علیرضا بهرامی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه،‌با اشاره به این که انتظار مخاطبان از رسانه ملی، تولید و پخش برنامه ها و سریال های باکیفیت و جذاب است، اظهار داشت: این که تا وقتی این مباحث مطرح می شود، فوراً اذهان را به سمت کاهش بودجه سوق می دهند، درست نیست چرا که مساله بودجه آن هم به خصوص در شرایط کرونایی، مساله همگانی کشور است و صرفاً مربوط به یک بخش و یا یک عرصه خاص نیست.

وی افزود: به نظر بنده، مهم تر از بحث بودجه، نحوه ی مدیریتی است که در بسیاری از نهادها و وزارتخانه ها همچون وزارت ارشاد، صدا و سیما و ... انسان مشاهده می کند، به طوری که به عنوان مثال در این شرایط کرونایی، ما در بین این همه مدیر و مشاور و معاونی که بعضاً حقوق های آن چنانی هم می گیرند اندک خلاقیتی نمی بینیم که مثلاً برای وضعیت آشفته تئاتر که در حال ورشکستگی است، چاره اندیشی کنند و به داد هنرمندان این عرصه برسند که بسیاری از آن ها وضع معیشتی ناگواری دارند.

وی همچنین گفت: در چنین اوضاع و احوالی، گویا تمام هم و غم برخی از مدیران فرهنگی و هنری کشور نیز این است که به هر طریقی که شده جشنواره های هنری را برگزار کنند چرا که در اینجا سودش به خودشان برمی گردد و به عنوان مثال دبیران همایش ها و جشنواره ها، پول های قابل توجهی به عناوین مختلف به جیب می زنند و در این میان منفعتی نیز البته به هنرمندان واقعی نمی رسد.

کارشناس و تحلیلگر سینما و تلویزیون همچنین بیان داشت: در بحث مربوط به صدا و سیما آنچه قابل تأمل است و معمولاً نسبت به آن غفلت می شود، این است که تلویزیون با همان دست فرمان سابق، به دنبال تولید محتوا و سریال است و حال آن که امروزه شرایط نسبت به دهه های گذشته کاملاً فرق کرده و مدیران رسانه ملی باید این قضیه را حقیقتاً درک کنند.

وی افزود: زمانی تلویزیون به نوعی رسانه ای بی رقیب بود، اما امروز رقبای جدی مثل شبکه نمایش خانگی، فضای مجازی و شبکه های اجتماعی و نیز شبکه های ماهواره ای دارد اما به نظر می رسد که مدیران رسانه ملی هنوز تمهیدی مشخصی ندارند که در شرایط رقابت جدی چطور رفتار کنند که قافیه را به رقبا نبازند.

بهرامی ابراز داشت: متاسفانه با همان سیاست ها و برنامه های کلیشه ای سابق، کارها پیش می رود و لذا موفق هم نیست و اگر دقت کنیم تقریباً در هر ماه یا فصل، شبکه های مختلف تلویزیون، سریال های تولیدی پخش می کنند که بسیاری از آنها متاسفانه موفق نیستند و باید این ها به درستی ارزیابی و آسیب شناسی شود.

وی افزود: این که به عنوان مثال کارگردان شاخصی همچون حسن فتحی که برخی سریال های ماندگار تلویزیون را وی تولید کرده، به سمت کار در شبکه نمایش خانگی سوق یافته و در آن جا سریال موفق تولید می کند، نشان می دهد که دست تلویزیون تا حدودی از وجود کارگردان های کاربلد و حرفه ای خالی شده و این در حالی است که برخی مدیران تلویزیون به زور برخی نظرسنجی ها که دقیق هم نیست می خواهند اوضاع را طور دیگر نشان دهند.

منتقد سینما و تلویزیون همچنین گفت: با این همه، آن چه مسلم است این که کارکرد و ضریب نفوذ تلویزیون را هیچ رسانه دیگری ندارد و لذا ما امیدواریم که مدیران و مسئولان رسانه ملی به فکر رفع نواقص بیفتند تا بار دیگر شاهد تولید و پخش سریال ها و آثار قوی از تلویزیون باشیم.

وی در خاتمه بیان داشت: از این نکته همه نمی توان غفلت کرد که به هر حال و با همه نقص هایی که به تلویزیون و مدیران آن وارد است، همچنان این رسانه به نسبت دیگر رسانه ها و مدیوم ها قابل اعتمادتر است و انسان راحت تر می تواند به همراه خانواده خود پای تلویزیون بنشیند.

۳۱۳/۸