فائزه حسین خانی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، ضمن گرامیداشت فرا رسیدن هشتم اسفندماه، روز امور تربیتی و تربیت اسلامی اظهار داشت: آن چه مهم و قابل توجه است این که ما باید از همه ظرفیت های کشور در راستای مباحث تربیتی جامعه به خوبی استفاده کنیم، هر چند که ناگفته نماند که در همین راستا نواقص و ضعف های جدی داریم که باید آن ها را مرتفع سازیم.
وی افزود: از سویی متاسفانه در نظام رسانه ای ما به خصوص برنامه های رسانه ملی کمتر از منظر علمی به مباحث تربیتی ورود داشته ایم، ضمن آن که لازم است در این باره برای رسیدن به موفقیت مطلوب از ظرفیت های هنری و ادبیات و داستان و غیره نهایت استفاده را ببریم و ما حتی می توانیم از رنگ ها و تصاویر در بحث های رسانه ای به خوبی برای تبیین امور تربیتی بهره بجوییم.
وی خاطرنشان کرد: تمدن اسلامی اساساً بر محوریت علم می چرخد و این در حالی است که اصالت علم آموزی و محوریت علمی کمتر در رسانه های ما به خصوص رسانه ملی دیده می شود، حتی در مورد علمای بزرگی همچون شیخ بهایی نیز وقتی فیلم و مستندی تولید می شود، کمتر به ابعاد علمی کار آن ها پرداخته می شود و این ضعف را ما در رویکرد تربیتی نیز گاه شاهد هستیم.
این کارشناس امور رسانه ای همچنین گفت: در حوزه رسانه ای لازم داریم که نگاه و رویکرد تربیتی حاکم باشد، ضمن آن که متاسفانه ما در شبکه های صدا و سیما گاه با کارشناسان و مجریانی روبرو هستیم که سواد مناسبی ندارند و این ضعف سواد و شناخت مانع از آن می گردد که اهداف تربیتی در مواجهه با مخاطب به درستی دنبال شود.
وی بیان داشت: صدا و سیما به تعبیر امام راحل باید دانشگاه عمومی باشد اما به راستی از منظر تربیتی معدود برنامه هایی مثل درس هایی از قرآن با حضور چهل ساله حجت الاسلام و المسلمین قرائتی است که توانسته به معنای واقعی کلمه پرمخاطب و موثر باشد و ما در این باره برنامه شاخص دیگری به این صورت نداریم.
وی گفت: واقعیت آن است که ما در حال حاضر چندان برنامه هایی از صداو سیما نمی بینیم که نشان دهنده دانشگاه عمومی بودن رسانه ملی باشد و این یک ضعف جدی است که کارشناسان و نخبگان دلسوز باید برای حل آن چاره ای جدی بیندیشند.
حسین خانی یادآور شد: از سویی در برنامه های خانواده محور نیز کمتر به شکل عملی، مهارت های ناظر به سبک زندگی به خصوص در مباحث تربیتی و اخلاقی مورد توجه قرار می گیرد و این در حالی است که بی شک صرف پُر کردن آنتن تلویزیون خیلی هنر نیست، بلکه ما باید بتوانیم مهارت های زندگی را در رسانه ملی به گونه ای مورد توجه قرار دهیم که در درون خودش اهداف و آمال تربیتی نیز دنبال شود.
وی ابراز داشت: به ویژه آن که عملاً نقش خانواده ها در تربیت فرزند به نسبت گذشته بسیار کمتر شده و الان تلویزیون و رسانه های جمعی نقش اصلی را در تربیت بچه ها برعهده دارند.
عضو هیئت مدیره انجمن سواد رسانه ای طلاب همچنین افزود: باید در زمینه اعتقادات و مباحث فرهنگی و تمدنی یک نگاه منسجم در رسانه ملی وجود داشته باشد و این ها اگر به شکل هدفمند باشد نقش مهمی در رشد تربیتی مخاطبان دارد.
وی با اشاره به این که اهمیت سبک زندگی در دنیای کنونی روز به روز بیشتر می شود و در این باره نباید از ضرورت مباحث تربیتی و چگونگی ارایه آن ها برای گروه های سنی مختلف غافل شد، اظهار داشت: به خصوص در رابطه با بچه ها ما باید برنامه ریزی خاصی در قبال شبکه کودک و نوجوان داشته باشیم و پس از آن شبکه های خانواده محور مثل شبکه دو سیما حائز اهمیت است و این که می بایست تولید محتوای برآمده از مباحث نظری و تئوریک را در قالب های جذاب رسانه ای برای مخاطب بیان کنیم.
۳۱۳/۸
