خبرگزاری حوزه | رضاشاه در سال ۱۹۳۶ قانونی را به تصویب رساند که به موجب آن زنان ایرانی مجبور به برداشتن حجاب خود شدند. این سیاست هویت دینی و ملی زنان و مردان غیور ایران را هدف قرار داد.

امام خمینی (ره) به‌عنوان بزرگترین مخالف این سیاست، موضعی قاطع و مستحکم در برابر آن گرفت و به مبارزه‌ای بی‌امان علیه آن پرداختند. ایشان کشف حجاب را به‌عنوان تلاشی برای تحمیل فرهنگ غربی و جدا کردن مردم از ارزش‌های اسلامی و دینی‌شان مورد انتقاد قرار می‌داد.

روش‌های امام خمینی در مقابله با کشف حجاب، چند بُعد اصلی داشت:

الف. روش دینی و فقهی

امام خمینی (ره) در ابتدا کشف حجاب را از منظر دینی و فقهی نقد می‌کرد. او از طریق استناد به منابع اسلامی و فقهی، نشان می‌داد که حجاب جزء اصول مسلم و غیرقابل تغییر دین اسلام است و هیچ‌کس نمی‌تواند آن را از زنان مسلمان بگیرد.

ب. روش فرهنگی و اجتماعی

امام خمینی در مخالفت با کشف حجاب به جنبه فرهنگی آن نیز توجه ویژه داشت. امام می‌دانست که کشف حجاب تنها یک تغییر پوشش نیست بلکه یک حمله به فرهنگ اسلامی و ایرانی است. از این رو، ایشان در خطبه‌ها و سخنرانی‌ها خود به‌طور مستمر به تبیین ابعاد فرهنگی این سیاست پرداخته و مردم را از خطرات آن آگاه می‌کرد.

ج. روش سیاسی

امام خمینی در کنار مبارزه دینی و فرهنگی، مبارزه سیاسی خود را نیز علیه کشف حجاب آغاز کرد. او به‌طور مستمر سیاست‌های رضا شاه را نقد می‌کرد و کشف حجاب را یکی از بزرگترین ظلم‌های رژیم پهلوی به زنان مسلمان ایران می‌دانست. ایشان به عنوان یک روحانی مبارز، با ایجاد ارتباط با دیگر علما و شخصیت‌های مذهبی، جنبش‌هایی علیه کشف حجاب در سطح کشور ایجاد کرد.

امام حتی در زمانی که خود در تبعید بود، این مبارزه را ادامه داد. او با انتشار بیانیه‌ها و اعلامیه‌ها، این سیاست را به‌عنوان یک اقدام ضد اسلامی و ضد انسانی محکوم کرد و خواستار بازگشت به اصول اسلامی و احترام به حقوق زنان مسلمان ایران شد.

د. روش آموزشی و آگاهی‌بخشی

امام خمینی همچنین از روش‌های آموزشی برای مقابله با کشف حجاب استفاده می‌کرد. ایشان در تدریس‌های خود و در جریان مبارزات فکری، به آموزش مردم و به‌ویژه زنان درباره ضرورت حجاب در اسلام پرداخت. امام خمینی برای ترویج حجاب و اهمیت آن، تلاش می‌کرد و به آنان توضیح می‌داد که حجاب نه‌تنها موجب حفظ کرامت و شرافت آنهاست، بلکه از منظر دینی نیز یک فریضه است.

روش‌های امام خمینی در این مقابله ترکیبی به‌عنوان یک الگوی مقاومتی برای سایر جنبش‌های ضد استعماری و ضد سلطنتی در تاریخ ایران و جهان شناخته می‌شود.

آزاده ابراهیمی فخاری