به گزارش خبرگزاری «حوزه» از اصفهان، آیت الله العظمی حسین مظاهری در پیامی به همایش آیتالله حاج سید محمدعلی صادقی«قدسسرّهالشّریف» اظهار کرد:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
این همایش که به منظور تکریم نام و یاد یکی از زعمای گرانقدر حوزۀ علمیّۀ اصفهان یعنی فقیه و اصولی محقّق و عالم جلیلالقدر مرحوم حضرت آیتالله آقای حاج سید محمدعلی صادقی«قدسسرّهالشّریف» تشکیل گردیده است، اقدامی شایسته و بایسته است و از اینرو از مرکز مدیریّت حوزۀ علمیّۀ اصفهان و دستاندرکاران این نشست گرامی تقدیر و تشکر میکنم و در این مجال، نکاتی را در خصوص شخصیّت و مکانت والای ایشان متذکّر میگردم:
اول: عمر نسبتاً کوتاه ولی مشحون از برکات حضرت آیةالله صادقی«رضواناللهعلیه» یکسره در ساحت «علم و عمل» مصروف گردید و بدین سبب خداوند سبحان به این شخصیّت عالیقدر، توفیقات بزرگی، هم در تدریس و گرما بخشیدن به حوزۀ علمیّه، و هم در تربیت شاگردان مبرّز، و هم در تألیف آثار علمی و تحقیقی مفید و متعدّد و هم در هدایت و ارشاد و دستگیری از اهل ایمان عنایت فرمود که همۀ این ابعاد مصداق روشن«ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظيم» است.
دوم: وزانت علمی و مکانت تقوایی این عالم عامل که مقبولیّت عامّه ایشان را در پیداشت تا به حدّی بود که پس از ارتحال حضرات آیات خادمی و مهدوی هرستانی«قدسسرّهما»، عملاً زعامت حوزۀ علمیّۀ کهن اصفهان، متوجّه این فقیه متّقی گردیده و از این جهت ایشان یکی از ارکان و استوانههای بزرگ روحانیّت و حوزۀ علمیّۀ اصفهان«صانها الله عنالحدثان» بودند.
و چرا چنین نباشد که: «يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبير«
سوم: حضور عالمانه و اخلاقی این عالم وارسته در اجتماع و اهتمام والای ایشان در ارتباط با مردم و رسیدگی به امور آنان از هدایت و ارشاد دینی گرفته تا دستگیری مستضعفان و مستمندان و نیز احداث و تأسیس مساجد در نقاط محروم و نظایر این اقدمات هدایتگرانۀ مردمی و اجتماعی، ایشان را درمیان اهل ایمان نیز محبوب و مقبول ساخته بود؛ و از این حیث نیز مصداق آیۀ شریفۀ«الَّذينَ يُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَ يَخْشَوْنَهُ وَ لا يَخْشَوْنَ أَحَداً إِلاَّ اللَّهَ وَ كَفى بِاللَّهِ حَسيبا» بودند.
چهارم: همراهی ایشان با نهضت شکوهمند امام راحل عظیمالشّأن «قدسسرّهالشّریف» نیز یکی دیگر از نقاط روشن زندگی این عالم جلیلالقدر است: «فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدينَ عَلَى الْقاعِدينَ أَجْراً عَظيما».
پنجم: سالهای پایانی عمر شریف این عالم صالح صابر با رنج و مرارت بیماری گذشت و ایشان با روحیۀ والای صبر و شکر، آن را پشت سر مینهادند: «وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ ذلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُور».
ششم و نکتۀ پایانی آن است که: شخصیّت و منش و سیرۀ این عالم پارسا، نیاز جدّی امروز حوزههای علمیّه و عموم فضلا و روحانیون خصوصاً نسل جوان حوزوی است.
زندگی فضیلتآمیز این فقیه اخلاقی، آمیزهای از اهتمام بیوقفۀ علمی در کنار مجاهدت با نفس و التزام به تقوا و پارسایی و سپس تلاش فراوان برای تربیت طلّاب و تهذیب نفوس، همراه با حضور اجتماعی و مردمی و همّت در ارشاد و هدایتگری برای اهل ایمان، و صبر و بردباری در مواجهه با مصائب و مشکلات است.
اینها فضایل و صفات برجستهای است که آراستگی بدان، حاجت قطعی و بلکه وظیفۀ حتمی امروز طلاب و عموم روحانیّت است و برای اداء رسالتِ خطیری که بر عهدۀ آنان قرار گرفته است، تحلّی و تخلّق به این صفات و روحیّات، لازم و ضروری است و امید است طلّاب جوان راه روشن ایشان را که راه حق و فضیلت و پرهیزکاری است، بپیمایند و نوربخش و گرمابخش آیندۀ حوزه و روحانیّت باشند. انشاءالله.
از خداوند متعال علوّ درجات حضرت آیتالله صادقی«اعلیاللهمقامهالشّریف» را مسألت کرده و حشر ایشان با اولیای طاهرین و معصومین«صلواتاللهعلیهماجمعین» را خواستاریم. والسّلامعلیه و علیکم و رحمةالله و برکاته.
حسینالمظاهری
6 جمادیالاولی / 1439
4 بهمنماه / 1396