وهمچنین مقام والا ایشان در نزد خدا بود. امام باقر علیه السلام می فرماید: پیامبراکرم (ص) هنگام بازگشت از معراج به جبرئیل فرمود: آیا حاجتی داری؟ عرضه داشت: خواسته ام این است که از طرف خدا و من به خدیجه سلام برسانی.
استاد حوزه گفت: سه سال قبل از هجرت بیمار شد و بیماری اش که شدت گرفت فرمود: یا رسول الله (ص) چند وصیت دارم:( اول) من در حق شما کوتاهی کردم، مرا ببخش. پیامبر فرمودند: هرگز از شما تقصیری ندیدم. شما نهایت تلاش خود را به کار بستی و در خانه ام بسیار خسته شدی و اموالت را در راه خدا مصرف کردی.
وی افزود: وصیت دومم این است که مواظب این دختر (فاطمه) باشید. چون او بعد از من یتیم و غریب خواهد شد. پس مبادا کسی از زنان قریش به او آزار برساند. مبادا کسی به صورتش سیلی بزند. مبادا کسی بر او فریاد بکشد. مبادا کسی با او برخورد غیرملایم و زننده ای داشته باشد.
استاد حوزه ادامه داد: وصیت سومم را شرم دارم برایت بگویم. آن را به دخترم عرض می کنم تا او برایت بازگو کند. سپس فاطمه اش را خواست و فرمود: نور چشمم به پدرت رسول الله بگو که مادرم می گوید من از قبر در هراسم، از شما می خواهم مرا در لباسی که هنگام نزول وحی به تن داشتی کفن کنی.
وی گفت: پیامبر بعد از شنیدن وصایای همسرش آن پیراهن را نزد همسرش آورد و او بسیار خوشحال شد.
استاد حوزه کرد: این بانوی بزرگوار در سن شصت و پنج سالگی در دهم رمضان سال دهم بعثت و سه سال قبل ازهجرت رسول خدا خارج از شعب ابیطالب از دنیا رفت. رسول خدا صلی الله علیه و آله غسل و کفن او را بر عهده گرفت. ناگهان جبرئیل نازل شد در حالی که کفنی از بهشت همراه داشت و عرض کرد: یا رسول الله خداوند به تو سلام می رساند و می فرماید: « خدیجه اموالش را در راه ماصرف کرد و ما سزاوارتریم که کفنش را به عهده بگیریم.» پیامبر اکرم(ص) پیکر مطهرحضرت خدیجه(س) را با آن کفن پوشانید. سپس جنازه او را با همراهان به سوی قبرستان معلی بردند تا در کنار مادرخویش حضرت آمنه به خاک بسپارند. رسول خدا درمیان قبر رفت و خوابید، سپس بیرون آمد و آن گوهر پاک را به خاک سپرد. وحضرت رسول آن سال را عام الحزن اعلام کرد و یک سال عزادارحضرت خدیجه (س) بود.
وی گفت: سخن آخر اینکه خدیجه سلام الله علیها بانوی بزرگواری است که به اجماع اهل تاریخ نخستین زن و یا نخستین انسانی است که به رسول خدا(ص)ایمان آورد... و وسیله آرامشی برای آنحضرت در برابر طوفانهای حوادث سهمگین و اندوه های فراوان آغاز رسالت بودو با ایثار مال فراوان خود برای پیشرفت اسلام در روزهائی که اسلام نیاز شدید به بودجه داشت بزرگترین حق را بر همه مسلمانان جهان تا روز قیامت دارد و سخت ترین مشکلات را بخاطر حفظ ایمان به خدا و دفاع از اسلام و رهبر بزرگوار آن متحمل شد.
انتهای پیام
