به گزارش خبرگزاری حوزه، سهیل اسعد، روحانی آرژانتینی و طلبه فعال در عرصه تبلیغ دین اسلام در پنجاه و نهمین نشست از سلسله نشستهای مجازی "کرونا و زندگی مؤمنانه" که به همت دانشکده الهیات پردیس فارابی دانشگاه تهران و جهاد دانشگاهی واحد قم برگزار شد، با ارائه بحث " صبر و استقامت در برابر سختیها و ناملایمات در دوران کرونا" عنوان کرد: متأسفانه آنچه با عنوان ایمان تصور مردم است این است که ایمان را یک بحث قلبی، تفکری یا ذهنی و عقلی میدانند؛ این تعاریف از ایمان درست است که ایمان معرفت و ادراک حقیقت و یقین در قلب و تعهد انسان در مقابل واقعیت است اما آنچه ایمان بهعنوان یک ارزش در تجربه بشری میتواند معرفی شود زندگی با ایمان است یعنی ایمانی که اقتضائات و تجلیات عملی دارد.
وی ادامه داد: ایمان باید تبدیل به عمل صالح شود و به همین دلیل قرآن کریم هنگام سخن گفتن از ایمان در کنار آن عمل صالح را آورده است و جا دارد تعریف ایمان را از حالت نظری و معرفتی در من جامعه و زندگی انسانها وارد کنیم و وجود انسان را باید ایمان متحول کند و قلب، فکر و رفتار ما باید ایمانی باشد.
این فعال آرژانتینی بیان کرد: انسان مؤمن چون فهمش از واقعیت متفاوت از عموم مردم در دنیا است، ما مسلمانان که ادعای ایمان و زندگی مؤمنانه داریم باید چگونگی رفتار با واقعیتها را بدانیم؛ موضعگیری انسان مؤمن در برابر بلا و مصیبت منفی و زشت نیست و در مقابل هر واقعیت باید بهگونهای مدیریت کنیم که آن را بهصورت منفی تفسیر نکنیم.
شیخ سهیل گفت: پیامبر اکرم(ص) گفت: موضعگیری انسان مؤمن در مقابل نعمتها شکر و در مقابل قضا و تقدیر الهی تسلیم و در مقابل بلا صبر است؛ اسلام یک منظومه فکری است که قوانین و ارزشهایی دارد و برای هرلحظه زندگی تعالیمی آورده که چگونه رفتار کنیم اسلام در برابر بلا صبر را بیان کرده و موضعگیری زندگی مؤمنانه در برابر بلا رضایت، تسلیم و صبر است.
این طلبه آرژانتینی با اشاره به اینکه صبر برای تعالی، تکامل و رشد انسان مفید است، ادامه داد: صبر از مفاهیم مهم زندگی مؤمنانه است و در روایتی داریم که نصف ایمان صبر و نصف آن شکر است و انسانی که درک میکند وجودش برای امتحان است و آسایش کامل در این دنیا وجود ندارد.
وی اظهار کرد: صبر کردن یعنی اینکه ما ناراحت نشویم و به خاطر امثال کرونا کل زندگیمان را زیر و رو نکنیم و صبر همان انضباط نفس است بلا، فقر و مرگ جزئی از تجربه بشری است و خلق حیات و این زندگی دنیایی امتحان و بلا است.
سهیل اسعد اضافه کرد: کسی که قلب صبور ندارد با آمدن کرونا نمیداند باید چه کند و مشکلات زیادی گریبان گیرش میشود، یکی از صفات زندگی مؤمنانه این است که تحلیل و تفسیر واقعی از بلا داشته باشد و بداند زندگی دنیا امتحان است.
مبلغ مسلمان آرژانتینی با تأکید بر یادآوری تعالیم مدرسه صبر زینبی، ابراز کرد: هر وقت در امتحان دنیایی خداوند با بلا و مصیبت ما را امتحان کن موضعگیری انسان مؤمن باید صبر باشد.
وی گفت: با آمدن کرونا به معنای واقعی ضعف و عجز بشری پی بردیم و به نظر بنده دوره انسانشناسی عملی و فرصت تأمل و ذکر الموت است؛ مرگ در این ایام آنقدر طبیعی شده که ما هرروز مجبوریم به آن فکر کنیم.
شیخ سهیل با اشاره به اینکه کرونا نعمتی برای تذکر، معرفی دنیا، شناسایی انسان و درک واقعیت است، یادآور کرد: فکر و خیال ما این بود که دنیا زیبا و جذاب است اما با آمدن کرونا زشتی دنیا برای همه انسانها ملموس شده است که این درس عملی دنیا شناسی است که در روایات آمده بود که دنیا موقت و بد است، با آمدن کرونا یک شبه درس عملی دنیا شناسی را آموختیم.
مبلغ مسلمان آرژانتینی تصریح کرد: به دلیل تعلق و حب به دنیا، بلا وارد زندگی میشود و تجربه شیرین دنیا را برای انسان تبدیل به یک تجربه تلخ و دنیا را در دید انسان تاریک میکند تا خودش از دنیا متنفر و بیزار شود و این همان مزیت بلا است.
وی با بیان اینکه کرونا در زندگی مؤمنانه فرصتی برای انسانشناسی و دنیا شناسی است، گفت: وقتی انسان ضعیف بودن خودش و موقتی بودنش را در این دنیا بهصورت عینی مشاهده کرد، باید به سمت جایی برود که خلأ وجود ندارد و به خدایی مرتبط شویم که همه خلأها و ضعفها را جبران کند و وقتی به خدا مرتبط شدیم مرگ و حیات برایمان فرقی ندارد.
این طلبه جامعه المصطفی، با اشاره به اینکه حقیقت محروم بودن در مقابل آزادی را در این ایام کرونا بهخوبی درک کردیم، افزود: شکر گذاری در اسلام دارای چند بعد است که یک بعد آن همان قدردانی و داشتن قلب شاکر است و قلب ما بفهمد که انسان هیچ است و باید عبد شکور باشد؛ مرحله بعدی سجده و لفظ الحمدالله است.
سهیل اسعد یادآور کرد: کرونا به ما آموخت قدردان باشیم که این همه سال سلامتی، زندگی طبیعی و رفتوآمدهای راحت و بدون استرس داشتیم و متوجه اینها نبودیم.
انتهای پیام