به گزارش خبرگزاری حوزه، متن یادداشت محمدباقر خراسانی، مدیر اجرایی مجمع عالی حکمت اسلامی به این شرح است:
گروهی بسیار معدود در هنگام تحویل سال ۱۴۰۴ در کنار آرامگاه فرودسی بزرگ جمع شدند و با گستاخی تمام، نسبت به امیرالمؤمنین علی علیه السلام بی ادبی و حرمت شکنی کردند. البته اینها با این اقدام چهره اصلی خودشان که همان بی شخصیتی و بی هویتی است، را نشان دادند. پاسخ این جمع بی هویت را فردوسی بزرگ ۱۱ قرن قبل داده است. در مقابل بی خردی این افراد فقط پاسخ کوبنده فردوسی عزیز را یادآور می شویم:
اگر چشم داری به دیگر سرای
به نزد نبی و علی گیر جای
گرت زین بد آید گناه منست
چنین است و این دین و راه منست
برین زادم و هم برین بگذرم
چنان دان که خاک پی حیدرم
دلت گر به راه خطا مایلست
ترا دشمن اندر جهان خود دلست
نباشد جز از بی‌پدر دشمنش
که یزدان به آتش بسوزد تنش
هر آنکس که در جانش بغض علیست
ازو زارتر در جهان زار کیست
شاهنامه فردوسی، آغاز کتاب، بخش هفتم، گفتاری در ستایش پیغمبر (ص)
نظر شما