به گزارش خبرگزاری حوزه، خانم سیده نفیسه حسینی، طلبه مرکز تخصصی عالی الزهرا(س) از گلستان با اشاره به اثر برگزیده خود در جشنواره بانوی کرامت با عنوان «حکم فقهی تصویرگری و مجسمه سازی در فقه امامیه»، اظهار داشت: در نگارش این تحقیق به بررسی حکم فقهی شاخه ای از هنر به نام تصویر و تجسم پرداخته شده است.
وی با بیان این که موضوع اثر در ابتدا یکی از دغدغه های بنده به دلیل علاقه شخصی در بحث هنر نقاشی بود، افزود: این زمینه ای را به وجود آورد برای رسیدن به پرسش هایی که در جامعه در خصوص بحث نقاشی و مجسمه سازی وجود داشت و به دنبال جواب به آن پرسش ها به ویژه در بحث حرمت مجسمه سازی شکل گرفت.
این برگزیده جشنواره بانوی کرامت از گلستان خاطرنشان کرد: در روند این تحقیق به این نتیجه رسیدم که مجسمه سازی در گذشته های دور به ویژه در عصر وحی و صدور روایات با توجه به پیشینه و جوّ حاکم بت پرستی امکان بهره گیری صحیح از آن نبود و یا بسیار ناچیز بود.
وی ادامه داد: اکنون با گذشت قرن ها و از بین رفتن و فراموش شدن فرهنگ بت پرستی در جامعه های اسلامی از یک سو و امکان بهره وری های مباح و عقلایی از مجسمه مانند: تزئینات، حفظ آثار و تاریخ گذشته ملت ها، تجلیل و تکریم بزرگان و شخصیت های ملی، قومی و مذهبی، انتقال پیام های فرهنگی و دینی از سوی دیگر، هر فقیه و محققی را وا می دارد تا منابع فقهی و فتاوای گذشتگان را دوباره به بوته بررسی بگذارد.
خانم حسینی بیان داشت: در همین راستا بنده هم در این تحقیق پایانی به بررسی حکم فقهی مجسمه سازی و نقاشی از دیدگاه آیات و روایات پرداختم و در رابطه با این موضوع در سالهای بعد تحقیقات کامل تر و دقیق تری از سوی دیگران انجام شد.
چکیده تحقیق پایانی برگزیده جشنواره بانوی کرامت
در نگارش این تحقیق به بررسی حکم فقهی شاخه ای از هنر به نام تصویر و تجسم پرداختیم. این تحقیق به بازشناسی جایگاه مجسمه و نقاشی در فقه اسلامی با مراجعه به منابع فقهی و رجالی امامیه و بررسی ادله جواز و حرمت آنها پرداخته است.
از بررسی های انجام شده در روایاتی که دلالت بر منع وحرمت داشت این نتیجه بدست آمد که دلیل علماء در اتخاذ جانب حرمت به خاطر ترس از افتادن در دام شرک یا بت پرستی بوده است که در محیط کنونی جامعه این ملاک ها صادق نیست وبا جواب دادن به ادله حرمت حکم به جواز آن ثابت خواهد شد.
