به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، حمید شاه‌آبادی در دوره تاریخ و ادبیات که به همت آموزش‌های آزاد دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام و انجمن ساهور برگزار شد، عنوان کرد: تاریخ، به اندازه‌ی آینه‌ای که موقع رانندگی پشت سرمان را به ما نشان می‌دهد در مسیر زندگی لازم و کارگشاست.

وی به بیان رابطه تاریخ با ادبیات پرداخت و گفت: مواجه تاریخ با ادبیات به سه صورت است؛ در روش اول عین حادثه را داستانی کنیم. در روش دوم وقایع تاریخی پس زمینه و دکور هستند و در مقابل آن حوادث تخیلی رخ می‌دهند، یعنی شخصیت‌ها تخیلی هستند.

این نویسنده، شیوه سوم را دست بردن در تاریخ دانست و اضافه کرد: این شیوه اخیرا استفاده می‌شود در این روش نویسنده روایت خود را از تاریخ بر اساس اصالت شک می‌گوید.

وی بیان کرد: نوجوانی سن تفکر فلسفی و پی بردن به هویت است و به همین دلیل نوجوان به تاریخ احتیاج دارد. این دوره با بلوغ شروع می‌شود و با تکلیف اجتماعی پایان پیدا می‌کند.

این پژوهشگر به مسأله شخصیت پردازی در رمان پرداخت و ادامه‌ داد: نویسنده باید ما به ازای شخصیت‌های امروز را پیدا کند و او را در گذشته بسازد.

وی یادآور شد: در میان رمان و تاریخ، نویسنده نسبت به داستان تعهد بیشتری دارد. به همین دلیل بعد از یک تحقیق حساب شده و تاریخی باید فیش‌هایش را دور بریزد و با ذهنی آزاد قلم را به دست بگیرد و داستانش را بیافریند.

شاه آبادی بیان کرد: در یک داستان تاریخی خوب، خواننده بُعد زمان را به خوبی درک می‌کند. نویسنده برای ایجاد این حس از اسامی، نثر و روایت مناسب باید بهره بگیرد تا دنیای تاریخی و تاثیرگذار مورد نظرش را برای مخاطب بسازد.

انتهای پیام