حجت الاسلام و المسلمین سید محمد واعظ موسوی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری«حوزه» ضمن تبریک سالروز ولادت امام علی بن موسی الرضا(ع) اظهار داشت: به لطف الهی چند سالی است که به یُمن فرارسیدن دهه کرامت، سرتاسر ایران اسلامی غرق در جشن و سرور می شود و محبان اهل بیت(ع) اقدام به برگزاری محافل مذهبی و علمی و نیز جشنواره های ارزشمند فرهنگی و هنری مختلفی می کنند که واقعاً جای تقدیر و تشکر دارد.

وی افزود: به ویژه در این روزها که در آستانه ولادت پرخیر و برکت ولی نعمت همه ما ایرانی ها آقا امام رضا(ع) هستیم که به حق امام رئوف و ضامن همه بی پناهان عالم هستند.

نگاهی به برخی القاب و کرامات امام رضا(ع)

این استاد حوزه علمیه قم با بیان این که این امام هُمام به جهت ویژگی ها و شاخصه های خاصی که داشتند دارای القاب متعدد و پرمعنایی هستند، گفت: از جمله القاب ایشان می توان به مواردی چون رئوف، فاضل، وفی ، صابر، زكی، ولی، ، صدیق، رضی، سراج الله، نورالهدی، قرة عین المؤمنین و غیره اشاره کرد ، هر چند همان طور که می دانیم معروف ترین لقب ایشان همان «رضا» است که در این خصوص گفته شده ایشان را به این خاط رضا خوانده اند كه در آسمان خوشایند و در زمین مورد خشنودی پیامبران خدا و امامان پس از خود بوده است، ضمن آن که بنابر نقل دیگری از این حیث که به تقدیر الهی اعتقاد داشته و زبان به شکوه به اوضاع خود و دیگران نداشته اند ایشان را "رضا" نامیده اند.

داستانی شنیدنی از بخشش و گذشت ثامن الحجج(ع)

وی همچنین به بیان برخی داستان های شنیدنی از مهربانی و محبت ویژه امام رضا(ع) پرداخته و افزود: در زمان خلافت هارون الرشید این حاکم ظالم در مقطعی دستور عجیبی صادر کرد و به یکی از فرماندهان خود دستور داد که به مدینه رفته و منازل متعلق به بنی هاشم را غارت کند آن هم به گونه ای که هیچ دارایی نقدی و غیر نقدی برای آنان باقی نماند و برای نان شب خود مجبور شوند بروند از غیر بنی هاشم گدایی کنند!

این فرد هم رفت و این عمل ظالمانه و غیر انسانی را انجام داد از جمله به در خانه ی امام رضا (ع) رفت و قصد غارت آنجا را داشت اما امام رضا(ع) مقاومت کرده و پیشنهاد دادند که خود به داخل منزل رفته و هر چه هست بیاورند. آن فرد ظالم هم این بار از فرزند رسول خدا(ص) ابا کرد و از غارت خانه منصرف شد. گذشت و گذشت تا این که بعد از هلاکت هارون ملعون امام رضا(ع) ولی عهد مامون شد و برای این فرمانده مغضوب، جلسه محاکمه ای به دستور مامون و با حضور امام رضا(ع) تشکیل شد. در آنجا امام (ع) به مامون مطلبی گفتند. متهم با توجه به سوء سابقه ی خود نسبت به امام رضا تصور کرد امام علیه او مطلبی گفته پس مامون را به قبر هارون لعین قسم داد که به حرف امام گوش ندهد. مامون رو به او کرد و گفت: " ای بدبخت! علی بن موسی الرضا از من خواست تو را ببخشم."

همه ائمه (ع) رئوف هستند اما... !

عضو خبرگان رهبری در عین حال به نکته ظریفی هم اشاره داشت و گفت:البته باید توجه داشت که اساساً هر کدام از حضرات معصومین(ع) دارای ویژگی ها و صفات خاصی بوده اند اما شاید مهمترین ویژگی که در وجود امام رضا(ع) وجود داشته همین رافت و مهربانی خاص ایشان است به طوری که آن حضرت را امام رئوف می نامند و این صفت تنها مختص به امام رضا(ع) است ، چه آن که رئوف به معنای کسی است که به قدری مهربان است که حتی سابقه اخم و بدی دیگران را از ذهن خود پاک می کند.

الگوگیری از سبک زندگی رضوی؛ لازمه رضایتمندی حق تعالی

وی در بخش دیگری از سخنان خود با تاکید بر این نکته که الگوگیری از سبک زندگی ائمه اطهار(ع) و به ویژه امام رضا(ع) زمینه رضایت مندی خدای متعال از ما در دنیا و آخرت را فراهم می کند.

ساده زیستی غیرشعاری؛ درسی از مکتب امام رضا(ع)

وی با بیان این که یکی از شاخصه های سبک زندگی ثامن الحجج علی بن موسی الرضا(ع) ناظر به ساده زیستی ایشان است، اظهار داشت: شيخ صدوق درباره ساده زيستي امام رضا(ع) می گوید: «در تابستان فرش حضرت رضا(ع) حصير و بوريا بود و در زمستان روي نمد مي نشستند و پيراهني زبر و خشن مي پوشيدند، مگر آن که بخواهد پيش مردم بیایند که در آن وقت لباس سنگين و بهتر مي پوشيدند».

حجت الاسلام و المسلمین واعظ موسوی ادامه داد: البته ایشان قاطعانه با ساده زیستی متظاهرانه و در راستای ژست گرفتن های زاهدانه و ریاکارانه به شدت مخالف بود، چنان که یک بار گروهی از صوفیان در خراسان پیش حضرت آمدند و با اشاره به اینکه مأمون در میان امت اسلامی و پس از آن در میان اهل بیت(ع)، تو را شایسته‌ترین فرد دیده و خواسته که خلافت را به شما برگرداند، اما امت اسلامی نیازمند پیشوایی‌اند که غذای ناگوار بخورد و لباس نا ملایم بپوشد و بر الاغ سوار شود و به عیادت بیمار رود و خلاصه با این گفتار خود به روش امام رضا(ع) خرده گیری کردند اما امام (ع) روش و سخن آنان را رد کرد.

تواضع و فروتنی ؛ درسی از امام رئوف

وی همچنین با اشاره به این که تواضع و فروتنی یکی از شاخصه های سیره اخلاقی و اجتماعی امام رضا(ع) است، بیان داشت: فروتنی و تواضع و سادگی و بی آلایشی امام (ع) به حدی بود كه گاهی اوقات مردم کوچه و بازار ایشان را نمی‌شناختند ؛ چنان که نقل است روزی ایشان وارد حمامی می‌شوند مردی آن جا بود كه ایشان را نمی‌شناخت به امام می‌گوید بیا مرا مشت و مال بده. حضرت شروع به مالیدن دست و پای او كردند زمانی كه ایشان را شناخت عذر خواهی كرد ولی امام او را دلداری داده و با بزرگواری هر چه تمام با آن فرد شرمگین برخورد نمود.

این محقق و پژوهشگر حوزوی در خاتمه سخنان خود یادآور شد: ادب و تواضع امام رضا (ع) نسبت به دیگران به اندازه‌ای بود كه اگر فردی بر امام وارد می‌شد ایشان به خاطر احترام گذاشتن به آن فرد از جایشان برمی‌خاسته و او را در مناسبت‌ترین مكان‌ها جا می‌دادند و به این مساله فکر نمی کردند که حالا من امام مسلمین و ولیعهد حکومت هستم.

گفتگو از : سید محمد مهدی موسوی