خبرگزاری حوزه | حسن بن جهم گفت: به حضرت آقا موسی بن جعفر علیهما السلام عرض کردم: ما را از دعا فراموش نفرمایید!

فرمودند: آیا فکر می کنی که تو را از دعا فراموش می کنم؟

حسن گفت: با خودم فکر کردم که امام برای شیعیانش دعا می کند، من هم که از شیعیانش هستم، پس برای من نیز دعا می کند، لذا به حضرت عرض کردم: من فکر نمی کنم که شما مرا از دعا فراموش کنید.

فرمودند: از کجا فهمیدی که تو را از دعا فراموش نمی کنم؟

عرض کردم: من شیعه شما هستم، شما هم برای شیعیانتان حتما دعا می کنید، پس من را هم دعا می کنید.

فرمودند: آیا راه دیگری نیز به نظرت می رسد که از آن طریق بدانی که من تو را دعا می کنم؟

عرض کردم: نه، راه دیگری به نظرم نمی رسد.

حضرت فرمودند: هر وقت خواستی بفهمی که نزد من چه مقامی داری، پس بنگر که من نزد تو چگونه هستم.

عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْجَهْمِ قَالَ:

قُلْتُ لِأَبِی الْحَسَنِ ع لَا تَنْسَنِی مِنَ الدُّعَاءِ قَالَ أَ وَ تَعْلَمُ‏ أَنِّی‏ أَنْسَاکَ‏ قَالَ فَتَفَکَّرْتُ فِی نَفْسِی وَ قُلْتُ هُوَ یدْعُو لِشِیعَتِهِ وَ أَنَا مِنْ شِیعَتِهِ

قُلْتُ لَا لَا تَنْسَانِی قَالَ وَ کَیفَ عَلِمْتَ ذَلِکَ

قُلْتُ إِنِّی مِنْ شِیعَتِکَ وَ إِنَّکَ لَتَدْعُو لَهُمْ فَقَالَ هَلْ عَلِمْتَ بِشَی‏ءٍ غَیرِ هَذَا قَالَ قُلْتُ لَا قَالَ إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ مَا لَکَ عِنْدِی فَانْظُرْ إِلَی مَا لِی عِنْدَکَ.

منبع: اصول کافی، ج ‏۲ / ۶۵۲ / ح ۴