به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در خراسان شمالی، حجت‌الاسلام محمد نجفی زاده، عضو شورای استانی حوزه علمیه خراسان شمالی، امروز در نشست با جمعی از طلاب استان، با گرامیداشت سالگرد شهادت حضرت امام جواد(ع)، به تبیین خصلت وفاداری و «معدن الوفا» بودن این امام همام پرداخت.

حجت‌الاسلام نجفی زاده افزود: قرآن کریم یکی از ویژگی‌ها و خصوصیات افراد با ایمان را وفای به عهد می‌داند و می‌فرماید: «وَ الَّذِینَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ»؛ یعنی مؤمنان آن‌ها هستند که امانت‌ها و عهد خود را مراعات می‌کنند و در موضعی دیگر وفای به عهد را نشانه افراد نیکوکار دانسته و می‌فرماید: «الْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدُوا»؛ نیکوکاران کسانی هستند که به عهد خود هنگامی که عهد بستند وفا می‌کنند، همچنان که درباره وفای به عهد می‌فرماید: «أَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ کانَ مَسْؤُلاً» و تأکید می‌کند به عهد خود وفا کنید که از عهد سؤال شود.

وی خاطرنشان کرد: در اهمیت وفای به عهد همین بس که خدای متعال آنگاه که می‌خواهد از حضرت اسماعیل(ع) به عظمت نام ببرد وفای به عهد را به‌عنوان یکی از اوصاف برجسته او یادآور می‌شود و می‌فرماید: «وَ اذْکرْ فِی الْکتابِ إِسْماعِیلَ إِنَّهُ کانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ کانَ رَسُولاً نَبِیا» جالب آن‌که در این آیه وفای به عهد را پیش از مقام نبوت و رسالت می‌آورد، گویی که صدق وعده، پایه نبوت است.

حجت‌الاسلام نجفی زاده در ادامه با اشاره به نقش وفای امام جواد(ع) در تأمین هدایت به عنوان اصلی‌ترین نیاز بشر، اظهار کرد: هدایت، اصلی‌ترین نیاز بشر است و ما روزانه ده مرتبه به‌عنوان دعایی واجب از خدا می‌خواهیم: «اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ».

وی با اشاره به اینکه تأمین این اصلی‌ترین نیاز انسان، فلسفه و علت اصلی امامت ائمه هدی(ع) است، افزود: وقتی به صلوات خاصه امام جواد(ع) توجه می‌کنیم می‌بینیم روی شأن هدایت‌گری آن حضرت بسیار تأکید شده است: «... اللهُمَّ فَکمَا هَدَیتَ بِهِ مِنَ الضَّلالَةِ وَ اسْتَنْقَذْتَ بِهِ مِنَ الْحَیرَةِ وَ أَرْشَدْتَ بِهِ مَنِ اهْتَدَی وَ زَکیتَ بِهِ مَنْ تَزَکی».

حجت‌الاسلام نجفی زاده با اشاره به مصادیقی از معدن الوفایی امام جواد(ع)، گفت: با این‌که امام جواد(ع) در کودکی و در حدود هشت‌سالگی به امامت رسیدند اما این امر مانع وفای ایشان به مسؤولیت الهی ایشان و عهد امامت نبود.

وی افزود: حضرت جوادالائمه(ع) داماد طاغوت زمان خود شد ولی این ابتلا هم نتوانست آن حضرت را از وفا به عهد الله باز دارد.

حجت‌الاسلام نجفی زاده ادامه داد: مأمون عباسی برای رهایی از تنگناها و شرایط دشوار سیاسی تصمیم گرفت خود را به خاندان پیامبر (ص) نزدیک سازد و بر همین اساس به تحمیل ولیعهدی بر امام هشتم(ع) و تزویج دختر خویش با امام نُهُم در سال ۲۰۴ قمری یعنی یک سال پس از شهادت امام رضا(ع) اقدام کرد و از این ازدواج که با جنبه‌های کاملاً سیاسی بود اهداف مختلفی داشت.

وی اظهار کرد: زیر نظر گرفتن حضرت که به گواهی تاریخ دختر مأمون نیز وظیفه خبرچینی و گزارشگری مأمون را به‌خوبی انجام می‌داد، آلوده کردن امام به سبک زندگی طاغوتی و کاهش قداست الهی ایشان در انظار و افکار عمومی و مهار جریان قیام و اعتراض علویان و شیعیان علیه حاکمیت خویش ازجمله اهداف مأمون از این وصلت بود.

حجت‌الاسلام نجفی زاده گفت: عوام‌فریبی در این‌که گاهی مأمون می‌گفت: من به این وصلت اقدام کردم تا در آینده پدربزرگ کودکی باشم که از نسل پیامبر (ص) و علی(ع) است؛ اما این حقه مأمون نیز بی‌نتیجه بود زیرا دخترش هرگز فرزندی نیاورد.

وی افزود: معتصم عباسی ام‌الفضل را تحریک کرد تا امام جواد(ع) را مسموم کند، ام الفضل سمی را در انگور جای داد و در مقابل امام گذاشت، همین که حضرت جواد(ع) از آن انگور میل کردند، ام‌الفضل پشیمان شد و شروع به گریه کرد، این گریه دشمن به این معنا است که حضرت حتی به همسر جفاپیشه‌اش وفادار بود و با او با محبت و صفا و وفا رفتار می‌کرده است.

 انتهای پیام./