به گزارش خبرگزاری «حوزه»، بی تعارف و به دور از ادبیات مرسوم در برخی همایش ها و نشست ها اگر صحبت کنیم، باید متذکر شویم که متاسفانه در حال حاضر، بسیاری از سریال هایی که از شبکه های مختلف سیما به روی آنتن می رود، دارای جذابیت لازم و در عین محتوای ارزشمند و قابل دفاع به معنای واقعی کلمه نیستند و از این حیث به سختی بتوان در طول چند سال اخیر، معدود سریال هایی را فهرست کرد که واجد این دو خصیصه بوده باشند.

سریالی که فقط برای پر کردن آنتن رسانه ملی است

نمونه بارز این قبیل آثار ، سریال پنچری به کارگردانی برزو نیک نژاد است که گرچه تم و موضوع اصلی آن یعنی موانع متعدد فراروی ازدواج جوانان و نیز پیدا کردن شغل مناسب به همین منظور، فی نفسه قابل توجه است؛ اما تکرار بیش از حد این سوژه ها آن هم در قالب بازی های کلیشه ای بازیگرانی چون حمید لولایی، یوسف تیموری و رضا داود نژاد، آن چیزی نیست که مخاطب از رسانه ملی انتظار دارد.

حتی سریال پرستاران شبکه اول هم با وجود آن که دارای سناریویی نسبتاً بهتر از سریال پنچری است، اما آن هم چندان چنگی به دل نمی زند تا نتوان نمره خوبی به مدیران سیما در زمینه سریال های روتین شبانه داد.

در این میان آنچه ضرورت دارد این که باید ضمن ایجاد جذابیت برای انبوه مخاطبی که پای جعبه جادو نشسته اند، سریال هایی ساخت و به نمایش درآورد که بیش از هر چیز دارای پیام هایی از جنس اصلاح سبک زندگی باشند، نه این که به صورت گل درشت، اشاراتی حداقلی به این موضوع کرده و صرفاً برای پر کردن آنتن رسانه ملی تولید و عرضه شوند.

به دیگر سخن، کیفیت بالا به جهت ساختار و محتوا یک ضرورت است که متاسفانه در سال های اخیر در امر سریال سازی آن طور که باید و شاید جدی گرفته نشده که البته کاهش بودجه ها نیز در این امر بی تاثیر نبوده اما باید زمینه ای فراهم کرد که با همین منابع مالی محدود، بهترین خروجی و محصول به دست آید.

راهکاری برای ایجاد جذابیت تولیدات رسانه ملی

ضمن آن که برای ایجاد جذابیت و افزایش کیفیت کارها، پیشنهاد می شود پخش برخی سریال های جذاب به صورت هفتگی باشد، نه این که هر شب به صورت روتین به روی آنتن برود و به این وسیله نتواند کشش و عطش لازم در مخاطب برای دنبال کردن هفتگی را ایجاد نماید.

از سوی دیگر حقیقتاً در چند سال اخیر ، سریال هایی همچون پدرسالار، زیر تیغ، مختارنامه ، روزی روزگاری واقعاً جایشان در باکس نمایشی تلویزیون به شدت خالی است و از سویی دیگر برخی سریال های شبکه خانگی همچون "شهرزاد" با حضور بازیگران قوی و توانمند و برخورداری از فیلمنامه نسبتاً منسجم( با و جود نقد های اساسی نسبت به آن ) توانسته در عرصه رقابت با سریال های تلویزیونی ، وارد شود و مخاطبین خود را جذب کند .

به هر صورت آنچه مهم است این که مدیران و مسئولان صدا و سیما باید به ارتقای سطح استاندارد سریال سازی روی بیاورند و با بودجه مناسب و حمایت های خوب از ایده پردازی خلاقانه و برنامه ریزی منسجم کاری کنند که مخاطبان ایرانی کمتر به سراغ ماهواره و دیگر شبکه های ارتباطی بروند.

در این میان ، گرچه متاسفانه بخش قابل توجهی از مردم جامعه ما در پرتو غفلت فرهنگی مسئولان ما و تشدید فعالیت های نرم دشمن جذب ماهواره شده اند، اما با این وجود هنوز هم سریال های تلویزیون مخاطب بالایی دارند و از این حیث نقش به سزایی در تربیت جامعه و تشویق جامعه به سمت ارزشهای ملی و اسلامی وانسانی دارند، چه آن که یک سخنرانی را ممکن است 10 هزار نفر یا 100 صدهزار نفر گوش دهند ولی یک فیلم و سریال را ممکن است میلیون ها نفر تماشا کنند و تحت تأثیر قرار بگیرند.

سید محمد مهدی موسوی