به گزارش خبرگزاری «حوزه» از بیرجند، این روزها آسمان، حال و هوای دیگری دارد. خورشید آقتاب سوزانش را بر دل ها می تاباند و باد نیز همراه با گرد و خاکی که به همراه دارد، گاهی ذراتش چشم ها را می سوزاند، خوشا به حال افرادی که قدم قدم با پای پیاده خود را به مأمن دل های عاشق می رسانند تا با بوسه زدن بر شبکه های ضریحش، توسلی به خاندان کرم کرده باشند.
آری... روزها و شاید هفته هاست که عاشقان سلطان سریر ارتضا، فوج فوج از هر قشری راهی شده اند تا ولادت امام هشتم را در میعادگاه ولایت حاضر شوند.
سختی راه قدم هایشان را سست نمی کند و گرمی هوا نیز مانع حرکت شان نشده است، همه ی اینها تنها عشقی است در سینه تک تک این عاشقان، که برای رسیدن به آن سختی ها را به جان می خرند.
خوب که بنگری از همه قشری حضور دارند؛ پیر و جوان، زن و مرد، کارمند و کاسب آمده اند تا بگویند برای عشق ورزیدن به ولایت و امامت همیشه در صحنه حاضراند، آمده اند تا غریب خراسان را ضامنی برای شفاعت شان قرار دهند.
آهسته آهسته قدم بر می دارند، گاهی می نشینند و گاهی با سرعت بیشتری به جلو می روند، یکی همگام با قدم هایش، اشک می ریزد، دیگری نیز با زمزمه های پی در پی راه نفسش را باز می کند.
در این میان حضور طلاب و روحانیون صفای دیگری دارد، دلت گرم می شود وقتی می بینی هنوز انسان های بزرگواری هستند که برای ترویج دین، مکان و زمان نمی شناسند و هر جا که جمعی باشد، این افراد هم برای ترویج فرهنگ دینی و سبک زندگی اسلامی حضور دارند.
امسال هم همچون سالهای گذشته، شاهد خیل عظیم کاروان‌های پیاده در جاده‌های منتهی به مشهد مقدس هستیم، جمعیتی که از مدت ها قبل با پای پیاده راهی شده اند و شور و شوق وصف ناپذیری را در چهره هایشان مشاهده می کنیم.
تنها ظهور امام زمان(عج) را از خدا می خواهم
زائر اولی که اولین باراست به پابوس امام هشتم می رود، حس و حالش را نمی تواند به زبان بیاورد و تنها قطره های اشک است که گونه اش را خیس می کند.
در خصوص هدفش برای حضور در پیاده روی زیارت امام رضا(ع) پرسیدم که این گونه پاسخ داد: بدون شک هر کس با هر نیتی آمده است و من هم با نیت سلامتی امام زمان(عج) پای در این راه نهادم و می دانم ثواب زیارت امام رضا(ع) با پای پیاده بسیار بالاست و این را نیز با هیچ چیزی در دنیا عوض نمی کنم.
پاهای تاول زده بر روی آسفالت های گرم و سوزان جاده خود نمایی می کرد. نوجوانی که عکس شهید مدافع وطن بر سینه اش نمایان بود از عشقش که زیارت ضریح فولاد بود سخن به زبان آورد و گفت: امیدوارم قدم های پیاده ما ذخیره ای برای آخرت باشد و در رستاخیز نیز دست گیرمان باشد.
طلبه جوان بیرجندی که برای زیارت شاه خراسان قدم در این سفر گذاشته بود، در گفت و گو با خبرنگار «حوزه» در بیرجند بیان می کند: پیاده روی یک حرکت بزرگ فرهنگی است که حس و حالی غیر قابل وصفی دارد و تجربه نکردن آن از دست دادن یک لذت واقعی است.
حجت الاسلام عابدینی با طلبیده شدنش برای زیارت امام رضا(ع) خاطرنشان کرد: در واقع بنده قصد سفر با پای پیاده در این ایام به حرم امام رضا را نداشتم ولی امام رئوف ما را طلبید که با پای پیاده به زیارتش برویم.
وی ادامه داد: این آرامش را مدیون شهدایی هستیم که جاشان را در طبق اخلاص گذاشتند و رفتند که ما بتوانیم امروز به پای پیاده میان تپه ها و کوه ها با امنیت قدم برداریم.
طلبه بیرجندی که هر لحظه قدم هایش را سنگین تر و تند تر بر می داشت، روحانیون را سربازان امام زمان(عج) دانست و خاطرنشان کرد: طلاب باید همانگونه که به تعبیری سرباز امام زمان(عج) مورد خطاب قرار می گیرند، باید خالصانه نه تنها خودشان را به سمت و سوی ارتباط بیشتر با خدا هدایت کنند، بلکه نوجوانان امروز را نیز باید به سمت شناساندن و الگوگیری از اهل بیت بکشانند.
در میان بحبوحه جمعیت، پیرمردی با کمری خمیده دیده می شد، که با عصایی لرزان گام بر می داشت، قدم هایش گاهی تند و گاهی آهسته بود، عزمش را جزم کرده بود تا هر طور شده به مشهد مقدس برسد، هر چند گرمی هوا عرق از چهره اش را سرازیر کرده بود، اما هیچ گونه سستی در گام هایش مشاهده نمی شد.
امید رضایی که سومین بار است برای سفر با پای پیاده عازم حرم می شد، در گفتگو با خبرنگار «حوزه» در بیرجند، می گوید: دیدن این صحنه ها باعث فراموشی خستگی می شود و لذتی که در پیاده روی وجود دارد با هیچ وسیله ای قابل درک نیست.
وی ادامه داد: احساسی که در این سفر داریم این است، که قدمی که بر می داریم انگار یک قدم به بهشت دنیوی که در این جهان خدا برایمان قرار داده نزدیک تر می شدیم و جانی دوباره می یابیم.
بغضی که در گلوی امید بود به یکباره می شکند و با چشمانی اشکبار می گوید: کاش می توانستم در کاروان یاران امام عصر(عج) پیاده روی کنم، اما افسوس که لایق این دیدار نیستم.
حجت الاسلام علیرضا نخعی، روحانی بیرجندی که همراه یک کاروان به این سفر آمده بود، پیاده روی در راه امام رضا(ع) را تمرین صبر و تحمل مشکلات خواند و گفت: این پیاده روی باعث می شود که نوجوانان به درستی سختی هایی که امام رضا(ع) در راه مدینه تا طوس کشیدند را اندکی درک کنند.
وی با اشاره به لباس‌های مزین شده به عکس شهید بصیری پور از طرف اعضای کاروان خاطر نشان کرد: با این کار ما شهدا را واسطه قرار دادیم تا ارزش و اثر گذاری کاری که انجام می دهیم، و همچنین ارزش شهدا در میان نوجوانان و جوانان بیشترشود.
این زائر حرم مطهر رضوی از عشقش به خاندان اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) می‌گوید و از آن حضرت می‌خواهد که گره از مشکلات همه افراد باز کند.
وی در پایان گفت: حلاوت و شیرینی این زیارت را تا آخر عمر فراموش نمی‌کنم و انشاء الله در سالهای آینده نیز این مسیر را با پای پیاده طی خواهم کرد.
گزارش: مسعود نوفرستی
