به گزارش خبرگزاری حوزه، در صفحه مجازی مرحوم استاد علامه محمدتقی جعفری بخشی از سخنان آن مرحوم در سمینار حقوق بشر با موضوع «حق کرامت انسانی» در مهر سال ۱۳۶۹ منتشر شده است. مرحوم علامه در این سخنان می‌گوید:
هر نظام حقوقی که درصدد دفاع از آزادی قلم و بیان برآید، حتماً باید این قضیه را مورد دقت قرار بدهد که آزادی مطلق در بیان و قلم ممکن است موجب توهین به شرافت انسان‌ها و مقدسات مقبول و معقول جوامع انسانی گردد. بدان جهت که ما آزادی قلم را مانند دیگر آزادی‌ها به عنوان وسیله‌ای بسیار عالی و مناسب برای وصول به هدف‌های والای انسانی می‌دانیم، لذا آزادی قلم را با کمال اهمیت حیاتی که به آزادی قائل هستیم، مشروط به آن می‌دانیم که موجب اهانت و اخلال بر شرف و کرامت انسان‌ها نباشد.
این است دیدگاه اسلام دربارۀ آزادی که با اهمیت‌ترین نعمت خداوندی برای حرکت به سوی کمالات تلقی می‌شود.
متأسفانه حقوق بشر از دیدگاه ملل متحد این نکته را دربارۀ آزادی، مخصوصاً آزادی قلم و بیان مراعات ننموده است. این نظام حقوقی که یک محصول عالی از فرهنگ‌های حقوقی و سیاسی قرون و اعصار گذشته نامیده شده است، به تناقضی که ناشی از الزام همۀ انسان‌ها به مراعات و حراست کرامت و حیثیت انسان‌ها از یک طرف و تأکید جدی به آزادی قلم و بیان بدون کمترین محدودیت و به اصطلاح حقوقی با اطلاق بسیار گسترده از طرف دیگر منتهی گشته، اشاره نداشته است.
اینجانب این مسئله را با بعضی از متخصصان حقوق مخصوصاً صاحب‌نظران حقوق بشر در کنفرانسی که در فیلیپین تشکیل شده بود در میان نهادم و آنان پاسخی که مطرح کردند جز تکرار مدعا که حتماً باید کرامت انسان‌ها مختل نشود و مورد اهانت قرار نگیرد چیزی در بر نداشت. لذا امیدوارم که صاحب‌نظران حقوق و مخصوصاً متخصصان شرقی و غربی حقوق بشر، این مسئله را کاملاً جدی تلقی نموده و درصدد توضیح و اصلاح آن برآیند.
جعفری، محمدتقی، سخنرانی در سمینار حقوق بشر با موضوع «حق کرامت انسانی»، دانشگاه تهران، مهرماه ۱۳۶۹؛ پیام خِرد، ص ۱۲۵ و ۱۲۶
