خانم مینا دژند مبلغ موسسه آموزش عالی ریحانة النبی (س) اراک در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در اراک، اظهار داشت: شناخت مقام والای حضرت علی (ع) و شناساندن آن، جز برای امامان معصوم مقدور نیست، از این رو مناسب است برای شناخت آن حضرت به پاره ‌ای از سخنان خود ایشان تمسّک کنیم که نشان دهنده اعتلای مقام حکیمانه وی است.

وی گفت: در خطبه ی ۱۹۲ نهج البلاغه هنگامی که ظهور اسلام را تشریح می‌کند و رسول اکرم(صلی الله) را می‌ستاید، می‌فرماید:رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) مرا در همان اوایل زندگیم در دامن خویش می‌پروراند و هر روز بابی از علم و اخلاق به روی من می‌گشود و مرا به اقتدای آن فرا می خواند:

«یَرفَع لی فی کُلّ یومٍ مِن أخلاقِه عَلَماً ویأمرنی بالاقتداءِ بِهِ». و هر سال که مجاور کوه حرا می‌شد و در جوار آن به عبادات می‌پرداخت، من او را می‌دیدم و جز من کسی وی را نمی‌دید: «ولقد کان یُجاور فی کلّ سنةٍ بِحِراء فَأراه وَلایَراهُ غیری».

در خانه‌ ‌ای که اسلام در آن ظهور کرده بود غیر از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و خدیجه (علیهاالسلام) کسی در آن نبود و من سومین نفر آن دو بودم. نور وحی و رسالت را می‌دیدم و نسیم نبوت را استشمام می‌کردم:

ولم یجمع بیتٌ واحدٌ یومئذٍ فی الإسلام غیر رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) وخدیجة وأنا ثالثهما. أری نور الوحی والرّسالة وأشمّ ریح النبوّة.

دژند تصریح کرد:آن شامه غیبی که نسیم غیبی را استشمام می‌کند و در انبیا (علیهم‌السلام) وجود داشت، در علی (علیه‌السلام) نیز بود. وقتی برادران یوسف از مصر حرکت کردند و پیراهن وی را به همراه خود آوردند، در فاصله چندین فرسنگی، حضرت یعقوب با قاطعیت تأکید فرمود: من نسیم و بوی یوسف را استشمام می‌کنم: ﴿إنّی لأجد ریح یوسف لولا أن تفنّدون﴾

وی تاکید کرد:شامه‌ ‌ای که از غیب می‌بوید، شامه‌ ای مُلکی و مادی نیست، چنان که نبوّت نیز مربوط به عالم طبیعت و مُلک نیست و تنها با حسّ بویایی ملکوتی می‌توان نبوّت را که امری غیبی است، تشخیص داد.

مبلغ موسسه آموزش عالی ریحانة النبی اراک اضافه کرد: علی (علیه‌ ‌السلام) سپس می‌فرماید: من هنگام نزول وحی بر پیامبر، صدای ناله شیطان را می‌شنیدم، به رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) عرض کردم: این آهنگ و ناله ویژه شیطان از کجا به گوش می‌رسد؟

وی فرمود: این افسوس شیطان است که فهمید دیگر پرستش نمی‌شود، چون جایی که وحی و نبوت و رسالت حکومت کند، آنجا شیطان عبادت نمی‌شود: «ولقد سمعت رنّة الشیطان حین نزل الوحی علیه (صلی الله علیه و آله و سلم) فقلت: یارسول الله ما هذه الرنّة؟ فقال: هذا الشیطان قد أیس من عبادته». آنگاه فرمود: ای علی هر چه را من می‌بینم تو نیز می‌بینی و هر چه را من می‌شنوم تو نیز می‌شنوی، جز آن که تو پیامبر نیستی، لیکن وزیر من هستی و تو بر پایهٴ خیر استواری: «إنّک تسمع ما أسمع وتری ما أری إلاّ أنّک لست بنبیٍّ ولکنّک لوزیر وإنّک علی خیر».

وی خاطرنشان کرد:حضرت علی (علیه‌السلام) در خطبه سوم که به خطبه «شقشقیّه» معروف است، می‌فرماید: «ینحدر عنّی السیل ولا یرقی إلیّ الطیر»؛ من آن کوه بلندم که سیل علوم از من سرازیر می‌گردد! چون هر کوهی سیل خیز نیست و سیل فقط از کوه بلند و مرتفع بر می‌خیزد و هیچ پرواز کننده‌ای به مقام اوج گرفتهٴ من پر نمی‌کشد.

دژند تصریح کرد:فکر اندیشمند عادی به مقام والای علی بن ابی طالب ره نمی‌یابد و تحمّل هضم و فراگیری علومِ سیل گونه این حکیم الهی، مقدور افراد عادی نیست، زیرا در برابر سیل نمی‌توان ایستاد، بلکه باید از کناره‌ های آن به قدر توان بهره برد.

وی اظهار کرد: آن حضرت در خطبه ۱۸۹ در بیان مقام علمی خود، می‌فرماید: «أیّها النّاس! سلونی قبل أن تفقدونی فلأنا بطرق السماء أعْلم منّی بطرق الأرض».

دژند ابراز کرد: در این کلام، آن حضرت برای خود دو نشئه قایل است، چنان که جهان نیز دو نشئه دارد: عالَم ظاهر و عالَم باطن، عالَم غیب و عالَم شهادت، می‌فرماید: جنبهٴ غیبی من قوی‌تر از جنبهٴ شهادت من است! آگاهی من به علوم آسمانی بیش از آگاهی من به علوم زمینی است! زیرا غیب، قوی‌تر از شهادت است و با خبران از غیبِ عالَم، قوی‌تر از مرتبطان به عالَم شهادت هستند.

انتهای پیام. /