دوشنبه ۵ آذر ۱۴۰۳ |۲۳ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 25, 2024
دین و اخلاق

حوزه/ برگزیده جشنواره علامه حلی از گلستان گفت: دین در اصطلاح به معنای اعتقاد به آفریننده­ ای است که برای جهان و انسان، دستورات عملی متناسب را به ارمغان آورده است و اخلاق عبارت است از ملکه­ ای نفسانی که به اقتضای آن، فعلی به سهولت و بدون نیاز به فکر کردن از انسان صادر می شود.

 به گزارش خبرگزاری حوزه،خانم اکرم میرعرب رضی، طلبه مدرسه علمیه خواهران سعدیه رامیان با اشاره به تحقیق پایانی برگزیده خود در جشنواره علامه حلی با عنوان «رابطه دین و اخلاق»، اظهار داشت: این تحقیق در شش فصل به بررسی رابطه دین و اخلاق در زندگی انسان ها پرداخته است.

وی افزود: در فصل اوّل این تحقیق با عنوان بررسی مفاهیم کلیدی، به تبیین مفاهیم لغوی و اصطلاحی دین و اخلاق پرداخته شده است و در فصل دوّم با عنوان گزارش تاریخی، از رابطه دین و اخلاق در دنیای غرب و ­جهان اسلام گزارشی ارائه شده است.

این برگزیده جشنواره علامه حلی از گلستان با اشاره به فصل سوم تحقیق پایانی، ادامه داد: در این فصل پشتوانه­ های اخلاق در دین مورد بررسی قرار گرفته و در فصل چهارم نیز خدمات دین در قلمرو اخلاق مورد تحقیق واقع شده است.

وی خاطرنشان کرد: در پنجمین فصل تحقیق نیز رابطه­ دین و اخلاق از دیدگاه عدلیه و غیرعدلیه و آقایان مصباح، سروش و مطهری مطرح گردیده است.

خانم میرعرب رضی با بیان این که در فصل ششم که مهم­ترین بخش تحقیق را تشکیل می­ دهد، رویکرد­های قلمرو دین در عرصه اخلاق مورد واکاوی قرار گرفته است، گفت: در این فصل وابستگی­ های دین به اخلاق و نیازمندی­ های اخلاق به دین نیز بررسی شده است.

چکیده تحقیق:

دین در اصطلاح به معنای اعتقاد به آفریننده ­ای است که برای جهان و انسان، دستورات عملی متناسب را به ارمغان آورده است و اخلاق عبارت است از ملکه ­ای نفسانی که به اقتضای آن، فعلی به سهولت و بدون نیاز به فکر کردن از انسان صادر می شود.

مطالعه در تاریخ بشری با همه­ تنوع ­های فرهنگی و اجتماعی این نکته را آشکار می­ کند که در دوره ­های گذشته­ زندگیِ انسانها، دین و اخلاق در ارتباط با هم بوده و زندگی اخلاقی در پرتو حیات دینی شکل می‌گرفته است؛ امّا از دوره­ رنسانس در جهان غرب، نقش دین در صحنه­ زندگی انسانها کمرنگ شد و از سوی برخی متفکران برای جدایی دین و اخلاق تلاش­‌هایی صورت گرفت. با وجود این، علمای اخلاق پشتوانه ­هایی برای اخلاق ذکر کرده­ اند که مهم ترین آن، پشتوانه­‌ی الهی است.

ایمان به خداوند و احساس مسئولیت در پیشگاه او بهترین پشتوانه­ اخلاق شمرده می­ شود. دین از راه های گوناگونی به اخلاقی شدن و اخلاقی ماندن مؤمنان کمک می­ کند که می توان به پرورش فضایل و احیای کرامت انسانی، نگرش آدمی به زندگی دنیوی و... اشاره کرد که این خدمات با استقلال اخلاق از دین و تقدم آن بر دین، سازگار است.

بحث از گستره­ اخلاق دینی و ارتباط دین و اخلاق در سه دیدگاه کلی تباین، اتحاد و تعامل مطرح می­ گردد. براساس نظریه­ اول، بین دین و اخلاق هیچ پیوندی وجود ندارد و بر طبق نظریه­ دوم، دین و اخلاق متحدند و اخلاق جزئی از دین به شمار می رود و براساس نظریه­ سوم، دین و اخلاق دو ماهیت مستقل هستند امّا بین آنها رابطه­ تعامل وجود دارد.

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha