محسن جاهد، تهیه‌کننده سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرگزاری «حوزه» درباره شرایط فیلمسازی در حوزه سینمای قرآنی چنین اظهار نظر کرد: کار کردن در حوزه سینمای دینی و قرآنی بسیار دشوار است. من این سختی را با تمام وجود احساس کرده‌ام. برای مثال در فیلم سینمایی «ناسپاس» که داستان آن به یکی از معجزات حضرت موسی (ع) بر می گشت من تجربه ای بسیار سخت را پشت سر گذاشتم. این اتفاقی بود که می‌توانست رخ ندهد و به من انگیزه دهد که در ادامه کارهای بیشتری در این حوزه تولید کنم.

وی افزود: اما متاسفانه حمایت از این‌گونه کارها آن گونه که در شعارها مطرح می‌شود نیست، بلکه ما سخت‌ترین لحظات را برای ساختن این دست تولیدات می‌گذاریم، جدا از دشواری‌های ساخت در اکران نیز عموماً اتفاق‌های خوبی برای این دست آثار رخ نمی‌دهد، درصورتی‌که حداقل توقع این است که با فیلم‌هایی نظمی «ناسپاس» هم همانند فیلم‌های دیگر برخورد شود. نکته آزار دهنده این است وقتی از این فیلم در شبکه اکران استقبال خوبی نمی‌شود و سینماهای کافی برای نمایش در اختیار فیلم قرار نمی‌گیرد، این ادعا مطرح می‌شود که آثار مربوطه، مخاطب ندارد، درصورتی‌که اگر شرایط نمایش یکسان باشد، شاهد اتفاق‌های خوبی در سینما و تلویزیون خواهیم بود.

وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو در پاسخ به این سوال که آیا حمایت بی‌جانبه از فیلم‌هایی دینی به نظر وی اقدانی مثبت در این حوزه محسوب می‌شود؟ گفت: پرسش خوبی را مطرح کردید، چون رفتار‌های دیگری نیز برای ضربه زدن به این دست تولیدات وجود دارد، آنهم این که بخواهیم با تبعیص چنین فیلم‌های را برای مدت طولانی روی پرده بفرستیم. این اقدام نیز به نظرم نتیجه مثبت در پی نخواهد داشت، چون مردم پیرامون آن عکس العمل منفی از خود نشان می‌دهند.

این تهیه کننده با بیان اینذکه نامهربانی نسبت به این دست فیلم‌ها، سبب نمی‌شود تا هنرمندانی که دغدغه این دست کارها را دارند ناامید شوند، تصریح کرد: ممکن است برخی نامهربانی‌ها باعث شود تا سرعت تولید کارهای این چنینی پایین بیاید، اما مطمئناً باعث متوقف کردن آن نمی‌شود، چون هنرمندی که این باور در درونش نهادینه شده باشد، به هر طریقی سعی می‌کند کار دیگری در این زمینه تولید کنم. برای بنده نیز چنین شرایطی وجود دارد، چون طرحی در دست دارم که در آن سعی شده به موضوع تقریب مذاهب پرداخته شود، اما در انتظارم تا سرمایه و موقعیت لازم فراهم شود تا کار مورد نظر را جلوی دوربین برم.

وی درباره چرایی پرداختن به موضوعات دینی در سینما گفت: اگر اندکی در تولیدات روی سینما و تلویزیون جهان به ویژه آمریکا دقت کنید، متوجه خواهید شد که میزان تولیدات دینی به شدت افزایش پیدا کرده‌اند، این اتفاق نیر برای این رخ می‌دهد که این ابزار سلاحی شده تا به واسطه آن ایدلوژی تبلیغ شود، در چنین شرایطی منفعل بودن ما تنها باعث خواهد شد که آنها در رسیدن به خواسته شان موفق باشد. برای همین یکی از راهکارهای مهم در موفقیت در جنگ نرم، پرداختن به شخصیت‌های ملی و دینی در سینما و تلویزیون است.

این تهیه‌کننده با بیان این که نقش تلویزیون در این حوزه بسیار پر رنگ‌تر از سینما است، خاطرنشان کرد: شاید سینما به دلیل این‌که باید به گیشه نظری هم داشته باشد، دستش آنچنان برای پرداختن به موضوعات مورد نظر باز نباشد، اما در تلویزیون چنین فضایی وجود ندارد، چون بودجه از طرف دولت مهیا می‌شود، برای همین توصیه به تلویزیون این است که در این حوزه پر کار‌تر از گذشته باشد. برای مثال می‌توانم به سریال موفق «مختارنامه» اشاره کنم. این مجموعه توانست علاوه بر این‌که در داخل کشور بسیار خوب بدرخشد دست آوردهای بین‌المللی بسیاری هم داشته باشد.

وی در پاسخ به سوالی دیگر مبنی بر اینکه آیا برای ساخت و تهیه کارهای دینی و قرآنی شرایط خاص مد نظر است؟ تاکید کرد: به این سوال بارها پاسخ داده شده است، اما من نیز به روی آن تاکید می‌کنم، آنهم این است که تعهد و تخصص در کنار هم دو شرطی است که فیلمساز یا تهیه کننده‌ای که می‌خواهد در این زمینه کار کند باید از آن سود برده باشد، والا اگر یکی از این دو شرط در کنار هم نباشد، مطمئناً نتیجه حاصله آن چیزی نخواهد بود که توقع داریم.

وی در انتهای این گفت‌و‌گو با تاکید بر این که حمایت از تولیدات دینی و قرآنی نباید به گروهی خاص خلاصه شود، گفت: برخی مواقع این تصور وجود دارد که تنها عده‌ای خاص می‌توانند در زمینه تولیدات دینی و قرآنی وفق باشند، این تصوری اشتباه است که به نوعی در گذشته به سینمای دفاع مقدس ما لطمه زد، برای همین بهترین کار این است که به افراد متعهد و متخصص فرصت داده شود تا در این زمینه کار مورد نظر خود را تولید کنند.