به گزارش خبرنگارخبرگزاری «حوزه» ازتهران، استاد علیاکبر رشاد، رئیس شورای عالی حوزه علمیه استان تهران، با انتقاد ازحافظه محوربودن یادگیری دروس توسط طلاب گفت: رابطه استاد و طلبه، مراد و مریدی است، استاد نباید تنها معلم باشد و شاگرد هم نباید تنها متعلم. در نظام آموزش مآب، بنا نیست استاد حافظه شاگرد را پر کند، بلکه بحث تربیت مطرح است و باید به آن توجه جدی نمود.
تولیت حوزه علمیه امام رضا(ع)،افزود: درگذشته طلاب 10 تا 30 سال با یک استاد، دروس حوزه را سپری میکردند، در نظام آموزش و پرورش مآب، حافظه اصل نیست، اما در این نظام قرار است که استاد شاگرد را پرورش دهد، لذا لازم است استاد با شاگرد ممارست و مداومت داشته باشد، اینکه الان 16 جلسه برای ترم لحاظ میشود و با این حال عمر مفید کلاسها 9 جلسه است و طلبه هم وقتی نمرهاش را میگیرد، ترم بعد با استاد دیگری درسش را ادامه میدهد، مطلوب نیست.
وی با بیان ماجرای شاگردان مرحوم شیخ مفید(ره) ادامه داد: شیخ مفید(ره) شبی خواب حضرت زهرا(سلام الله علیها) را دید که حسنین (علیهما السلام) را برای یادگیری فقه پیش وی آوردند و صبح آن روز خانمی همراه با دو کودک به نزد ایشان آمد و گفت که این دو را آوردهام تا به آنها فقه بیاموزید، یعنی شیخ مفید(ره) به دو کودک که در واقع سید رضی و سید مرتضی بودند آموزش داده و استادشان بود، البته آنها هم انعکاس وجودی و تبلور وجودی استاد شان شدند.
رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی خاطرنشان کرد: باید تمام وجود استاد درس آموزی باشد، به عبارت دیگر استاد در تعبد، مهارت و گفتار پرورش دهنده است، زمانی درخصوص نظام آموزش منتقد بودم، اما دیدم تا برخی موارد تصحیح نشود، نمیتوان انتقاد کرد، چراکه نظام آموزشی دانشگاهی ما متأثر از نظام آموزشی غربی است و امروز این نظام وارد حوزههای علمیه هم شده است،
وی با بیان اینکه برخی متون درسی حوزه مانند لمعتین، رسائل و مکاسب که از استحکام و قوام علمی بالایی برخوردارهستند، افزود: زمانی طلاب لمعه و شرح لمعه را با زمان بیشتری درس میگرفتند، اما اکنون زمان کوتاه و مباحث فشرده شده، چرا هنوز لمعه جایگزین ندارد؟ چون ما شاگرد شهیدین هستیم. چرا مکاسب جایگزین ندارد، چون ما فقه جامع در نظام آموزشی کنونی نداریم؟
تولیت حوزه علمیه امام رضا(علیه السلام) تهران ادامه داد: باید رابطه مراد و مریدی بین استاد وشاگرد برقرارباشد، چون هویت شاگرد استاد است، لذا ازجمله دلایلی که اجازه نمیدهیم طلاب غیر حضوری درس بخوانند، واقعیت همین مطلب است.
وی با تأکید بر ضرورت پرهیز ازحافظه محوری در تعلیم طلاب و حرکت به سوی استاد محوری درحوزه های علمیه گفت: گاهی استاد متنی روان مینویسد و در شب امتحان شاگرد آن متن را میخواند و امتحان میدهد، ملاک این نوع آموزش حافظه است و تا سطحی جلو نرود به او مدرک نمیدهند، اما در نظام آموزش مآب شیوه امتحان و ارزشیابی متفاوت است، بنابراین باید تلاش کرد تا استاد محوری جایگزین حافظه محوری شده و به نظام آموزشی گذشته حوزه بازگردیم.34/313