جمعه ۲ آذر ۱۴۰۳ |۲۰ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 22, 2024
کد خبر: 935061
۶ دی ۱۳۹۹ - ۱۶:۲۵

حوزه/بیست و پنجمین قسمت از فصل جدید برنامه «نقد سینما» جمعه‌شب ۵ دی‌ماه روی آنتن شبکه پنج رفت و دراین قسمت از برنامه علاوه‌بر نقد و بررسی کارنامه داریوش مهرجویی از منظر «اندیشه و تفکر در سینما»،‌ آخرین وضعیت معیشت سینماگران در سایه بحران کرونا با حضور سید غلامرضا موسوی رییس اتحادیه صنف تهیه کنندگان سینمای ایران، مورد بررسی قرار گرفت.

به گزارش خبرگزاری حوزه، بیست و پنجمین قسمت از فصل جدید برنامه «نقد سینما» جمعه‌شب ۵ دی‌ماه روی آنتن شبکه پنج رفت. در این قسمت از برنامه علاوه‌بر نقد و بررسی کارنامه داریوش مهرجویی از منظر «اندیشه و تفکر در سینما»،‌ آخرین وضعیت معیشت سینماگران در سایه بحران کرونا با حضور سید غلامرضا موسوی رییس اتحادیه صنف تهیه کنندگان سینمای ایران، مورد بررسی قرار گرفت.

بخش پایانی برنامه «نقدسینما» جمعه ۵ دیماه،  میز آموزش فیلمسازی بهروز افخمی بود که در گفتگو با امیر مافی و در ادامه مباحث مرتبط با فیلمنامه‌نویسی نکاتی را در این حوزه مطرح کرد.

وی در ادامه نکات خود درباره دو فیلم «پدرخوانده» و «پالپ فیکشن» بر اهمیت «تجربه کردن امری که پیش‌تر از آن بی‌اطلاع بوده‌ایم» در هر دو فیلمنامه تأکید کرد.

افخمی ادامه داد: جمله‌ای منسوب به حضرت علی(ع) است که گویا از ضرب‌المثل‌های عربی بوده است که «تجربه از علم بالاتر است». داستان‌پردازی در هر شکلش چه مکتوب و چه در قالب فیلم، همین کار را می‌کند؛ ما را وادار به تجربه می‌کند. کمااینکه هیچکاک می‌گوید قضیه مانند شهربازی است. شما پول می‌دهید و سوار ابزارهایی می‌شود که وضعیت خطر، تصادف و غیره را تجربه کنید، اما به خودتان لطمه‌ای نخورد. یعنی اگر بدانید به شما صدمه نمی‌خورد، دوست دارید همه این‌ها را تجربه کنید. وقتی ما فیلم حادثه‌ای می‌بینیم، داریم وضعیت آدم‌هایی که درگیر سیل، زلزله و یا جنگ شده‌اند را تجربه می‌کنیم، بدون آنکه به خودمان صدمه بخورد.

وی افزود: فیلمسازی و داستان‌پردازی این است که مخاطب را به تجربه‌ای دعوت کنید. البته فیلم‌سازی فانتزی هم داریم که تجربه خیالی به مخاطب می‌دهد. هیچ مانعی هم نیست که فیلم‌هایی کاملا فانتزی بسازیم. اما تعداد زیادی از مخاطب را از دست می‌دهید. فانتزی در داستان‌نویسی مانند گوشه‌ای در شهر بازی است که موتورسواری روی دیوار می‌چرخد. عده‌ای وارد شهر بازی می‌شوند اما هیچ گاه سراغ آن موتورسوار نمی‌روند، عده‌ای اما فقط بلیت می‌خرند که سراغ آن موتورسوار بروند.

افخمی در ادامه گفت: این یک قاعده عقلی است؛ هرکس از شما بشنود که داستانی دارید که خودتان به‌خاطرش تاوان داده‌اید و می‌خواهید آن را برای دیگران تعریف کنید، پای حرف‌تان می‌نشیند. اما اگر به‌کسی بگوییم می‌خواهم تو را نصیحت کنم، یا عقایدم را برایت بگویم، قاعدتا نمی‌توانید برای چنین چیزهایی از کسی پولی بگیرد. حتی شاید مجبور شوید پولی هم بدهید تا پای حرف‌تان بنشینند.

صحبت درباره تفاوت فیلم واقع‌گرا و فانتزی، بخش بعدی این گفتگو را به خود اختصاص داد. افخمی در این بخش تأکید کرد: فیلم «پالپ فیکشن» یک فیلم کاملا واقع‌گرا اما مملو از فانتزی و تخیل برآمده از مصرف مواد مخدر است. انگار بسیاری از شخصیت‌ها در دنیای خیالی و هپروتی سیر می‌کنند.

افخمی در ادامه به آنالیز یکی از سکانس‌های اصلی فیلم «پالپ فیکشن» پرداخت.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha