محمد قهرمانی، تهیه‌کننده سینما در گفت‌و‌گو با خبرگزاری «حوزه» با بیان اینکه حمایت از کارهای دینی و انقلابی به هیچ وجه مطلوب نیست، اظهار کرد: تولید و ساخت فیلم‌هایی با محوریت انقلاب و دفاع مقدس به خودی خود کاری سخت و دشوار است که برای انجام آن باید از هفت خوان رستم عبور کرد، اما این موضوع به آن اندازه آزار دهنده نیست که می‌بینیم با فیلم‌های دینی و انقلابی در اکران برخورد بدی می‌شود. این مسئله نیز به فیلم من یا یکی دیگر محدود نمی‌شود، بلکه تقریباً تمام فیلم‌های اینگونه را در بر می‌گیرد.

وی افزود: برای این گفته مثالی می‌زنم. چندی پیش قرار بود به اتفاق خانواده به دیدن فیلم «اشنوگل» برویم. پیش از رفتن نیز از ساعت شروع سانس در پردیس سینمایی کوروش مطلع شده بودیم، اما متاسفانه وقتی به سالن مراجعه کردیم تا سینما مراجعه کردیم تا فیلم مرد نظرمان را ببییم متوجه شدیم که اثر مربوطه به نمایش در نمی‌آید به این توجیه که سالن تماشاگرانش به حد حساب نرسیده است، اما وقتی یک خانواه 5 نفره برای دیدن فیلمی به سینما می‌روند حتماً باید به آنها احترام گذاشته شود، به ویژه اینکه فیلم مربوطه کاری درباره شهدا غواص بوده است.

تهیه‌کننده فیلم «فرشتگان قصاب» ادامه داد: من نبود تماشاگر برای فیلم‌های دفاع مقدسی را به هیچ وجه به این امر مربوط نمی‌دانم که فیلم‌های مورد نظر مورد پسند تماشاگران نیست، بلکه دلیل آن را در دو امر بیان می‌کنم. ابتدا این‌که تبلیغات این قبیل آثار عموماً تلویزیونی است. این شکل از تبلیغ نیز نشان داده که کارکرد لازم را ندارد، بلکه تبلیغات مدرن و شهری می‌تواند اتفاقی خوب در این حوزه باشد. مطلب دیگر اینکه سالن‌هایی که به نمایش فیلم‌هایی چون «اشنوگل» اختصاص داده می‌شود، عموماً تک سانس هستند این وضعیت بدترین اتفاق ممکن برای یک فیلم سینمایی است، چون معمولاً این شکل اکران در حقیقت همان نمایش ندادن فیلم است، چون مردم نمی‌تواند ساعت و زمان خود را تنها برای یک مورد هماهنگ کنند.

وی با بیان این‌که سینمای امروز ما تحت اختیار فیلم‌های سخیف و سطحی است! گفت: اگر دقتی به روی فیلم‌هایی که روی پرده هستند داشته باشیم، متوجه خواهیم شد که اکثر کارها آنچنان که باید دارای کیفیت مطلوب نیستند، بلکه آثاری کم‌اهمیت هستند که نمی‌توان برای آن ارزشی هنری قائل شد، نکته تاسف‌آور اینجاست که این قبیل آثار اکران‌های بسیار خوبی را به خود اختصاص داده‌اند. این مطلب نشان می‌دهد سینمای امروز تمایل چندانی برای نمایش فیلم‌های ارزشی ندارد.

قهرمانی دلیلی کم لطفی به سینمای دینی و انقلابی را اینگونه توصیف کرد: راحت‌ترین کار برای اینکه به چرایی کم کاری در این حوزه بپردازیم این است که هنرمندان را مسئول وضعیت به وجود آمده بدانیم. رویکردی که به نظرم به هیچ وجه صحیح نیست، زیرا هنرمندان ما به شدت به این گونه مضامین علاقمند هستند و سینماگران بسیاری وجود دارند که می‌خواهند در این عرصه کار کنند، اما وقتی حمایتی از آنها نمی‌شود چگونه با دست خالی می‌توان انتظار کار کردن از آنها را داشت. برای نمونه خودم را مثال می‌زنم. من چندین طرح و فیلمنامه درباره مدافعان حرم داشتم که به هر کجا آنها را ارجاع می‌دانم جواب مثبت دریافت نمی‌کردم. این بی‌توجهی در شرایطی بود که مدیران آن بخش‌ها همیشه داد حمایت از فیلم‌های ارزشی را سر می‌دهند!

وی متذکر شد: من دلیل کم توجهی مسئولان به این حوزه را در یک امر خلاصه می‌کنم، آنهم این‌که آنها دغدغه لازم را در این حزوه دارا نیستند و بیشتر حفظ صندلی مدیریت برای آنها اهمیت دارد، والا حداقل نهادهای دولتی و انقلابی از تولید کارهایی ارزشی حمایت می‌کردند، البته ممکن این این سوال پیش بیاید که در سینمای ما فیلم‌های دینی و انقلابی ساخته می‌شود؛ فیلم‌هایی که با حمایت مدیران ساخته شده، پس چگونه ما آنها را باید نقد کنیم؟ جواب این گفته این است که آثاری که عموماً در این عرصه ساخته می‌شود، توسط سینماگرانی است که با مدیران همسو هستند و به نوعی در یک جریان فکر قرار دارند. در چنین شرایطی نباید انتظار داشت که عدالت کاری رعایت شود و فرصت برای همه به صورت یکسان پیش آید.

قهرمانی در پایان با تاکید بر اینکه اگر ما به سینمای ارزشی بی توجهی کنیم در حقیقت جنگ نرم را باخته‌ایم گفت: رهبر معظم انقلاب با درایت خود بارها به ما درباره جنگ نرم تذکر داده‌اند. جنگ نرم بخش های متعددی دارد که یکی از آنها حمایت از کارهای ارزشی است، برای همین باور من این است