به گزارش گروه ترجمه خبرگزاری «حوزه»، می توان بدون تردید گفت که رمضان زیباترین و جالب ترین ماه در بوسنی و هرزگوین، یکی از شناخته شده ترین کشورهای اروپایی، محسوب می شود، به طوری که حتی غیرمسلمانان نیز از فعالیت ها و مراسم های قبل و بعد از ماه رمضان نقل می کنند. و مردم برنامه هایشان را بر اساس رویدادهای این ماه برنامه ریزی می کنند، ساعات کار براساس آن تنظیم شده و حداقل دو روز مرخصی برای عید اختصاص می‌یابد.

آماده شدن برای رمضان

آماده سازی برای ماه رمضان مدتی قبل از شروع ماه آغاز می شود ، مسلمانان مساجد را تمیز می کنند و جوانان و داوطلبان به تزئین و زیباسازی مسجدهای محله می پردازند. با تایید ماه رمضان توسط دولت، جشن ها و اعیاد به شیوه های مختلف در بوسنی آغاز شده و فانوس ها و چراغ ها را می توان همه جا مشاهده کرد.

بیدار شدن برای سحری

در بوسنی هنگام رمضان، شور زندگی به شکل متفاوتی تغییر می کند. و روز با خوردن سحری آغاز می گردد. چراغ های متعدد در خانه ها و آپارتمان ها شب تیره را نورانی کرده و تضادی میان تاریکی کیهانی و چراغ هایی که در تک تک ساختمان ها روشن شده به وجود می آید.

همسایگان با هم تماس می گیرند و همدیگر را برای سحری بیدار می کنند. در قدیم وظیفه بیدار کردن مردم به عهده تلال بود، مردی که در خیابان ها راه می رفت و بارها و بارها با صدای بلند مردم را به برخاستن و سحری خوردن تشویق می کرد، به این فرد «تلال» می گفتند که هم اکنون این رسم دیگر وجود ندارد.

غذاهای رمضانی

«سومون» یکی از نان های شیرین محبوب مردم بوسنی است که مردم آن را سحرها می خورند. و یکی از خوردنی های سنتی است که در ایام ماه مبارک رمضان تهیه می شود.  نانی گرد و معطر که روی آن  را دانه های سیاه ریخته و هنگامی که به طور تازه پخته می شود بوی فوق  العاده ای دارد. و هم روزه داران و هم دیگران از خوردن آن لذت می برند.

رمضان در اینجا عادات خاص خودش را دارد. به عنوان مثال از آنجا که همه می خواهند شیرینی سومون تازه و گرم بخورند صبر می کنند تا ساعت آخر و کمی پیش از افطاری آن را بخرند. اگرچه سومون را بیشتر برای سحری می‌خورند اما خوردن آن در افطار نیز مرسوم است.

این مسئله تصویر جالبی را در خیابان های سارایوو (پایتخت بوسنی) ایجاد می کند. صف های طولانی مردم در مقابل نانوایی ها با سبد که به بحث و گفتگو می پردازند و  چهره های نگران و عصبی که به ساعت نگاه می کنند و گاهی سرعت ترافیک را نیز کم می کند؛ خودش یک آزمایش خویشتن داری است.

یکی دیگر از ویژگی های آشپزی در ماه رمضان غذای اشتها آور دیگری به نام «توپا» است که از پنیر (گاهی اوقات از چندین نوع پنیر مختلف) کره و احتمالاً تخم مرغ و برخی از محصولات لبنی دیگر تهیه شده ، تقریباً اجباری افطار محسوب می شود. در حالی که می توان آن را با یک قاشق غذا خورد ، روش سنتی مصرف آن با نان سومون است.

مصرف این وعده غذایی خاص توسط برخی به عنوان مهمترین مقصر افزایش وزن در ایام رمضان در بوسنی محسوب می شود. مصرف خرما نیز در ایام رمضان زیاد است.

کشور بوسنی پس از جنگ شاهد درگیری میان سه اسلام «سنت گرا»، «مدرن» و «سلفی بوده است.  متاسفانه سلفیت در بخش هایی از بوسنی در حال پا گرفتن بوده و با وجود مقاومت دو اسلام دیگر، سلفین تا حدودی به برخی نهادها و مردم نفوذ کرده است و این مسئله در سنت های رمضانی بوسنی نیز تاثیراتی گذاشته است. و نمازخواندن و عبادت ها را تحت تاثیر قرار داده است. صرف نظر از تعیین زمان آغاز و پایان ماه رمضان که خودش میان این گروه ها اختلافاتی به وجود آورده است.

صدقه دادن در رمضان

هنگامی که شروع ماه رمضان توسط دولت تأیید می شود ، اشکال مختلف جشن در بوسنی آغاز می شود و شما می توانید فانوس ها و چراغها را در همه جا مشاهده کنید.

تکافل (حمایت مالی از نیازمندان) و پرداخت بدهی افراد بدهکار، صدقه دادن و خیریه از دیگر فعالیت های رمضانی مردم بوسنی و هرزگوین است.

سفره های افطاری

در بوسنی ، مائده الرحمان (میز رحمت) مردم از همه مذاهب را گرد هم می آورد و خانواده ها ، بستگان و همسایگان همه دعوت می شوند.

ارگ تاریخی زرد یکی از زیباترین مکان هایی است که مردم بوسنی برای افطار انتخاب کرده اند و با توجه به چشم انداز زیبا، از آنجا می توان صدای اذان و  صدای توپ اعلام زمان افطار را شنید.

شلیک توپ سنتی است که در قرن بیستم شکل گرفت و در دوره ای پس از جنگ جهانی دوم، به دلیل ممنوعیت شلیک توپ، متوقف شد. این سنت دو سال بعد از جنگ بوسنی و هرزگوین ، در سال ۱۹۹۷ میلادی دوباره زنده شد.

 بازارهای شلوغ

در ماه رمضان در بوسنی و هرزگوین ، بازارها شلوغ می شوند زیرا دوره بین ظهر و بعد از ظهر شاهد تقاضای زیاد روزه دارانی است که سبزیجات ، گوشت و حبوبات خود را خریداری می کنند و نیاز به تهیه افطار قبل از اذان مغرب را دارند. سیاستمداران و شخصیت ها در ماه رمضان در بوسنی دعای تراویح را در سراسر کشور بدون امنیت شدید اقامه می کنند.

پس از نماز افطار و تراویح، کافی شاپ ها درهای خود را در مقابل مردم شهر و گردشگران کشورهای مختلف باز می کنند.

قهوه

یکی از اصلی ترین مواردی که بوسنیایی ها را متمایز می کند ، ارتباط قاطع آنها با قهوه است. قهوه یک نوشیدنی ملی است و همه خانواده ها برای خرد کردن و تولید قهوه دستگاه های مس دستی دارند.

قرآن خوانی و جشنواره رمضان

یکی از اصلی ترین عادت های روزمره مردم بوسنیایی ها در ماه رمضان شامل خواندن قرآن در دوره از ظهر تا بعد از ظهر است. این به بوسنیایی هایی که عربی بلد نیستند اجازه می دهد تا به زبان عربی به قرآن گوش دهند. در پایتخت ، سارایوو ، جشنواره ای در ماه رمضان برگزار می شود تا بسیاری از فعالیت های فرهنگی ، اجتماعی و مذهبی مانند افطار گروهی ، نمایش ها و کلاس های مساجد را ارائه دهد. این جشنواره از روز اول ماه رمضان در ارگ زرد آغاز می شود. این فعالیت ها در ساختمان های مختلف تاریخی در شهر ادامه دارد.