به گزارش خبرگزاری «حوزه»، هر چند جشنواره فیلم فجر به پایان رسید، اما رصد آثار امسال برای اکران عمومی می بایست مورد ارزیابی دقیق قرار گیرد تا فیلم هایی که احیاناً با نگاه و فرهنگ جمهوری اسلامی همخوانی مفهومی ندارند، به جای اینکه مورد انتقاداهای دیر هنگام قرار گیرند از هم اکنون اصلاحات مورد نظر را انجام داده و دست اندرکاران هنر هفتم، هنر پذیرش نقد و اصلاح را نیز به منصه ظهور برسانند.

یکی از فیلم هایی که در روز ششم جشنواره بر روی پرده رفت، فیلم بارکد بود؛ کارشناسان فن می گویند؛ هر چند «بارکد» چارچوب‌های اصلی سینما را به لحاظ فنی رعایت کرده و فیلم‌های (مصطفی کیایی) معمولا با استقبال خوبی مواجه می‌شود، اما این فیلم از لحاظ مفهومی ضد فرهنگ و حتی اکران عمومی آن با وضع موجود  شایسته جامعه دین‌مدار نیست.

*نگاهی به شاخصه های فنی

اگر بخواهیم ارزیابی درستی از فیلم «بارکد» داشته باشیم، باید ابتدا از داشته‌های فنی شروع کنیم.

فیلمنامه این کار همچون دیگر کارهای کیایی پر از تعلیق و فراز و فرود است، تماشاگر هر لحظه منتظر رخ دادن اتفاق خاصی است، شکل روایت قصه، ظاهری نو و شیک دارد، چون داستان از آخر به آغاز تعریف می‌شود و همین موضوع برای تماشاگر تعلیق به وجود می‌آورد. 

برای درک بهتر باید فیلمنامه «بارکد» را همانند یک پازل توصیف کرد ابتدا شکل کلی کار را می‌بینیم و سپس تماشاگر به صورت پراکنده قسمت‌های مختلف را کنار هم قرار می‌دهد.

*بازی متفاوت هنرمندان

دیگر مطلبی که در این فیلم رخ می‌نماید بازی بسیار متفاوت بهرام رادان است. این بازیگر برای اولین بار کارکتری را از خود ارائه می‌دهد که در هیچ فیلم دیگری ندیده بودیم. تنها در «بی پولی» تا حدی از کلیشه‌های همیشگی خود خارج شده بود. رضا کیانیان هم بازی دوست داشتنی از خود خوبی داده محسن کیایی هم مثل همیشه در چنین نقش‌هایی تبحر داشته است.

درباره موضوعاتی که در فیلم روایت می‌شود، مسائلی بیان شده که برای نسل جوان دغدغه است و به نوعی آنها را آسیب‌شناسی می‌کند. مثلا پرداختن به موضوعاتی چون اعتیاد یا سرقت و چرایی آن پردازش بدی نیست.

 *اکران عمومی بارکد ضد فرهنگ است

بخشی از فیلم بارکد برای سرگرمی تولید شده، کارگردان هیچ گاه در مصاحبه‌هایش ادعا نمی‌کند فیلمش بسیاری از مضامین اخلاقی و اسلامی را مد نظر دارد، برای همین همیشه کارهای وی با استقبال تماشاگر مواجه می‌شود، نقد بسیار جدی در این فیلم مربوط به دیالوگ‌های آن می‌شود.

در «بارکد» الفاظ رکیک بسیار پررنگ است و این مسئله به هیچ وجه زیبنده فیلمی که در کشور اسلامی تولید می‌شود نیست، پیشنهاد می‌شود در اکران عمومی کلمات مورد نظر از فیلم حذف شود.

 *بازهم توهین به روحانیت!

در بخشی از «بارکد»، یکی از قهرمانان داستان در لباس روحانیت، دست به کلاهبرداری می‌زند که به هیچ وجه مناسب جایگاه و شأن روحانیت نیست، به ویژه در سکانسی که روحانی در حال فرار کردن از دست دختر و پسر داستان است.

* شکستن قبح گناه

معضلی دیگر که باید از آن به عنوان رویکردی مخالف آموزه‌های دینی نام برد ترویج روابط دختر و پسر در فیلم است، چون آنچه در فیلم دیده می شود متناسب با عرف و شرع نیست و نوعی بدآموزی است که باید از آن دور بود. 

البته در فیلم‌های کیایی، فیلمساز از بازیگران به نحوی استفاده می­کند که در نوع خود برای بازیگر تازگی دارد. باید گفت؛ نقاط ضعف این کار در بحث مفهومی فیلم است، ولی ساختار و چارچوب‌های فیلم منسجم و حرفه‌ای است.

ساخت این دست فیلم ها در شرایطی که اکثر فیلم‌ها قادر به درآمدزایی نیستند، متأسفانه فقط با هدف روشن نگاه داشتن چراغ سینماست؛ ولی کارشناسان ارزشمدار بررسی کنند، سینما به چه قیمتی باید روشن باشد.